ஸுன்னாவின் அடிப்படையில் தொழுகை முறை

எழுதியவர் : ARM. ரிஸ்வான் (ஷர்க்கி)

அறிமுகம்:

இஸ்லாம் அறிமுகப்படுத்திய வணக்கங்களுள் தொழுகை தலையாயது. ஏனைய வணக்கங்கள் பூமியில் வைத்து கடமையாக்கப்பட்டிருக்க தொழுகையானது நபிகளாரின் மிஃராஜ் பயணத்தின் போது வானுலகில் வைத்து கடமையாக்கப்பட்டதே தொழுகையின் முக்கியத்துவத்தையும் மகிமையையும் உணர்த்தப் போதுமானது.

ஒரு முஸ்லிமின் எந்த அமலாயினும் அது அல்லாஹ்வினால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட வேண்டுமாயின் இரண்டு முன் நிபந்தனைகள் அவசியம் என அறிஞர்கள் குறிப்பிடுவர் :

1-‘அல்லாஹ்வுக்காக” என்ற தூய எண்ணத்தோடு நிறைவேற்றுதல் (இஹ்லாஸ்)

2- நபிகளார் காட்டித்தந்த முறைப்பிரகாரம் நிறைவேற்றுதல் (இத்திபாஉஸ் ஸுன்னா)

இவ்விரண்டு நிபந்தனைகளில் எது விடுபட்டாலும் நாம் நிறைவேற்றும் எந்த அமலும் அல்லாஹ்வினால் ஏற்றுக் கொள்ளப்படமாட்டாது.

தொழுகையை அல்லாஹ்வுக்காக என்ற தூய எண்ணத்தோடு நிறைவேற்றுவது எத்தனை முக்கியத்துவமோ அதற்காக நாம் எவ்வளவு கரிசனை செலுத்துகிறோமோ அதே அளவு நபியவர்கள் தொழுத முறை பற்றி அறிந்து அதன்படி தொழுவதற்கு கரிசனை செலுத்த வேண்டும். இல்லாவிட்டால் மறுமையில் நமது தொழுகைகள் நிராகரிக்கப்பட்டுவிடும்.

ஆச்சரியத்திலும் ஆச்சரியம் யாதெனில் இஹ்லாஸ் எனப்படும் தூய எண்ணத்திற்கு சமூகத்தில் வழங்கப்படும் முக்கியத்துவம் நபிவழியில் தொழுவதற்கோ அது பற்றி அறிவதற்கோ வழங்கப்படுவதில்லை.

தொழும் முறையை அனைவரும் அறிய வேண்டும் என்பதற்காகவே நபியவர்கள் ஸஹாபாக்கள் பார்த்திருக்க புனித மஸ்ஜிதுந் நபவியின் மிம்பரில் ஏறி நின்று தொழுதுகாட்டிவிட்டு

‘நான் இவ்வாறு செய்ததற்கு காரணம் என்னை நீங்கள் பின்பற்ற வேண்டும் என்பதும் தொழும் முறையை நீங்கள் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும்  என்பதுமாகும்” என்று கூறினார்கள் (புஹாரி முஸ்லிம்).

மற்றொரு தடவை நபியவர்கள் கூறினார்கள் : ‘நான் தொழுவதை நீங்கள் எவ்வாறு கண்டீர்களோ அவ்வாறே தொழுதுகொள்ளுங்கள்” (புஹாரி).

நபிகளார் தொழுத முறையை மிக நுணுக்கமாக அவதானித்த ஸஹாபாக்கள் எந்தவொன்றையும் மறைக்காமல் அவர்கள் தொழுத முறை பற்றி நூற்றுக் கணக்கான ஹதீஸ்களை அறிவித்துள்ளார்கள். அவை அனைத்தும் ஹதீஸ் நூல்களில் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளன. இருந்தும் முஸ்லிம்களில் பலர் நபி தொழுத முறை பற்றி அறியாமல் பரம்பரரை பரம்பரையாக தமது பெற்றோரும் மற்றோரும் தொழுது வந்ததையே ஆதாரமாக கொண்டு செயற்பட்டு வருகிறார்கள்.ஈருலக வழிகாட்டியாக அனுப்பப்பட்ட நபிகளாரை பின்பற்றி தொழுவது பற்றி கரிசனையற்றிருக்கிறார்கள்.

இந்நிலை மறுமையில் கைசேதத்தையே கொண்டு வரும்.எனவேதான் நபிகளார் தொழுத முறை பற்றி ஹதீஸ் நூல்களில் கூறப்பட்டுள்ள ஆதாரப்பூர்வமான ஹதீஸ்களை ஒன்று திரட்டி இத்தொடர் எழுதப்படுகிறது. இதற்காக முற்கால மற்றும் தற்கால இமாம்கள், அறிஞர்கள் முக்கியமாக இமாம் நவவி (ரஹ்), ஷெய்குல் இஸ்லாம் இப்னு தைமிய்யா (ரஹ்),ஷெய்க் அல்பானி (ரஹ்), ஷெய்க் இப்னு பாஸ் (ரஹ்), ஷெய்க் இப்னு உஸைமீன் (ரஹ்), ஷெய்க் ஸாலிஹ் அல்பவ்ஸான்,ஷெய்க் ஆதில் பின் யூஸுப் அல் அஸ்ஸாஸி போன்றோரின் நூல்கள் உசாத்துணை நூல்களாக கொள்ளப்பட்டுள்ளன.

மிக முக்கியமாக குறிப்பிடுவதாயின் சமகாலத்தில் வாழ்ந்து மறைந்த மாபெரும் ஹதீஸ்துறை மேதை இமாம் நாஸிருத்தீன் அல்பானி (றஹ்) அவர்கள் தொகுத்து வெளியிட்ட ‘ஸிபது ஸலாதிந் நபி’ என்ற நூல் தற்காலத்தில் சர்வதேசம் முழுவதும் மிகப் பெரும் தாக்கம் செலுத்திய நூல்.நான்கு பெரும் தொகுதிகளாக வெளியிடப்பட்ட அந்நூல் நபிகளாரின் தொழுகை முறையை ஆரம்ப 

தக்பீர் தொடக்கம் ஸலாம் கொடுக்கும் வரையான அனைத்து நடைமுறைகளும் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்கள் ஸஹாபாக்கள் மற்றும் இமாம்களின் கூற்றுகளின் ஒளியில் பகுப்பாய்வு செய்யப்பட்டு மிக விரிவாக எழுதப்பட்ட மிக அருமையான நூல். பின்னர் அது இமாம் அவர்களினாலேயே சுருக்கி சிறு நூலாகவும் வெளியிடப்பட்டது. அந்த நூலின் ஒழுங்கைப் பேணியே எனது இந்த நூலை நான் தொகுத்துள்ளேன். அதே நேரம் இந்நூலின் பல இடங்களில் வேறு பல அறிஞர்களின் கருத்துகள்,ஆய்வுகளையும் ஒப்புநோக்கி ஆதார வலுக்கூடிய கருத்தாக தோன்றிய கருத்துகளை இதில் இணைத்துள்ளேன். தமது ஆய்வுகள் மூலம் இச்சமூகத்துக்கு மாபெரும் பணிபுரிந்த அத்தனை இமாம்கள்,அறிஞர்களுக்கும் வல்ல அல்லாஹ் தனது பேரருளை மறுமைநாள் வரை தருவானாக.

இத் தொடர் மூலம்; நமது தொழுகையை நபிவழிக்கேற்ப திருத்தியமைக்க முடியும். ‘நான் நபியை பின்பற்றுகிறேன்”என்ற அளவற்ற மகிழ்ச்சியையும் திருப்தியையும் அது நமக்கு தரும்.

1. கிப்லாவை முன்னோக்குதல் : 

– தொழுகையை ஆரம்பித்ததிலிருந்து முடிக்கும்வரை கிப்லா திசையை முன்னோக்குவது கட்டாயமாகும். தொழுகையை முறை தவறி நிறைவேற்றிய ஒருவரைப் பார்த்து நபியவர்கள் பின்வருமாறு கூறினார்கள்:

“வுழுவை பூரணமாக செய்துகொள். பின்னர் கிப்லா திசையை முன்னோக்கி நில்…”(புஹாரி, முஸ்லிம்). 

இது போன்ற இன்னும் பல ஹதீஸ்கள் கிப்லா திசையை முன்னோக்குவதன் அவசியத்தை உணர்த்துகின்றன.

[ ஆயினும் வாகனத்தில் பயணிக்கும்போது தொழ நேர்ந்தால் கிப்லாவை முன்னோக்குவது கடினமாகலாம்.]

அவ்வாறான சந்தர்ப்பத்தில் ஒருவர் ஸுன்னத்தான தொழுகையை தொழ விரும்பினால் வாகனத்தில் இருந்தவாறு ஆரம்ப தக்பீரின் போது கிப்லாவை முன்னோக்குவார். பின்னர் வாகனம் கிப்லா திசையல்லாத வேறு திசைகளில் பயணித்தாலும் வாகனம் செல்லும் திசைகளில் தொழுகையை நிறைவுசெய்வது ஆகுமானதாகும்.

“நபியவர்கள் தமது ஒட்டகத்திலிருந்தவாறு ஸுன்னத்தான தொழுகையை தொழ நினைத்தால் கிப்லாவை முன்னோக்கி ஆரம்ப தக்பீர் சொல்வார்கள். பின்னர் வாகனம் செல்வதற்கேற்ப (கிப்லா திசையல்லாத வேறு திசைகளில் வாகனம் பயணித்தாலும்) தொழுகையை தொழுது முடிப்பார்கள்”(அபூதாவூத்). 

ஆனால் வாகனத்திலிருக்கும் ஒரு பயணி பர்ழான தொழுகையை தொழுவதாயின் வாகனத்திலிருந்து இறங்கி கிப்லாவை முன்னோக்கி தொழ வேண்டும்.

“நபியவர்கள் வாகனத்திலிருக்கும் போது பர்ழான தொழுகையை தொழ நாடினால் வாகனத்திலிருந்து இறங்கி கிப்லாவை முன்னோக்கி தொழுவார்கள்” (புஹாரி, பைஹகி). 

ஆயினும் வாகனத்திலிருந்து இறங்குவது சாத்தியமில்லை, தொழுகை தவறிப் போய்விடும் என்ற நிலையிருந்தால் பர்ழு தொழுகையை வாகனத்திலிருந்தவாறே – அது எத்திசையில் சென்றாலும் நிறைவேற்ற முடியும். ஏனெனில் இதுவொரு இக்கட்டான நிலையாகும். எங்காரணம் கொண்டும் தொழுகையை விட முடியாது. போர்க்களத்தில் போராடிக் கொண்டிருக்கும் போது கூட தொழுகை நேரம் வந்தவுடன் தொழுமாறு பணிக்கும் மார்க்கம் இஸ்லாம். வாகனத்திலிருந்து இறங்க வாய்ப்பும் இல்லை, தொழுகை தவறிப் போகும் நிலையும் இருக்கிறது, கிப்லா திசையை அறியும் வாய்ப்பும் அறவே இல்லை எனும் போது எத்திசையிலேனும் தொழுகையை நிறைவேற்றிட வேண்டும். நிர்ப்பந்த சூழ்நிலைகளில் இவ்வாறு நடந்து கொள்வதை மார்க்கம் அனுமதிக்கிறது. ஏனெனில் அல்லாஹ் கூறுகிறான்:

“அல்லாஹ் எவருக்கும் தாங்க முடியாத அளவுக்கு கஷ்டத்தை கொடுப்பதில்லை” 

(2:286). 

பின்வரும் ஹதீஸும் இதற்கு ஆதாரமாக அமைகிறது :

ஜாபிர் (ரழி) அறிவிக்கிறார்கள் : நாங்கள் ஒரு போருக்காக சென்றிருந்தோம். சென்ற இடத்தில் மேகம் மூட்டமாக இருந்ததால் கிப்லா திசையை அறிய முடியவில்லை. கிப்லா திசை பற்றி எங்களுக்குள் சிறு சர்ச்சை எழுந்தது. அதனால் ஒவ்வொருவரும் தமக்கு தெரிந்த திசையை நோக்கி தொழுதோம். எங்களில் ஒருவர் நாங்கள் தொழுத திசையை குறித்து வைத்திருந்தார்.காலையில் எழுந்து பார்த்த போது நாம் தொழுத திசை கிப்லா திசையல்லாத வேறு திசையாக இருந்தது. நாம் நபியவர்களிடம் இது பற்றி கூறிய போது ‘உங்களது தொழுகை நிறைவேறிவிட்டது” என்று கூறினார்கள். அத்தொழுகையை மீட்டித் தொழுமாறும் நபியவர்கள் எங்களுக்கு கூறவில்லை.

(ஹாகிம், பைஹகி). 

02) தடுப்பு (ஸுத்ரா) ஒன்றை முன்னால் வைத்தல் : 

தனியாக தொழுபவர்களும் இமாமாக தொழுகை நடத்துபவரும் தமக்கு முன்னால் தடுப்பு (ஸுத்ரா) ஒன்றை வைத்துக் கொள்வது, அல்லது இருக்கின்ற தடுப்பொன்றை முன்னோக்கி தொழுவது நபியவர்களால் மிகவும் வலியுறுத்தப்பட்ட ஒன்றாகும்.

தடுப்பு என்பது சுவராகவோ, தூணாகவோ, கதிரையாகவோ,தடியாகவோ வேறு எதுவாகவும் இருக்கலாம். பலர் இது பற்றி அறியாதிருக்கின்றனர்.அறிந்திருந்தாலும் செயற்படுத்துவதில் மிக பொடுபோக்காக இருக்கின்றனர்.

நபியவர்கள் கூறினார்கள் : தடுப்பு ஒன்றை முன்னால் வைக்காமல் தொழவேண்டாம். (தொழும்போது) உங்களுக்கு முன்னால் யாரும் குறுக்கே செல்ல விட வேண்டாம்..(ஸஹீஹ் இப்னு ஹுஸைமா). 

தடுப்பொன்றை முன்னோக்கி தொழுவது மாத்திரமல்ல,அத்தடுப்புக்கும் தொழுபவருக்கும் இடையே மூன்று முழம் இடைவெளி இருக்கும் வகையில் தடுப்புக்கு நெருக்கமாக நிற்க வேண்டும்.

நபியவர்கள் தொழும்போது தடுப்புக்கு நெருக்கமாக நிற்பார்கள். அவர்களுக்கும் தடுப்புக்குமிடையே மூன்று முழம் இடைவெளி இருக்கும் (புஹாரி, அஹ்மத்). 

1) நபியவர்கள் பெருநாள் தொழுகைகளை திறந்த மைதானத்தில் நிறைவேற்றும்போது முன்னால் தடியொன்றை நட்டி அதை தடுப்பாகக் கொண்டு தொழுகையை நிறைவேற்றுவார்கள் (நஸாஈ, இப்னு மாஜஹ்). 

2) பிரயாணத்தில் இருக்கும் போது தொழ நேர்ந்தால் ஏதாவதொன்றை தடுப்பாக வைத்து அதை முன்னோக்கி தொழுவார்கள். எதுவும் கிடைக்காத போது தனது வாகனத்தையே தடுப்பாக வைத்துக்கொள்வார்கள் (புஹாரி, பைஹகி). 

3) மதீனா பள்ளிவாசலில் சில வேளைகளில் அங்குள்ள தூணை தடுப்பாக முன்னோக்கி நபியவர்கள் தொழுவார்கள் (புஹாரி). 

4) பத்ரு யுத்தத்திற்காக போர்க்களத்தில் நபியவர்களும்ஸஹாபாக்களும் தங்கியிருந்த போது இரவு வேளை அங்கிருந்த மரத்தை தடுப்பாக கொண்டு தொழுதார்கள் (அஹ்மத்). 

இந்தளவுக்கு நபியவர்கள் ஏதேனும் ஒன்றை தடுப்பாக வைத்து தொழுவதில் அதிக கவனம் செலுத்தியிருக்கிறார்கள்.

இவ்வாறு ஸுத்ரா எனப்படும் தடுப்பொன்றை முன்வைத்து தொழுவதால் தொழுகையில் கவனம் கலையாமல் இருப்பதோடு, ஷைத்தானின் ஆதிக்கத்திலிருந்தும் பாதுகாப்பு பெறலாம்.

குறிப்பு : ஆண்கள் மட்டுமன்றி வீட்டில் தொழும்பெண்களும் சுவரையோ, கதிரை(நூற்காலி), மேசை போன்றவற்றையோ தடுப்பாக வைத்து தனக்கும் தடுப்புக்குமிடையில் ஸுஜூத் செய்வதற்கு வசதியாக மூன்று முழம் அளவுக்கு இடைவெளி விட்டு தொழுகையை நிறைவேற்றுவதில் கவனம் செலுத்த வேண்டும்.

இமாமை பின்பற்றி மஃமூமாக தொழுபவர்களுக்கு இமாமே ஸுத்ராவாக இருக்கிறார் என்பதால் அவர்கள் தடுப்பு வைக்கத் தேவையில்லை.

03) ஸப்பில் நிற்கும் ஒழுங்குகளை பேணல்: 

ஜமாஅத்தாக தொழும்போது ஸப்புகளில் பின்வரும் ஒழுங்குகளை கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்:

1. நேராக நிற்றல் : 

நபிகளார் ஸப்புகளில் நேராக நிற்கும் விடயத்தில் அதிக கவனம் செலுத்தியிருக்கிறார்கள்.

ஸஹாபாக்கள் ஸப்புகளில் நேராக நிற்கும் வரை தொழுகையை ஆரம்பிக்க மாட்டார்கள். அது மட்டுமன்றி, ஸஹாபாக்கள் நேராக நிற்கிறார்களா என்று பார்ப்பதற்காக ஸப்புகளுக்கிடையே சென்று ஸஹாபாக்களின் தோள்களை தடவிச் செல்வார்கள் (ஸஹீஹ் முஸ்லிம்). 

நபியவர்கள் கூறினார்கள்: உங்களது ஸப்புகளை நேராக வைத்திருங்கள். இல்லையேல் அல்லாஹ் உங்கள் உள்ளங்களுக்கு மத்தியில் வேற்றுமையை ஏற்படுத்திவிடுவான் (புஹாரி, முஸ்லிம்). 

மேலும்கூறினார்கள் : உங்கள் ஸப்புகளை நேராக வைத்திருங்கள். ஸப்புகளை நேராக வைத்திருப்பதில் தான் தொழுகையின் பூரணத்துவம் தங்கியிருக்கிறது (முஸ்லிம்). 

2. நெருங்கமாக நிற்றல் : 

ஸப்புகளில் நேராக மட்டுமன்றி நெருக்கமாகவும் நிற்க வேண்டும்.ஸஹாபாக்கள் எவ்வாறு நெருக்கமாக நின்றார்கள் என்பது பற்றி அனஸ் (றழி) கூறுகிறார்கள் :

எங்களில் ஒருவர் தனது தோள் புயத்தை மற்றவரின் தோள் புயத்தோடும் தனது பாதத்தை மற்றவரின் பாதத்தோடும் சேர்த்து வைத்து தொழுவார்கள் (புஹாரி). 

நுஃமான் இப்னு பஷீர் (ரழி) கூறுகிறார்கள் : எங்களில் ஒவ்வொருவரும்அடுத்தவரின் காலோடு தனது காலை சேர்த்து வைப்பதை நான் பார்த்தேன் (அஹ்மத், பைஹகி). 

ஆனால் இன்று பள்ளிவாசல்களில் தொழுகின்ற அதிகமானோர் ஸப்புகளில் ஸஹாபாக்கள் நின்றது போன்று தோளோடு தோள் சேர்த்து, பாதத்தோடு பாதம் சேர்த்து நிற்பதில்லை. ஒருவரோடு ஒருவர் கோபித்துக் கொண்டு நிற்பது போல் கணிசமான அளவு இடைவெளி விட்டே நிற்கின்றனர். நெருக்கமாக நிற்பதற்காக யாரேனும் நெருங்கிச் சென்றாலும் பலர் விலகிச் செல்வதையே காண முடிகிறது.

ஜமாஅத் தொழுகையின் முக்கிய நோக்கங்களில் ஒன்று முஸ்லிம்களுக்கு மத்தியில் ஒற்றுமையும் அன்பும் ஏற்பட வேண்டும் என்பதாகும். ஸஹாபாக்கள் நின்றது போன்று ஸப்புகளில் நிற்கும் போது தான் ஒற்றுமையும் அன்பும் ஏற்பட முடியும்.

நபியவர்கள் கூறினார்கள் : உங்கள் ஸப்புகளில் ஷைத்தான்களுக்கு இடைவெளி வைக்காதீர்கள். யார் ஸப்புகளில் அடுத்தவரோடு சேர்ந்து நிற்கிறார்களோ அவர்களை அல்லாஹ் சேர்த்துக் கொள்வான். யார் ஸப்புகளில் விலகி நிற்கிறார்களோ அவர்களை விட்டு அல்லாஹ்வும் 

விலகி விடுவான்(அபூதாவூத்). 

3. ஒரு ஸப்பை பூர்த்தியாக்கிய பின் அடுத்தடுத்த ஸப்புகளில் நிற்றல் : 

ஸப்புகளில் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய மற்றொரு ஒழுங்கு இதுவாகும்.

நபியவர்கள் ஸஹாபாக்களிடம் வானவர்கள் தமது இறைவனிடம் ஸப்பாக நிற்பது போன்று நீங்களும் நிற்க மாட்டீர்களா? என்று கேட்டார்கள். வானவர்கள் எப்படி நிற்பார்கள்? என்று கேட்டோம். அதற்கு நபியவர்கள் வானவர்கள் ஆரம்ப ஸப்புகளை பூரணப்படுத்துவார்கள். ஒவ்வொரு ஸப்பிலும் நெருக்கமாக நிற்பார்கள் என்று கூறினார்கள் (முஸ்லிம், அபூதாவூத்). 

இன்றைய தொழுகையாளிகளில் அதிகமானோர் முன் ஸப்புகளில் இடமிருக்கும் போதே பின் ஸப்புகளில் தொழும் காட்சியை காண முடிகின்றது. இத்தகையோரின் தொழுகை பூரணத்துவமடையாது என்பது கவனத்தில் கொள்ளத்தக்கதாகும்.

04 தொழுவதாக மனதில் நினைத்தல் (நிய்யத்):

எந்தவொரு வணக்கமாயினும் ‘நிய்யத்” அவசியமாகும்.

நபிகளார் கூறினார்கள் : “நிச்சயமாக அமல்கள் யாவும் நிய்யத்தைக் கொண்டே நிறைவேறும்”

(புஹாரி , முஸ்லிம்).

உதாரணமாக , ஒருவர் ஸுப்ஹ் தொழப் போகிறார் எனில் , “ஸுப்ஹ் தொழுகிறேன்” என்பதாக , வுழூ

செய்யப் போகிறார் எனில் , “வுழூ செய்கிறேன்” என்பதாக மனதில் நினைத்தல். இதைத்தான்

இஸ்லாம் நிய்யத் என்று சொல்கிறது.

இதை விடுத்து அரபு மொழியில் சில வாசகங்களை மனனமிட்டு மொழிவது நிய்யத் அல்ல.

இருப்பினும் பெரும்பாலானோர் தொழுமிடத்தில் நின்று கொண்டு அதற்கென நேரமெடுத்து , “உஸல்லீ

பர்ழ…” என்றெல்லாம் மனனமிடப்பட்ட சில வாசகங்களை கூறும் வழக்கத்தை சர்வசாதாரணமாக எங்கும் அவதானிக்க முடியும்.

ஆயினும் அரபு மொழி நன்கு தெரிந்த நபியவர்களோ , ஸஹாபாக்களோ தொழுகைக்கு நிற்கும்போதோ , நோன்பு நோற்கும் போதோ நிய்யத்தை வாயினால் மொழிந்ததாக எந்தவொரு ஆதாரமும்

இல்லை.

ஏனெனில் “நிய்யத்” என்ற அரபுப் பதத்திற்கு “மனதில் நினைத்தல்” என்பதே அர்த்தமாகும். எனவே ,“நிய்யத்” இடம்பெற வேண்டிய இடம் உள்ளமே அன்றி உதடுகள் அல்ல. மனதில் நினைக்க வேண்டியதை வாயினால் மொழிந்தால் அதற்கு நிய்யத் என்று சொல்லப்படவும் மாட்டாது.மனதினால் நினைக்குமாறு நபியவர்கள் கட்டளையிட்டிருக்கும் போது “இல்லை , இல்லை நாங்கள்

வாயினாலும் மொழிவோம்” என்று கூறுவது நபியைப் புறக்கணிப்பதாகும்.

முற்கால இமாம்கள் மனதில் நினைப்பதையே நிய்யத் என குறிப்பிட்டிருக்கிறார்கள்.

ஹனபி மத்ஹப் அறிஞரான இமாம் இப்னு அபில் இஸ் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: “நிய்யத்தை

வாயினால் மொழிய வேண்டுமென்று இமாம் ஷாபிஈ (ரஹ்) அவர்களோ , ஏனைய மூன்று

மத்ஹபுகளின் இமாம்களோ ஒருபோதும் கூறவில்லை. அவர்கள் அனைவரினதும் ஏகோபித்த கருத்து ,நிய்யத் என்பது மனதில் நினைத்தல் என்பதேயாகும். பிற்காலத்தில் தோன்றிய சில அறிஞர்களே நிய்யத்தை வாயினால் மொழிய வேண்டும் என்பதை உருவாக்கினார்கள்” (நூல் : “அல் இத்திபாஃ” ,பக் : 62).

இதே வேளை , இன்னுமொரு விடயத்தையும் சிந்திக்க வேண்டும். அனைத்து வணக்கங்களுக்கும் நிய்யத் அவசியம் என்று இஸ்லாம் குறிப்பிடுகின்ற போது தொழுகைக்கும் நோன்புக்கும் மாத்திரம்

நிய்யத்தை வாயினால் மொழிவது எந்த வகையில் நியாயமானது?

அல்குர்ஆன் ஓதுதல் , திக்ர் , துஆ , ஸலவாத் , ஸகாத் மற்றும் இன்னோரன்ன வணக்கங்கள்

இருக்கின்றன. இவற்றுக்கும் நிய்யத் அவசியமாகும். நிய்யத்தை வாயினால் மொழிய வேண்டும் என்று கூறுவோர் ஏன் இந்த வணக்கங்களைச் செய்யும் போது வாயினால் நிய்யத்தை மொழிவதில்லை?

05) ஆரம்ப தக்பீர் கூறி கைகளை உயர்த்துதல் :

நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் மூன்று விதமாக “அல்லாஹு அக்பர்” என்று ஆரம்ப தக்பீர் கூறி கைகளை உயர்த்துவார்கள் :

1) (சில வேளைகளில்) அல்லாஹு அக்பர் என்று சொல்லிக் கொண்டே கைகளை உயர்த்துவார்கள்

(அபுதாவூத் , இப்னு ஹுஸைமா)

2) (சில வேளைகளில்) அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறி முடித்த பின்னர் கைகளை உயர்த்துவார்கள்

(புஹாரி , நஸாஈ).

3) (மற்றும் சில நேரங்களில்) கைகளை உயர்த்திய பின்னர் அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறுவார்கள்

(புஹாரி , அபுதாவூத்).

இம்மூன்று முறைகளில் எதையும் ஒருவர் பின்பற்றலாம். அல்லது ஒவ்வொரு தொழுகையிலும் ஒவ்வொரு முறையை கடைப்பிடிக்கும் போது நபிகளாரின் அனைத்து முறைகளையும் பின்பற்றும் வாய்ப்பு ஏற்படும்.

அவ்வாறே நபியவர்கள் மூன்று முறைகளில் கைகளை உயர்த்துவார்கள் :

1) (சில நேரங்களில்) இரு கைகளின் பெரு விரல்களும் காதுச் சோணைக்கு நெருக்கமாக இருக்கும் அளவுக்கு கைகளை உயர்த்துவார்கள் (நஸாஈ).

2) (சில வேளைகளில்) இரு கைகளும் இரு காதுகளின் நுனிகளுக்கு நேராக இருக்கும் அளவுக்கு

கைகளை உயர்த்துவார்கள் (புஹாரி , அபுதாவூத்).

3) (மற்றும் சில நேரங்களில்) இரு கைகளும் இரு தோள் புயங்களுக்கு நேராக இருக்கத்தக்கவாறு கைகளை உயர் த்துவார்கள் ( புஹாரி , நஸாஈ).

கைகளை உயர்த்தும் போது விரல்களை பொத்தாமலும் மடக்காமலும் நீட்டி வைத்திருக்க வேண்டும்.

நபியவர்கள் இரு கை விரல்களும் நீட்டப்பட்ட நிலையில் கைகளை உயர்த்துவார்கள் (அபுதாவூத் ,இப்னு ஹுஸைமா).

மேற்கூறப்பட்ட முறைகள் ஆரம்ப தக்பீரின் போது நபியவர்கள் கடைப்பிடித்த ஒழுங்குகளாகும்.இவற்றை நாம் நடைமுறைப்படுத்தும் போதே நபியை பின்பற்றியவர்களாக மாறமுடியும்.

மேற்கூறப்பட்ட நபியின் வழிமுறைகளுக்கு மாறாக ,

கைகளை அறவே உயர்த்தாமல் வந்த அதே வேகத்தில் கைகளை கட்டிக்கொள்ளுதல்

தக்பீர் சொல்லும் போது இரு கைகளையும் தலைக்கு மேலே உயர்த்துதல்

கைகளை அரைகுறையாக உயர்த்துதல்

என்பவை நபிவழிக்கு முரணானவையாகும். இவற்றை நாம் முற்றாக தவிர்த்து விட வேண்டும்.

06) இடது கைக்கு மேலே வலது கை இருக்கும் நிலையில் இரு கைகளையும் நெஞ்சில் வைத்தல்:

இரு விடயங்களை இங்கே கவனிக்க வேண்டும் :

1) இடது கைக்கு மேலே வலது கையை வைத்தல்

2) இரு கைகளையும் நெஞ்சின்மீது வைத்தல்.

இவற்றில் முதலாவதற்கான ஆதாரங்களை நோக்குவோம்:

இடது கையை கீழே வைத்து அதற்கு மேலே வலது கையை வைப்பது நபியவர்களின் நடைமுறை என்பதை பின்வரும் இரு ஹதீஸ்கள் உணர்த்துகின்றன:

1 )நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் தமது இடது கைக்கு மேலே வலது கையை வைப்பார்கள் (முஸ்லிம் , அபுதாவூத்).

2 )ஒரு தடவை நபியவர்கள் தொழுது கொண்டிருந்த ஒரு மனிதருக்கு அருகே சென்ற போது அவர் வலது கைக்கு மேலே இடது கையை வைத்து தொழுவதை கண்டு அவர் தொழுகையில் இருக்கும் போதே இரு கைகளையும் பிரித்து இடது கைக்கு மேலே வலது கையை வைத்தார்கள்

(அஹ்மத் , தாரகுத்னீ).

இரண்டாவதாக , இரு கைகளையும் நெஞ்சின்மீது வைப்பதற்கான ஆதாரங்களை நோக்கினால்

‘நபியவர்கள் தமது இரு கைகளையும் நெஞ்சின்மீது வைப்பார்கள்” (அபுதாவூத் , அஹ்மத் , இப்னுஹுஸைமா). 

இது ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என்பது பல ஹதீஸ் துறை மேதைகளின் முடிவு.

மேற்படி ஹதீஸில் நெஞ்சின்மீது கைகளை வைத்தார்கள் என்பதைக் குறிக்கும் ‘அலஸ் ஸத்ர்”என்ற அரபு வாசகம் இடம்பெற்றுள்ளது. இதன் நேரடி அர்த்தம் ‘நெஞ்சின்மீது” என்பதாகும்.

ஆயினும் ஷாபிஈ மத்ஹபின் சில அறிஞர்கள் இதற்கு ‘நெஞ்சுக்கு கீழே” என்று வலிந்து அர்த்தம் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இதை ஆதாரமாகக் கொண்டே பலர் நெஞ்சுக்கு கீழே வயிற்றின்மீது கைகளை கட்டுகிறார்கள். இது மேற்படி ஹதீஸ் கூறும் கருத்துக்கு முரணானதாகும்.

இமாம் ஷவ்கானி(ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : ‘கைகளை நெஞ்சுக்கு கீழே வைக்க வேண்டும் என ஷாபிஈ மத்ஹபினர் கூறுகின்றனர். ஆனால் கைகளை நெஞ்சின் மீது வைப்பதைத்தான் ஹதீஸ் தெளிவுபடக் கூறுகிறது” (நூல் : ‘நைலுல் அவ்தார்” , பக்: 357).

இது இவ்வாறிருக்க , சிலர் கைகளை மிக கடுமையாக உயர்த்தி கழுத்தை தொடும் அளவுக்கு வைத்துக் கொள்கிறார்கள். இதுவும் பிழையானதாகும். இதற்கும் எந்த ஆதாரமும் இல்லை.

இதே வேளை ஹனபி மத்ஹபினர் தொப்புளுக்கு கீழே கைகளை வைக்க வேண்டும் என குறிப்பிடுகின்றனர். இதற்கு ஆதாரமாக பின்வரும் ஹதீஸை சுட்டிக்காட்டுகிறார்கள் :

அலி(ரழி) அவர்கள் இரு கைகளையும் தொப்புளுக்கு கீழே வைத்து தொழுதுவிட்டு ‘இதுவே நபியவர்களின் நடைமுறை’ என்று கூறினார்கள் (அபுதாவூத் , அஹ்மத் , பைஹகி).

இது ஆதாரபுர்வமான ஹதீஸ் என்றால் இதை நடைமுறைப்படுத்துவதில் எந்த தடையும் இல்லை.

ஆனால் இந்த ஹதீஸை அறிவிக்கும் அறிவிப்பாளர்களில் ஒருவரான அப்துர் ரஹ்மான் இப்னு இஸ்ஹாக் என்பவர் பலவீனமானவர் என இமாம் புஹாரி , இமாம் அஹ்மத் , ஹாபிழ் இப்னு ஹஜர் ,

ஹாபிழ் தஹபி போன்ற பல ஹதீஸ் துறை வல்லுநர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். இமாம் நவவி (றஹ்) அவர்கள் கூட இந்த ஹதீஸ் பலவீனமானது என குறிப்பிடுகிறார்கள் (பார்க்க : ‘அல்மஜ்மூஃ”).

எனவே தொப்புளுக்கு கீழே கைகளை கட்டி தொழுவது ஆதாரமற்றது என்பது தெளிவாகிறது.எனவே தக்பீரின் போது ஆண்களாயினும் பெண்களாயினும் இரு கைகளையும் நெஞ்சின்மீது

வைப்பதே நபிகளாரின் வழிமுறையாகும்.

07) ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை நோக்கி பார்வையை தாழ்த்துதல்:

தக்பீர் கூறி கைகளை நெஞ்சின்மீது வைத்ததும் பார்வையை தாழ்த்தி ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை நோக்குவது மிகவும் விரும்பத்தக்கதும் ஏற்றமானதுமாகும்.

தொழுகின்ற போது ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்க்க வேண்டுமா , இல்லையா என்பதில்

அறிஞர்கள் மத்தியில் இரு வேறுபட்ட கருத்துகள் காணப்படுகின்றன.

இமாம் ஷாபிஈ (ரஹ்) அவர்கள் போன்றோர் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்க்க வேண்டும் என்று கூறும் அதே வேளை , இமாம் மாலிக் (ரஹ்) போன்றோர் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்க்கத் தேவையில்லை , கிப்லா திசையையே நோக்க வேண்டும் என குறிப்பிடுகின்றனர். (நூல் : ‘ஸிபது ஸலாதிந் நபி”“ , 1ஃ233).

இக் கருத்துகளை ஹதீஸ்களின் அடிப்படையில் ஆய்வு செய்த இமாம் அல்பானி (ரஹ்) பின்வரும் தகவல்களை முன்வைக்கிறார்கள் :

” ஸஹாபாக்கள் நபியவர்களுக்கு பின்னால் நின்று தொழும் போது ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்க்காமல் இமாமாக நின்று தொழுகை நடத்திய நபியவர்களை அவதானித்தமைக்கு ஆதாரமாக

பல ஹதீஸ்கள் வந்துள்ளன. இமாம் புஹாரி (ரஹ்) அவர்கள் கூட தனது ஸஹீஹுல் புஹாரி ,பாகம் 02ல் “தொழுகையில் மஃமூம்கள் இமாமை நோக்குதல்” என்று தலைப்பிட்டு , ஸஹாபாக்கள்

தொழுகையில் இருக்கும்போதே நபியவர்களை பார்த்தமைக்கு ஆதாரமாக பல ஹதீஸ்களை

எடுத்தெழுதுகிறார்கள். நபிகளார் ஸஹாபாக்களின் இச்செயலை கண்டிக்கவுமில்லை.

அதே வேளை நபியவர்கள் தொழுகையில் தமது தலையை தாழ்த்தி ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்ப்பார்கள் என்று சில ஹதீஸ்கள் குறிப்பிடுகின்றன. அவற்றுள் சில பலவீனமாவை என்றாலும்

பின்வரும் ஒரு ஹதீஸ் ஆதாரபுர்வமானதாகும் :

‘நபிகளார் தொழ நின்றால் தலையை தாழ்த்தி தமது பார்வையை நிலத்தை நோக்கி

செலுத்துவார்கள்”“.

மற்றுமொரு அறிவிப்பின் படி , ‘நபியவர்கள் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை நோக்குவார்கள்” (ஹாகிம் , பைஹகி).

எனவே , நபியவர்கள் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்த்தார்கள் என்ற ஹதீஸையும் ஸஹாபாக்கள் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை பார்க்காமல் நபியவர்களை பார்த்தார்கள் என்ற ஹதீஸ்களையும் இணைத்து நோக்கி ஒரு பொது முடிவுக்கு வர வேண்டும்.

அந்தப் பொது முடிவு என்னவென்றால் , ஸஹாபாக்கள் நபிகளாரின் தொழுகை அசைவுகளை அறிந்து கொள்வதற்காகவே தொழுகையில் வைத்து நபியை நோக்கினார்கள். இவ்வகையில்

மஃமூம்கள் இமாமின் அசைவுகளை அறிய வேண்டிய தேவை இருப்பின் இமாமை நோக்குவதில் தவறில்லை. அத்தகைய தேவை இல்லையெனில் நபியவர்கள் செய்தது போன்று ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை நோக்க வேண்டும் என்பதே மிகச் சரியான கருத்தாகும் (நூல் : “ஸிபது ஸலாதிந் நபி” ,

1ஃ232-233).

கவனிக்க:

தொழுகையின் போது வானத்தை நோக்கி பார்வையை உயர்த்துவது தடைசெய்யப்பட்ட ஒரு செயலாகும்.

‘தொழுகையில் வானத்தை நோக்கி தமது பார்வைகளை செலுத்துவோரின் பார்வைகளை அல்லாஹ் பறித்து விடட்டும்” என நபியவர்கள் எச்சரித்தார்கள் (புஹாரி , முஸ்லிம்).

மற்றுமொரு விடயம் இங்கு சுட்டிக்காட்டப்பட வேண்டும்.பேணுதல் என்ற பெயரில் கண்களை மூடிக்கொண்டு தொழுவது நபியவர்கள் வழிகாட்டாத

ஒன்றாகும். வழிகாட்டல்களில் மிகச் சிறந்தது நபியின் வழிகாட்டலாகும். நபியவர்கள் காட்டாத வழிமுறையில் பேணுதல் வர முடியாது என்பது நமது ஆழமான நம்பிக்கையாக இருக்க வேண்டும்.

இன்ஷா அல்லாஹ் தொடரும்…

 ஆக்கம்:ஏ.ஆர்.எம் ரிஸ்வான் (ஷர்கி) M.A

ஸுன்னாவின் அடிப்படையில் தொழுகை முறை – தொடர் 04

08) உள்ளச்சத்தை வரவழைத்து உற்சாகமாக தொழுதல் : 

தொழுகையை ஆரம்பம் முதல் இறுதி வரைக்கும் எல்லாம் வல்ல அல்லாஹ் என்னை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்ற உள்ளுணர்வோடும் உள்ளச்சத்தோடும் தொழுவது அவசியமாகும்.

அல்லாஹ் கூறுகிறான்: ‘தொழுகையில் உள்ளச்சத்தோடு நிற்கும் விசுவாசிகள் வெற்றிபெற்று விட்டார்கள்” (23 :1&2). 

தொழுகை என்பது அல்லாஹ்வுடன் நாம் நடத்தும் ஓர் உரையாடல்.

அல்லாஹ்வின் தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறினார்கள் : ‘ஓர் அடியான் தொழுகைக்காக நின்றுவிட்டால் அவன் அல்லாஹ்வுடன் உரையாடுகிறான்” (ஸஹீஹுல் புஹாரி). 

உலகில் ஓர் அதிகாரிக்கு முன் நின்று உரையாடும் போது நாம் மிகுந்த உற்சாகத்தோடும் அடக்கத்தோடும் ஒருமுகப்படுத்தப்பட்ட மனதோடும் உரையாடுகிறோம் எனில் நம்மைப் படைத்து

படைத்து பாதுகாக்கும் சர்வ சக்தியும் தனிப் பெரும் அதிகாரமும் படைத்த அல்லாஹ்வுடன் உரையாடும் போது நாம் எத்தனை பணிவோடும் உற்சாகத்தோடும் மன ஒருமைப்பாட்டோடும் நிற்க வேண்டும் என்பதை நினைத்துப் பார்க்க வேண்டும்.

நபிகளார் கூறினார்கள் : ‘அல்லாஹ்வைப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பது போன்று தொழுவீராக! நீ அவனைப் பார்க்காவிட்டாலும் அவன் உன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் என்ற உணர்வோடு தொழு” (அஹ்மத்& இப்னு மாஜஹ்). 

நம்மில் அதிகமானோர் தொழுகையை உற்சாகமின்றி சோம்பேறித்தனமாகவும் ‘ஏதோ கடமை முடிந்தால் சரி” என்ற அலட்சிய மனோபாவத்துடனுமே நிறைவேற்றுகிறோம். தொழுகையை சோம்பேறித்தனமாக நிறைவேற்றுவது நயவஞ்சகர்களின் பண்பு என்ற அல்லாஹ்வின் வார்த்தை நமக்கு அச்சத்தை தர வேண்டும்.

அல்லாஹ் மிக இழிவாகப் பேசுகின்ற நரகத்தின் அடித்தட்டில் குடியிருக்கப் போகின்ற நயவஞ்சகர்களின் பண்பு என்னிடத்தில் இருக்கிறதா என்று சுய விசாரணை செய்துகொள்ள வேண்டும்.

அல்லாஹ் கூறுகிறான் : ‘நிச்சயமாக நயவஞ்சகர்கள் அல்லாஹ்வை ஏமாற்ற நினைக்கின்றனர்.ஆனால் அவன் அவர்களை ஏமாற்றிவிடுவான்.தொழுகைக்கு அவர்கள் நிற்கும் பொழுது சோம்பேறிகளாகவே நிற்கிறார்கள். மனிதர்களுக்கு (தொழுகையாளிகளாக தங்களை) காண்பிப்பதற்காக (தொழுகிறார்கள்)” (4 :142). 

உள்ளச்சமும் உற்சாகமும் நிறைந்ததாக நமது தொழுகையை எப்படி மாற்றுவது? 

1.என்னைப் படைத்து வாழ வைத்துக் கொண்டிருக்கும் அருளாளன் அல்லாஹ்வுடன் உரையாடப் போகிறேன் என்ற உணர்வை வரவழைப்பது

2.நபிகளார் தொழுத முறைகள் அனைத்தையும் அறிந்து அவற்றை அப்படியே நமது தொழுகையில் செயற்படுத்துவது

3.ஓத வேண்டிய ஓதல்களை ஆறுதலாகவும் அமைதியாகவும் ஓதுவது

4.ஒவ்வொரு நிலையிலும் தாமதிப்பது

5.நமக்கு தெரிந்த ஸ_ராக்கள்& திக்ருகள் போன்றவற்றை பொருள் விளங்கி ஓதுவது…

என்பன தொழுகையில் உற்சாகத்தையும் உள்ளச்சத்தையும் ஏற்படுத்தும்.

09) ஆரம்ப துஆ (துஆஉல் இஸ்திப்தாஹ்) ஓதுதல் : 

ஆரம்ப தக்பீர் கூறி கைகளை கட்டியதும் – பர்ழ் தொழுகையாயினும் ஸுன்னத்தான தொழுகையாயினும் -ஓதுவதற்கென்று நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் பல துஆக்களை கற்று தந்திருக்கிறார்கள்.

அவற்றுள் ஒன்றுதான் பெரும்பாலானோர் ஓதுகின்ற ~வஜ்ஜஹ்து…| என்று ஆரம்பிக்கின்ற துஆ.

ஸஹீஹ் முஸ்லிம் மற்றும் பல ஹதீஸ் நூல்களில் இடம்பெற்றுள்ள இந்த துஆ நீண்டதொரு துஆவின் ஒரு பகுதியாகும். இது தவிர வேறு பல ஆதாரபூர்வமான சிறிய துஆக்களும் ஹதீஸ் நூல்களில் பதிவு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. அவற்றுள் சில :

اللَّهُمَّ بَاعِدْ بَيْنِي وَبَيْنَ خَطَايَايَ، كَمَا بَاعَدْتَ بَيْنَ المَشْرِقِ وَالمَغْرِبِ، اللَّهُمَّ نَقِّنِي مِنَ الخَطَايَا كَمَا يُنَقَّى الثَّوْبُ الأَبْيَضُ مِنَ الدَّنَسِ، اللَّهُمَّ اغْسِلْ خَطَايَايَ بِالْمَاءِ وَالثَّلْجِ وَالبَرَدِ ”

‘அல்லாஹும்ம பாஇத் பைனீ வபைன ஹதாயாய கமா பாஅத்த பைனல் மஷ்ரிகி வல் மக்ரிப் அல்லாஹும்ம நக்கினீ மினல் ஹதாயா கமா யுனக்கத் தவ்புல் அப்யழு மினத் தனஸ். ஆல்லாஹும்மஹ்ஸில் ஹதாயாய பில் மாஇ வத்தல்ஜி வல்பரத்’(புஹாரி& முஸ்லிம்).

اللَّهُ أَكْبَرُ كَبِيرًا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا وَسُبْحَانَ اللَّهِ ‏ ‏بُكْرَةً ‏ ‏وَأَصِيلًا ‏

அல்லாஹு அக்பர் கபீரா வல்ஹம்து லில்லாஹி கதீரா வஸுப்ஹானல்லாஹி புக்ரதன் வஅஸீலா’.

இந்த துஆவை ஸஹாபி ஒருவர் தொழுகையில் ஆரம்ப தக்பீரின் பின் ஓதியதைக் கேட்ட நபியவர்கள் அதன் சிறப்பு குறித்து கூறும் போது ‘இந்த துஆவுக்காக வானத்தின் கதவுகள் திறக்கப்பட்டன’ என்று கூறினார்கள். (முஸ்லிம்& திர்மிதி).

الحمد اللَّه حمدا كثيرا طيبا مباركا فيه

‘அல்ஹம்து லில்லாஹி ஹம்தன் கதீரன் தய்யிபன் முபாரகன் பிஹி’.

இந்த துஆவை மற்றுமொரு ஸஹாபி ஆரம்ப தக்பீருக்கு பின் ஓதியதை கேட்ட நபியவர்கள் ‘இந்த துஆவின் நன்மையை கொண்டு செல்வதற்கு பன்னிரண்டு வானவர்கள் போட்டியிட்டனர்’ என்று கூறினார்கள். (முஸ்லிம்& அபூதாவூத்& நஸாஈ).

இவை போன்று இன்னும் சில துஆக்களும் ஆரம்பத் தக்பீர் கட்டிய பின் ஓதுவதற்கு என நபியவர்களால் கற்றுத்தரப்பட்டிருக்கின்றன. அவற்றை நாம் தேடியறிந்து அவற்றின் சரியான அரபு மொழி உச்சரிப்போடு மனனமிட்டு ஒவ்வொரு தொழுகையிலும் ஒவ்வொரு துஆவை ஓதி வர முயற்சிக்க வேண்டும். மேற்படி துஆக்களில் ஒவ்வொன்றையும் ஒவ்வொரு தொழுகையிலும் மாறி மாறி ஓதும் போது நபியவர்களின் அனைத்து ஸுன்னாக்களையும் உயிர்ப்பித்த நன்மையை பெறமுடியும்.

குறிப்பு :

– அஊது பிஸ்மி கூறாமல் இந்த துஆக்களை ஓத வேண்டும்.

– இந்த ஆரம்ப துஆக்கள் ஒவ்வொரு தொழுகையின் முதலாவது றக்அத்தின் ஆரம்ப தக்பீர் கட்டிய பின் ஓதப்படுவதேயன்றி ஒவ்வொரு றக்அத்திலும் ஓதப்படுவதல்ல.

– ஆயினும் இந்த ஆரம்ப துஆக்களில் ஒன்றை ஓதுவது கட்டாயமல்ல.ஸுன்னத்தானதே.

ஓதாவிட்டாலும் தொழுகை நிறைவேறும்.

10) அஊது& பிஸ்மி ஓதுதல் : 

முதல் தக்பீருக்குப் பின் ஆரம்ப துஆவை ஓதியதை தொடர்ந்து ஸூறா பாதிஹாவை ஓத முன்னர் அஊது& பிஸ்மி கூற வேண்டும்.

அஊது-வை இரகசியமாக ஓதுதல் : 

அல்குர்ஆன் ஓத ஆரம்பிக்கும் போது அஊது ஓதுவது மிகவும் வலியுறுத்தப்பட்ட ஸுன்னத்தாகும்.

தொழுகையில் அஊது ஓதும் போது சத்தமில்லாமல் இரகசியமாக ஓதுவதே நபிவழியாகும்.

தொழுகையில் அஊது ஓதுவதைப் பொறுத்தவரை அறிஞர்களிடையே இரு வேறுபட்ட கருத்துகள் காணப்படுகின்றன :

முதல் கருத்து :

முதல் றக்அத்தில் மட்டும் அஊது ஓத வேண்டும். ஏனைய றக்அத்துகளில் அஊது ஓதாமலே ஸூரா பாதிஹா ஓத வேண்டும் என்று ஒரு சாரார் கூறுகின்றனர். ஹனபி மற்றும் ஹம்பலி மத்ஹப் அறிஞர்களில் பலர் கூறும் இக்கருத்தை இமாம் இப்னுல் கையிம் (ரஹ்)& இமாம் ஷவ்கானி (ரஹ்) ஆகியோர் சரிகாணுகின்றனர்.

(பார்க்க : ‘ஸாதுல் மஆத்”(1ஃ242)& ‘நைலுல் அவ்தார்” (2ஃ231). 

இக்கருத்துக்கு ஆதாரமாக பின்வரும் ஹதீஸை குறிப்பிடுகின்றனர் :

அபூஹுரைரா (ரழி) கூறுகிறார்கள் : ‘நபியவர்கள் இரண்டாவது றக்அத்துக்கு எழுந்தால் மௌனமாக நிற்காமல் (நேரடியாக) ‘அல்ஹம்து லில்லாஹி றப்பில் ஆலமீன்” என்று ஓத ஆரம்பித்துவிடுவார்கள் 

(முஸ்லிம்& இப்னு ஹுஸைமா). 

‘மௌனமாக நிற்காமலே அல்ஹம்து… என்று ஓத ஆரம்பிப்பார்கள் ” என்று இந்த ஹதீஸ்

குறிப்பிடுவதன் மூலம் நபியவர்கள் முதல் றக்அத்தை தவிரவுள்ள ஏனைய றக்அத்துகளில் அஊது ஓதவில்லை என்பது தெளிவாகிறது என்பதாக இவ்வறிஞர்கள் விளக்குகின்றனர்.

இரண்டாவது கருத்து:

எல்லா றக்அத்துகளிலும் அஊது ஓத வேண்டும் என மறுசாரார் கூறுகின்றனர். இதற்கு பின்வரும்

அல்குர்ஆன் வசனத்தை ஆதாரமாக காட்டுகின்றனர்.

அல்லாஹ் கூறுகிறான் : ‘(நபியே!) அல்குர்ஆ னை ஓத நாடினால் விரட்டப்பட்ட ஷைத்தானிடமிருந்து அல்லாஹ்விடம் பாதுகாப்பு தேடுவீராக|| (16:98). 

இக்கருத்தை இமாம் ஷாபிஈ (ரஹ்)& இமாம் இப்னு தைமிய்யா (ரஹ்) உள்ளிட்ட பல அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர்.

மேற்படி வசனம் குர்ஆன் ஓதும் எல்லா சந்தர்ப்பங்களிலும்அஊது ஓத வேண்டும் என்பதை பொதுவாகவே கூறுவதால் எல்லா றக்அத்துகளிலும் அஊது ஓத வேண்டும் என்று கூறுகின்றனர்.

அவ்வாறெனில் முதல் சாரார் ஆதாரமாக காட்டும் ஹதீஸுக்கு என்ன விளக்கம்?

ஆம். அந்த ஹதீஸில் வரும் ~மௌனமாக நிற்காமல் அல்ஹம்து என்று ஓதினார்கள்| என்பது ஆரம்ப துஆவை ஓதாமல் விட்டதை கூறுவதற்காக சொல்லப்பட்டதாகும். அஊது ஓதவில்லை என்பதை அது குறிக்காது என்று இரண்டாம் சாரார் கூறுகின்றனர்.

இவற்றை வைத்து நோக்கும் போது இந்த இரண்டாவது கருத்தே (அதாவது ஒவ்வொரு றக்அத்திலும் அஊது ஓத வேண்டும் என்பது) ஆதார வலுக்கூடியதாக தெரிகிறது. அல்லாஹு அஃலம்.

பிஸ்மியை இரகசியமாக ஓதுதல் : 

அஊது ஓதிய பின் -ஸுறா ஒன்றின் ஆரம்பமாக இருந்தால் – பிஸ்மி ஓதுவது வலியுறுத்தப்பட்ட ஸுன்னத்தாகும்.

சத்தமிட்டு ஓதி தொழப்படும் தொழுகைகளிலும் (உ-ம் : மஃரிப்& இஷா& ஸுப்ஹ்& ஜும்ஆ) அஊதுவை போன்றே பிஸ்மியையும் சத்தமின்றி இரகசியமாக ஓதுவதே நபியவர்களின் நடைமுறையாகும்.

அனஸ் (றழி) அறிவிக்கிறார்கள் : நான் நபியவர்களுக்கு பின்னாலும் அபூபக்ர் (ரழி), உமர் (ரழி),உஸ்மான் (ரழி) ஆகியோருக்கு பின்னாலும் தொழுதுள்ளேன். அவர்கள் அனைவரும் ‘அல்ஹம்து லில்லாஹி றப்பில் ஆலமீன்” என்றே ஆரம்பிப்பார்கள். ஆரம்பத்திலோ, இறுதியிலோ பிஸ்மியை ஓத மாட்டார்கள் (புஹாரி& முஸ்லிம்). 

மற்றொரு ஹதீஸ் அறிவிப்பின் படி ‘நபியவர்கள் பிஸ்மியை சத்தமிட்டு ஓதமாட்டார்கள்.இரகசியமாக ஓதுவார்கள்” (இப்னு ஹுஸைமா). 

அப்துல்லாஹ் இப்னு முஹப்பல் (ரழி) அவர்களின் மகன் ஒரு தடவை தொழுகையில் பிஸ்மியை சத்தமிட்டு கூறினார். அப்போது அப்துல்லாஹ் இப்னு முஹப்பல் (ரழி) அவர்கள் மகனை நோக்கி 

‘மகனே! உன்னை நான் எச்சரிக்கிறேன். நபித் தோழர்களில் யாரும் இவ்வாறு பிஸ்மியை சத்தமிட்டு ஓதியதை நான் பார்த்ததில்லை. இஸ்லாத்தில் ஒரு விடயம் புதிதாக உருவாக்கப்பட்டால் நபியவர்களுக்கு அது அதிக கோபத்தை ஏற்படுத்தும். நான் நபியுடனும் அபூபக்ர், உமர்,உஸ்மான் (ரழியல்லாஹு அன்ஹும்) ஆகியோருடனும் தொழுதிருக்கிறேன். அவர்களில் எவரும் பிஸ்மியை (சத்தமிட்டு) கூறியதை நான் கண்டதில்லை. நீயும் கூற வேண்டாம். நீ ஓத ஆரம்பித்தால் அல்ஹம்து லில்லாஹி ரப்பில் ஆலமீன் என்றே தொடங்கு” என்று கூறினார்கள் (திர்மிதி,நஸாஈ, அஹ்மத்). 

மேற்படி சம்பவம் ஆதாரபூர்வமானது என ஹதீஸ் துறை ஆய்வாளர்களான இமாம் திர்மிதி (ரஹ்),ஹாபிழ் ஸைலஈ (ரஹ்), ஷெய்க் அஹ்மத் ஷாகிர் (ரஹ்) ஆகியோர் குறிப்பிடுகின்றனர்.

11) ஸுரதுல் பாதிஹா ஓதுதல் : 

அஊது& பிஸ்மி இரண்டையும் இரகசியமாக ஓதிய பின் தொழுகையின் அனைத்து றக்அத்துகளிலும் ஸுறா பாதிஹாவை முழுமையாக ஓதுவது கட்டாயமாகும்.

நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறினார்கள் : ‘தொழுகையில் ஸூறதுல் பாதிஹா ஓதாதவருக்கு தொழுகையே இல்லை” (புஹாரி& முஸ்லிம்). 

இதே வேளை இமாமைப் பின்பற்றி தொழும் மஃமூம்கள் சத்தமிட்டு ஓதி தொழும் தொழுகைகளில் (உ-ம் : மஃரிப்,இஷா,ஸுப்ஹ்…) ஸுறா பாதிஹாவை ஓத வேண்டுமா,ஓத கூடாதா என்பது தொடர்பில் அறிஞர்களிடையே இரு கருத்துகள் காணப்படுகின்றன :

முதல் கருத்து:

மஃமூம்கள் ஸூறா பாதிஹா ஓதக்கூடாது, இமாம் ஓதுவதை கேட்டுகொண்டிருக்க வேண்டும் என்று சில அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். இதற்கு இரு ஆதாரங்களை முன்வைக்கின்றனர்.

‘அல்குர்ஆன் ஓதப்பட்டால் செவிதாழ்த்தி கேளுங்கள், வாய்மூடி இருங்கள்…||(7:204). 

நபிகளார் கூறினார்கள் : ‘இமாம் என்பவர் பின்பற்றப்பட வேண்டியவராவார். அவரோடு முரண்படாதீர்கள். அவர் அல்லாஹு அக்பர் என கூறினால் நீங்களும் அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறுங்கள். அவர் ஓதினால் நீங்கள் மௌனமாக நில்லுங்கள்|| (முஸ்லிம்). 

இரண்டாவது கருத்து :

மற்றும் சில அறிஞர்கள் அனைத்து தொழுகைகளிலும் மஃமூம்கள் ஸுறா பாதிஹா ஓத வேண்டும் என கூறுகின்றனர்.

இதற்கு ஆதாரமாகவும் முதல் சாராருக்கு பதிலாகவும் பின்வரும் ஹதீஸை முன்வைக்கின்றனர் :

ஒருநாள் நபியவர்கள் ஸுப்ஹ் தொழுகை நடாத்தினார்கள். நபியவர்கள் ஸூறா பாதிஹா ஓதிவிட்டு வேறு ஒரு ஸூறாவை ஓதிக்கொண்டிருந்த போது ஸஹாபாக்கள் ஸூறா பாதிஹா ஓதி கொண்டிருந்தார்கள். தொழுகை முடிந்த பின் நபியவர்கள் ‘இமாமுக்கு பின்னால் நீங்கள் ஏதும் ஓதினீர்களா? ” என்ற போது ஸஹாபாக்கள் ‘ஆம்” என்றார்கள். அப்போது நபியவர்கள் ‘இமாமுக்கு பின்னால் ஸூறா பாதிஹா மட்டும் ஓதுங்கள். வேறு எதுவும் ஓதாதீர்கள். ஏனெனில் ஸூறா பாதிஹா ஓதாதவருக்கு தொழுகை கூடாது” என்று கூறினார்கள் (திர்மிதி& அபூதாவூத்). 

இமாம் திர்மிதி, இமாம் ஹத்தாபி, இமாம் பைஹகி ஆகியோர் இது ஆதாபூர்வமான ஹதீஸ் என குறிப்பிடுகின்றனர்.

இந்த ஹதீஸ் உண்மையில் மஃமூம்கள் அனைத்து தொழுகைகளிலும் பாதிஹா ஓத வேண்டும் என்பதற்கு பலமான ஆதாரமாக அமைகிறது.

அத்தோடு முதல் சாரார் முன்வைக்கும் இரு ஆதாரங்களும் ஸூறா பாதிஹாவை தவிரவுள்ள ஏனைய ஸூறாக்களை மஃமூம்கள் ஓதாமல் இமாம் ஓதுவதை கேட்டுகொண்டிருக்க வேண்டும் என்பதற்கே ஆதாரமாக அமைகின்றன.

இமாம் திர்மிதி (ரஹ்) கூறுகிறார்கள் : ‘இமாமை பின்பற்றி தொழும் மஃமூம்கள் அனைத்து தொழுகைகளிலும் ஸூறா பாதிஹா ஓத வேண்டும் என்ற கருத்தையே பெரும்பாலான ஸஹாபாக்கள்,தாபிஈன்கள்,இமாம் மாலிக், இமாம் ஷாபிஈ,இமாம் அஹ்மத்,இமாம் அப்துல்லாஹ் இப்னுல் முபாரக், இமாம் இஸ்ஹாக் உள்ளிட்ட பலர் கொண்டுள்ளார்கள்” (பார்க்க : ஸுனனுத் திர்மிதி& 2ஃ118& தமாமுல் மின்னா பீ பிக்ஹில் கிதாபி வஸஹீஹிஸு ஸுன்னா& 1ஃ231). 

சுருங்கக் கூறின்;

சத்தமிட்டு ஓதி தொழப்படும் தொழுகைகளில் இமாம் ஸூறா பாதிஹா ஓதிக் கொண்டிருக்கும் போது மஃமூம்கள் மௌனமாக கேட்டுகொண்டிருக்க வேண்டும். வஜ்ஜஹ்து போன்ற ஆரம்ப துஆவை ஓதி கொண்டிருக்க கூடாது.

இமாம் ஸூறா பாதிஹாவுக்கு பின் வேறு ஸுறா ஓதும் போது ஸூறா பாதிஹா மாத்திரம் ஓதுவதற்கு அனுமதி இருப்பதால் அதை மாத்திரம் ஓத வேண்டும். வேறு எந்த ஸூறாவும் ஓத கூடாது.

இது இவ்வாறிருக்க ஒருவருக்கு ஸூறா பாதிஹா மனனமில்லையென்றால் என்ன செய்வது?

1 )ஒரு தடவை நபியவர்கள் ஒருவருக்கு தொழுகை முறையை கற்றுகொடுத்தார்கள். அப்போது அவர்கள் ~உனக்கு குர்ஆன் மனனமிருந்தால் அதை ஓது. இல்லையெனில் அல்ஹம்து லில்லாஹ் அல்லாஹு அக்பர், லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ் என்பவற்றை கூறு’ என்று கூறினார்கள். (திர்மிதி& அபூதாவூத்). 

2 )மற்றொரு தடவை நபியவர்களிடம் ஒருவர் வந்து ‘அல்குர்ஆனில் எனக்கு எதுவும் மனனமில்லை. அதற்கு நிகராக தொழுகையில் ஓத ஏதாவது கற்று தாருங்கள்’ என்று கேட்ட போது நபியவர்கள் 

~ஸுப்ஹானல்லாஹி வல்ஹம்து லில்லாஹி வலா இலாஹ இல்லல்லாஹு வல்லாஹு அக்பர் வலா ஹவ்ல வலா குவ்வத இல்லா பில்லாஹில் அலிய்யில் அழீம்’ என்று கூறு என கூறினார்கள் 

(அபூதாவூத்& நஸாஈ) 

இனி

12) ‘ஆமீன்” கூறுதலும் வேறு ஸூறா ஓதுதலும்:

13) றுகூஉ செய்தலும் அதில் தாமதித்தலும் :

14) றுகூஉவிலிருந்து நிலைக்கு வருதல்:

15) ஸுஜூதுக்கு செல்லுதல் :

போன்றவற்றின் சட்டங்களை பார்க்கலாம்…

12) ‘ஆமீன்” கூறுதலும் வேறு ஸூறா ஓதுதலும் :

சத்தமிட்டு ஓதி தொழும் தொழுகைகளில் ஸூறதுல் பாதிஹாவை இமாம் ஓதி முடித்ததும் இமாம் “ஆமீன்| என்று நீட்டி கூறுவதோடு , மஃமூம்களும் ஆமீன் என்று நீட்டி கூற வேண்டும்.

‘நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் ஸூறா பாதிஹா ஓதி முடித்ததும் சத்தத்தை உயர்த்தி , ‘ஆமீன்” என்று நீட்டி கூறுவார்கள்” (புஹாரி , அபூதாவூத்).

மஃமூம்கள் மட்டுமன்றி இமாமும் ஆமீன் கூற வேண்டும் என்பதற்கு மேற்படி ஹதீஸ் ஆதாரமாக இருக்கிறது.

ஆமீன் கூறுவதன் சிறப்பு குறித்து நபியவர்கள் இவ்வாறு கூறினார்கள் :

1 ) ‘நாங்கள் ஆமீன் கூறும் போது வானிலுள்ள மலக்குகளும் ஆமீன் கூறுகிறார்கள். யாருடைய ஆமீன் மலக்குகள் கூறும் ஆமீனுடன் இணைகிறதோ அவரது முந்திய பாவங்கள் மன்னிக்கப்படும்”

(புஹாரி , முஸ்லிம்).

2 )’நாங்கள் ஸலாம் சொல்வதையும் ஆமீன் கூறுவதையும் பார்த்து யூதர்கள் பொறாமைப்படுவது போல் வேறு எதற்கும் பொறாமைப்படுவதில்லை”(அஹ்மத் , இப்னு மாஜஹ்).

குறிப்பு :

சிலர் இந்த ஹதீஸை கூறி தொழுகைக்கு பின்னர் ஓதப்படுகின்ற கூட்டு துஆவை நியாயப்படுத்துகின்றனர். ஆனால் மேலுள்ள ஹதீஸ் தொழுகையில் ஸூறதுல் பாதிஹாவுக்கு பின்ஆமீன் கூறுவதைப் பற்றி பேசும் ஹதீஸாகும். பெரும்பாலான பள்ளிவாசல்களில் தொழுகை முடிந்தவுடன் ஓதப்படும் கூட்டு துஆ என்ற நடைமுறை நபியவர்களோ , ஸஹாபாக்களோ

கடைப்பிடிக்காத , மார்க்கத்தில் கூறப்படாத ஒன்றாகும் என்பது கவனத்திற் கொள்ளத்தக்கது.

சிலர் தொழுகை நடத்தும் போது ஸூறா பாதிஹா ஓதி முடித்ததும் “றப்பிஹ்பிர் லீ என்று கூறி ஆமீன் என்று கூறுவர். பின்வரும் ஹதீஸை அதற்கு ஆதாரமாக கூறுவர் :

நபியவர்கள் வலழ்ழால்லீன் என்று கூறியதும் “ரப்பிஹ்பிர் லீ ஆமீன்’ என்று கூறுவார்கள்’ என “ஸுனனுல் பைஹகி’ எனும் ஹதீஸ் நூலில் ஒரு ஹதீஸ் இடம்பெறுகிறது.

ஆனால் இந்த ஹதீஸை அறிவிப்பவர்களில் ஒருவரான அபூபக்ர் அந்நஹ்ஷலி என்பவர் பலவீனமானவர் என முற்கால ஹதீஸ்துறை மேதைகளில் முக்கியமானவரான இமாம் அபூஸுர்ஆ(ரஹிமஹுமல்லாஹ்) உட்பட பலர் கூறுகின்றனர். எனவே இந்த ஹதீஸ ஆதாரமற்றதாகும். (பார்க்க : “ஷர்ஹுத்

தக்ரீப்| , (2ஃ269) “அஸ்லு ஸிபதி ஸலாதிந் நபி, (1ஃ382).

வேறு ஸூறா ஓதுதல் :

பர்ழ் தொழுகையிலும் ஸுன்னத்தான தொழுகையிலும் ஸூறதுல் பாதிஹா ஓதிய பின் வேறு ஸூறாக்களை அல்லது வசனங்களை ஓதுவது ஸுன்னத்தாகும்.

1 ) நபியவர்கள் ஸூறா பாதிஹா ஓதி முடித்த பின் சில வேளைகளில் நீண்ட ஸூறாக்களை 

ஓதுவார்கள். மஃமூம்கள் மத்தியில் நோயாளிகள் , பிரயாணிகள் இருந்தால் சிறிய ஸூறாக்களை ஓதி சுருக்கி கொள்வார்கள். நபிகளாரின் காலத்தில் பெண்களும் பள்ளிவாசலுக்கு வந்து ஐவேளை 

தொழுகை மற்றும் ஜும்ஆ தொழுகைகளில் கலந்துகொள்வார்கள். அவர்கள் தம்முடன் சுமந்து வந்த குழந்தைகளின் அழுகுரலை நபியவர்கள் கேட்டால் சிறிய ஸூராக்களை ஓதி

சுருக்கிகொள்வார்கள். (ஹதீஸின் கருத்து – புஹாரி , முஸ்லிம் , அஹ்மத்).

2 ) சில வேளைகளில் ஏதாவது ஒரு ஸூறாவை இரண்டாக பிரித்து இரு றக்அத்துகளில் 

ஓதுவார்கள் (அஹ்மத்).

3 ) சில நேரங்களில் இரண்டு அல்லது இரண்டுக்கு மேற்பட்ட ஸூராக்களைக் கூட ஒரே றக்அத்தில் ஓதுவார்கள் (முஸ்லிம்).

முந்திய இரண்டு றக்அத்துகளில் மட்டும் தான் பாதிஹாவுக்குப் பின் வேறு ஸூறாக்களை ஓதுவதா?அல்லது மூன்றாவது , நான்காவது றக்அத்துகளிலும் வேறு ஸூரா ஓத முடியுமா?

முந்திய இரண்டு றக்அத்துகளிலும் பாதிஹாவுக்கு பின் வேறு ஸூராக்கள் ஓதுவதே நபிகளாரின் பெரும்பாலான நடைமுறை. சில வேளைகளில் பிந்திய இரு ரக்அத்துகளிலும் வேறு ஸூராக்கள்

ஓதியிருக்கிறார்கள். அதனால் மூன்றாவது , நான்காவது ரக்அத்துகளில் வேறு ஸூரா ஓத முடியும்.பின்வரும் ஹதீஸ் இதற்கு ஆதாரம் :

அபூ ஸஈதினில் குத்ரீ (ரழியல்லாஹு அன்ஹு) அறிவிக்கிறார்கள் : நபியவர்கள் ளுஹர் தொழுகையின் முந்திய 

இரண்டு ரக்அத்துகளிலும் 30 வசனங்கள் அளவுக்கு ஓதினார்கள். பிந்திய இரு ரக்அத்துகளிலும் 15 

வசனங்கள் அளவுக்கு ஓதினார்கள். அஸர் தொழுகையில் முந்திய இரு றக்அத்துகளிலும் 15 வசனங்கள் அளவுக்கு ஓதினார்கள். பிந்திய இரு ரக்அத்துகளிலும் அதன் அரைவாசி அளவுக்கு வசனங்களை ஓதினார்கள் (முஸ்லிம்).

13) றுகூஉ செய்தலும் அதில் தாமதித்தலும் :

ஸூறா பாதிஹாவும் வேறு ஸூறாவும் ஓதி முடித்த பின் சிறிது தாமதித்து இரு கைகளையும்

உயர்த்தி அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறி றுகூஉ செய்ய வேண்டும். இவ்வாறே நபியவர்கள்செய்வார்கள் (பார்க்க : புஹாரி , முஸ்லிம் , அபூதாவூத் , ஹாகிம்).

தொழுகையில் நான்கு சந்தர்ப்பங்களில் கைகளை தோள்புயங்களுக்கு நேராக அல்லது

காதுகளுக்கு நேராக உயர்த்த வேண்டும் என்பது நபிவழியாகும் :

இப்னு உமர் (ரழியல்லாஹு அன்ஹு) அறிவிக்கிறார்கள் :

1 )நபியவர்கள் ஆரம்ப தக்பீரின் போதும்

2 )றுகூஉக்கு செல்லும் போதும் (எல்லா றக்அத்துகளிலும்)

3 )றுகூஉவிலிருந்து நிலைக்கு வரும் போதும் (எல்லா றக்அத்துகளிலும்)

4 )முதல் அத்தஹிய்யாத்திலிருந்து மூன்றாவது றக்அத்துக்கு வரும் போதும் ஆகிய இந்த நான்கு சந்தர்ப்பங்களில் மட்டுமே கைகளை தோள்புயம் வரை (அல்லது காதுகள் 

வரை) உயர்த்துவார்கள் (புஹாரி , முஸ்லிம் , அபூதாவூத்).

இந்த நான்கு சந்தர்ப்பங்கள் தவிர வேறு எந்த நிலையிலும் கைகளை உயர்த்த கூடாது.

றுகூஉவில் பின்வரும் ஒழுங்குகளை கடைப்பிடிக்க வேண்டும் :

1 )கைவிரல்களை பொத்தாமல் சற்று பிரித்து இரு உள்ளங்கைகளையும் இரு முழங்கால்களில் வைத்தல்:

நபியவர்கள் கூறினார்கள் : “நீ றுகூஉ செய்தால் உமது இரு உள்ளங்கைகளையும் இரு 

முழங்கால்களில் வைத்துக்கொள். உமது கைவிரல்களை சற்று பிரித்து வை. பின்னர் ஒவ்வொரு உறுப்பும் அமைதியடையும் வரை றுகூவில் தாமதித்து நில்’ (இப்னு ஹுஸைமா , இப்னு ஹிப்பான்).

2 )இரு முழங்கைகளையும் விலாவோடு சேர்க்காமல் விலக்கி வைத்தல் :

நபியவர்கள் றுகூஉவில் இரு முழங்கைகளையும் விலாவோடு சேர்க்காமல் விலக்கி வைப்பார்கள்.(திர்மிதி , இப்னு ஹுஸைமா).

3 )முதுகை நீட்டி நேராக நிற்றல் :

நபியவர்கள் றுகூஉ செய்தால் தமது முதுகை (வளைக்காமல்) நீட்டி , அம் முதுகில் நீரை 

ஊற்றினால் நிற்குமளவுக்கு மிக நேர்த்தியாக குனிந்து நிற்பார்கள் (புஹாரி , பைஹகி , தபரானி).

நபிகளார் தமது தலையை கீழே தாழ்த்தாமலும் மேலே உயர்த்தாமலும் (முதுகும் தலையும் சமமாக இருக்கத்தக்கதாக) நேராக வைப்பார்கள் (முஸ்லிம் , அபூதாவூத்).

மேற்கூறப்பட்ட ஒழுங்குகள் அனைத்தும் ஆண்களுக்கு மட்டுமன்றி பெண்களுக்கும் உரியவையாகும்.

மேற்கூறப்பட்ட ஒழுங்குகளுக்கு மாறாக;

– இரு கைகளையும் தோள் புயங்களுக்கு அல்லது காதுகளுக்கு நேராக உயர்த்தாமலே

றுகூஉக்கு செல்லுதல் ,

– றுகூஉவில் தாமதிக்காமல் விடுதல் ,

– இரு கைகளையும் முழங்காலில் வைக்காமல் முழங்காலுக்கு மேலே அல்லது முழங்காலுக்கு

கீழே வைத்தல் ,

– இரு முழங்கைகளையும் விலாவோடு சேர்த்து வைத்தல் ,

– முதுகையும் தலையையும் சமமாக வைக்காமல் வளைந்து அல்லது கடுமையாக குனிந்து நிற்றல்

– ஆகிய அனைத்து முறைகளும் பிழையானவையும் நபிகளாரின் வழிமுறைக்கு முரணானவையும் தொழுகையில் குறைபாட்டை ஏற்படுத்துபவையுமாகும்.

மேலும் றுகூஉ , ஸுஜூத் ஆகிய நிலைகளில் (பர்ழ் மற்றும் ஸுன்னத் ஆகிய இரு

தொழுகைகளிலும்) அல்குர்ஆன் வசனங்களை ஓதுவது தடை செய்யப்பட்டதாகும்.

நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறினார்கள் : “றுகூஉவிலும் ஸுஜூதிலும் அல்குர்ஆனை ஓதுவது எனக்கு தடை செய்யப்பட்டுள்ளது’ (முஸ்லிம்)

றுகூஉவில் நபியவர்கள் பல திக்ருகளை ஓதியுள்ளார்கள். அவற்றுள் சில :

سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيْمِ

“ஸுப்ஹான றப்பியல் அழீம்’ (03 அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தடவைகள்) – (அஹ்மத் , அபூதாவூத்).

سُبُّوْحٌ قُدُّوْسٌ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَالرُّوْحِ

“ஸுப்பூஹுன் குத்தூஸுன் றப்புல் மலாஇகதி வர் ரூஹ்’ (முஸ்லிம்)

سُبْحَانَكَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِيْ

“ஸுப்ஹான கல்லாஹும்ம றப்பானா வபிஹம்திக அல்லாஹும்மஹ்பிர்லீ’ (நபியவர்கள் இதை

ருகூஉவிலும் ஸுஜூதிலும் அதிகமாக ஓதுவார்கள்) (புஹாரி , முஸ்லிம்).

14) றுகூஉவிலிருந்து நிலைக்கு வருதல்:

றுகூஉ செய்து முடித்த பின் இரு கைகளையும் உயர்த்தி ‘இஃதிதால்’ எனப்படும் நிலைக்கு வர

வேண்டும். இந்த நிலைக்கு வரும் போது இமாமும் தனித்து தொழுபவரும் ‘ஸமிஅல்லாஹு

லிமன் ஹமிதஹ்’ என்று கூற வேண்டும். இமாமைப் பின்பற்றி தொழும் மஃமூம்கள் ‘ ஸமிஅல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ்’ என்று கூறாமல் கீழ்வரும் துஆக்களுள் ஒன்றை ஓத வேண்டும்

رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ

“றப்பனா லகல்ஹம்து’

“அல்லாஹும்ம றப்பனா லகல்ஹம்து’

رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ حَمْدًا كَثِيْرًا طَيِّبًا مُّبَارَكًا فِيْهِ

“றப்பனா வலகல் ஹம்து ஹம்தன் கதீரன் தையிபன் முபாரகன் பிஹி’

(இதை ஒரு ஸஹாபி ஓதிய போது முப்பதுக்கு மேற்பட்ட மலக்குகள் இதன் நன்மையை

பதிவதற்காக போட்டியிட்டதை கண்டேன்” என நபியவர்கள் கூறினார்கள் (புஹாரி , அபூதாவூத்).

அபூஹுரைரா (ரழியல்லாஹு அன்ஹு) அறிவிக்கிறார்கள் : நபியவர்கள் கூறினார்கள் : ‘இமாம் ஸமிஅல்லாஹு லிமன்

ஹமிதஹ்” என்று கூறினால் (மஃமூம்களாகிய) நீங்கள் ‘அல்லாஹும்ம றப்பனா வலகல் ஹம்து” எனக் கூறுங்கள். இவ்வாறு ஒருவர் கூறுவது மலக்குகள் கூறுவதோடு இணைந்துவிட்டால் அவருடைய

முன் பாவங்கள் மன்னிக்கப்பட்டுவிடும்|| (புஹாரி , முஸ்லிம்).

மேற்படி ஹதீஸ் ம்ஃமூம்கள் ‘ஸமிஅல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ்” என்று கூறாமல் மேற்குறிப்பிட்ட துஆக்களில் ஒன்றை ஓத வேண்டும் என்பதற்கு ஆதாரமாய் அமைகிறது.

15) ஸுஜூதுக்கு செல்லுதல் :

ஸுஜூத் செய்வதற்காக குனியும் போது நிலத்தில் முதலாவதாக இரு கைகளை வைப்பதா ,முழங்கால்களை வைப்பதா என்பதில் அன்றிலிருந்து இன்று வரை அறிஞர்களிடையே கருத்து வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன.

1 )நிலத்தில் முதலாவதாக இரு கைகளையே வைக்க வேண்டும் என ஒரு தரப்பினர் கூறுகின்றனர்.

இந்நிலைப்பாட்டை இமாம் மாலிக் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , இமாம் அவ்ஸாஈ (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) போன்ற முற்கால அறிஞர்களும் ஷெய்க் அல்பானி (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) போன்ற இந்நூற்றாண்டு அறிஞர்களும் கொண்டிருக்கின்றனர்.

இதற்கு பின்வரும் ஹதீஸை ஆதாரமாக காட்டுகின்றனர் :

“உங்களில் ஒருவர் ஸுஜூதுக்கு செல்லும் போது ஒட்டகம் நிலத்தில் சாய்வது போன்று செல்ல வேண்டாம். (மாறாக) தனது இரு முழங்கால்களை வைப்பதற்கு முன் இரு கைகளையும் (நிலத்தில்) வைக்கவும்.(அஹ்மத் , அபூதாவூத் , நஸாஈ).

2 )இரண்டாவது தரப்பினர் : முதலாவதாக இரு முழங்கால்களையே வைக்க வேண்டும் என

கூறுகின்றனர்.

இக்கருத்தை முற்கால அறிஞர்களான இமாம் அபூஹனீபா (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , இமாம் ஷாபிஈ

(ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , இமாம் அஹ்மத் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , இமாம் ஸுப்யான் அத்தவ்ரீ (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , ஷெய்குல் இஸ்லாம் இப்னுதைமியா (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , இமாம் இப்னுல் கையிம் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) போன்ற பலரும் இந்த நூற்றாண்டு அறிஞர்களான

ஷெய்க் பின் பாஸ் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) , ஷெய்க் உதைமீன் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) போன்றோரும் கொண்டிருக்கின்றனர்.

இமாம் திர்மிதி (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : ‘ஸுஜூதுக்கு செல்லும் போது முதலில் முழங்கால்களை வைக்க வேண்டும் என்ற கருத்தையே மிக அதிகமான அறிஞர்கள்

கொண்டிருக்கின்றனர்” (பார்க்க : ‘ஸுனனுத் திர்மிதி” , 2ஃ57).

இத்தரப்பினர் பின்வரும் ஹதீஸை ஆதாரமாக காட்டுகின்றனர் :

‘நபியவர்கள் ஸுஜூதுக்கு செல்லும் போது தமது கைகளை வைப்பதற்கு முன் முழங்கால்களை (நிலத்தில்) வைப்பதை நான் கண்டேன்” என வாஇல் இப்னு ஹுஜ்ர் (றழி) கூறுகிறார்கள் (திர்மிதி ,அபூதாவூத் , நஸாஈ).

இமாம் திர்மிதி அவர்கள் உட்பட மற்றும் பலர் இதை ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என கூறுகின்றனர்.இது தொடர்பாக நீண்டதொரு ஆய்வை மேற்கொண்ட ஹி. 8ம் நூற்றாண்டின் தலைசிறந்த பேரறிஞர்களில் ஒருவரான இமாம் இப்னுல் கையிம் (ரஹிமஹுமல்லாஹ்) அவர்கள் முதல் தரப்பினர் முன் வைக்கின்ற ஹதீஸுக்கான விளக்கத்தை வழங்கும் போது ,

‘நபிகளார் ஒட்டகம் செல்வது போன்று ஸுஜூதுக்கு செல்ல வேண்டாம் என தடுத்துள்ளார்கள்.ஒட்டகமானது நிலத்தில் சாயும் போது முதலாவதாக தனது முன் கைகளையே நிலத்தில் வைக்கிறது. எனவே ஒட்டகத்துக்கு மாறாக செய்ய வேண்டுமாயின் ஒருவர் தனது முழங்கால்களையே முதலாவது நிலத்தில் வைக்க வேண்டும். ஆயினும் (முதல் தரப்பினர் முன்வைக்கும்) ஹதீஸை அறிவிக்கும் அறிவிப்பாளர் ‘இரு கைகளை வைப்பதற்கு முன் முழங்கால்களை வைக்கவும்” என்று நபியவர்கள் கூறியதை மாற்றி ‘இரு முழங்கால்களை வைப்பதற்கு முன் கைகளை வைக்கவும்” என்று கூறிவிட்டார்” என்று கூறுகிறார். (நூல் : ‘தஹ்தீபு

ஸுனனி அபீதாவூத் வஈழாஹு முஷ்கிலாதிஹீ ” ).

இக்கருத்தை மறுக்கும் முதல் தரப்பினர் , தாம் முன்வைக்கும் ஹதீஸின் அறிவிப்பாளர் நபியின் வார்த்தையை மாற்றிக் கூறியுள்ளார் என்பதற்கு ஆதாரமில்லை என்று கூறுகின்றனர்.

இவ்விரு கருத்துகளிலும் இரண்டாம் கருத்துக்கான ஆதாரங்கள் சற்று வலுவானவையாக காணப்படுகின்றன. ஆயினும் முதல் தரப்பினரின் ஆதாரங்களும் நிராகரிக்கப்படும் நிலையில் இல்லை.

இரு தரப்பினரும் மிகப் பெரும் அறிஞர்கள் என்பதோடு , இரு வகையான கருத்துகளும் ஹதீஸ்களை ஆய்வு செய்து பெறப்பட்ட முடிவுகள் என்பதும் கவனத்திற்கொள்ளப்பட வேண்டும். பிக்ஹ் சட்ட திட்டங்கள் சார்ந்த சில கிளை விடயங்களில் இத்தகைய கருத்து வேற்றுமைகள் இயல்பானவை.

நபியவர்கள் கூறினார்கள் : ‘ஓர் அறிஞர் (அல்குர்ஆனையும் ஹதீஸையும்) ஆய்வு செய்து சரியான முடிவை பெற்றால் அவருக்கு இரு கூலிகள் உண்டு. மற்றொருவர் ஆய்வு செய்து பிழையான முடிவை பெற்றால் (ஆய்வுசெய்தமைக்காக) அவருக்கு ஒரு கூலி உண்டு|| (புஹாரி , முஸ்லிம்).

எந்த ஆதாரமுமின்றி , அல்லது தெட்ட தெளிவான பலவீனமான ஆதாரங்களை வைத்து ஏற்படும் கருத்து வேற்றமைகளுக்கு மார்க்கத்தில் எந்தப் பெறுமானமும் இல்லை. அவை நிராகரிக்கப்பட வேண்டியவையுமாகும்.

இந்த தலைப்பு தொடர்பாக ஆய்வு செய்த தற்கால ஹதீஸ் மற்றும் பிக்ஹ் துறை ஆய்வாளரான ஷெய்க் ஸாலிஹ் அல்முனஜ்ஜித் அவர்கள் ஷெய்குல் இஸ்லாம் இப்னு தைமியா (ரஹிமஹுமல்லாஹ்)

அவர்களின் கூற்றோடு தனது ஆக்கத்தை நிறைவுசெய்கிறார் :

“ஸுஜூத் செய்யும் போது முதலில் முழங்கால்களை வைத்தாலும் அல்லது கைகளை வைத்தாலும் தொழுகை நிறைவேறும் என்பது அறிஞர்களின் ஏகோபித்த கருத்தாகும். இரண்டில் எது சிறந்தது என்பதிலேயே அறிஞர்களிடையே கருத்து வேற்றுமைகள் உள்ளன. ஒரு தொழுகையாளி இரண்டில் எதை கடைப்பிடித்தாலும் அவரது தொழுகை நிறைவேறும்.(பார்க்க : “மஜ்மூஉல் பதாவா| , 22ஃ449).

16) ஸுஜூத் செய்தலும் அதில் தாமதித்தலும்:

இஃதிதால்’ நிலையிலிருந்து தக்பீர் கூறிய வண்ணம் ஸுஜூதுக்கு செல்ல வேண்டும்.

“நபியவர்கள் ஸுஜூதுக்கு செல்லும் போது தக்பீர் கூறியவாறு இரு கைகளையும் விலாவோடு சேர்க்காமல் ஸுஜூதுக்கு செல்வார்கள்’ (இப்னு ஹஸைமா, அபூ யஃலா).

தொழுகையின் நிலைகளில் ஸுஜூத் மிகுந்த முக்கியத்துவமுடைய, அல்லாஹ்வுக்கு மிக

நெருக்கமாக இருக்கும் நிலையாகும்.

நபிகளார் கூறினார்கள் :”ஓர் அடியான் அல்லாஹ்வுக்கு மிக நெருக்கமாக இருப்பது ஸுஜூதில் இருக்கும் போதாகும். எனவே அதில் அதிகமாக பிரார்த்தித்துக் கொள்ளுங்கள்” (முஸ்லிம்)

ஸுஜூத் செய்யும் போது பின்வரும் ஒழுங்குகளை கடைப்பிடிக்க வேண்டும்:

1 )ஸுஜூத் செய்யும் போது ஏழு உறுப்புகள் நிலத்தில் பட வேண்டும்

இறைத்தூதர் ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்கள் கூறினார்கள்: ‘நான் நெற்றி, இரு உள்ளங்கைகள், இரு முழங்கால்கள், இரு பாதங்களின் நுனிகள் ஆகிய ஏழு உறுப்புகள் (தரையில்) படுமாறு ஸுஜூத் செய்யும்படி கட்டளையிடப் பட்டுள்ளேன். (நெற்றியைப் பற்றிக் குறிப்பிடும்போது) தமது கையால் தமது மூக்கை நோக்கி சுட்டிக்காட்டினார்கள்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

நபியவர்கள் கூறினார்கள்: நான் நெற்றி-மூக்கு, இரு உள்ளங்கைகள், இரு முழங்கால்கள், இரு 

பாதங்(களின் நுனி)கள் ஆகிய ஏழு உறுப்புகள் (தரையில்) படுமாறு ஸுஜூத் செய்யும்படி 

கட்டளையிடப்பட்டுள்ளேன் (புஹாரி, முஸ்லிம்).

மேற்படி இரு ஹதீஸ்களிலும் நெற்றி, மூக்கு ஆகிய இரு உறுப்புகளையும் நபிகளார் ஒன்றாக கணக்கிடுவதனாலேயே ஏழு உறுப்புகள் என குறிப்பிடுகிறார்கள்.

2 )இரு கை விரல்களையும் பொத்தாமல் விரித்து வைத்தல் :

நபியவர்கள் தமது இரு கைவிரல்களையும் (பொத்தாமல்) விரித்து வைப்பதோடு அவற்றை

ஒன்றோடொன்று சேர்த்தவர்களாக கிப்லாவை முன்னோக்கி வைப்பார்கள் (அபூதாவூத், ஹாகிம்).

3 )இரு கைகளையும் தோள்புயங்களுக்கு ஃ காதுகளுக்கு நேராக வைத்தல் :

“இரு கைகளையும் (நிலத்தில் வைக்கும் போது) தங்களது தோள்புயங்களுக்கு நேராக வைப்பார்கள்” (அபூதாவூத், திர்மிதி).

“(சிலநேரங்களில்) இரு கைகளையும் தமது இரு காதுகளுக்கு நேராக வைப்பார்கள்’ (அபூதாவூத்,நஸாஈ).

4 )இரு கைகளையும் விலாவோடு சேர்க்காமல் தரையிலிருந்து உயர்த்தி வைத்தல் :

“நபியவர்கள் தமது இரு கைகளையும் தரையில் படுக்க வைக்காமல் உயர்த்தியவர்களாக, இரு 

விலாக்களோடும் சேர்க்காமல் விலக்கிவைப்பார்கள்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

5 )கைகளுக்கும் தொடைகளுக்குமிடையே இடைவெளி விடுதல் :

“நபியவர்கள் ஸுஜூத் செய்தால் கைகளுக்கும் தொடைகளுக்குமிடையே ஆட்டுக் குட்டியொன்று செல்லுமளவு இடைவெளி இருக்கும்” (முஸ்லிம்)

6 )இரு கால் விரல்களையும் மடக்கி கிப்லாவை முன்னோக்கி வைத்திருப்பதோடு,இரு

பாதங்களையும் சேர்த்து வைத்தல் :

ஆயிஷா (றழி) அறிவிக்கிறார்கள் :”ஓர் இரவு படுக்கையில் இருந்த நபியவர்களை காணவில்லை,எங்கே என்று பார்த்த போது அவர்கள் இரு குதிகால்களையும் ஒன்றாக சேர்த்தவர்களாக, கால் விரல்களை மடக்கி அவற்றை கிப்லாவை முன்னோக்கி வைத்த நிலையில் ஸுஜூத் செய்தவர்களாக 

இருக்க கண்டேன்” (இப்னு ஹுஸைமா, இப்னு ஹிப்பான்).

7 )ஆடைகளையோ, தலைமுடியையோ சேர்த்து பிடிக்க கூடாது :

” ஸுஜூத் செய்யும் போது ஆடைகளையோ, தலைமுடியையோ (கைகளால்) சேர்த்து பிடிக்க கூடாது “என அல்லாஹ்வினால் எனக்கு கட்டளையிடப்பட்டுள்ளது என நபியவர்கள் கூறினார்கள் (புஹாரி,முஸ்லிம்).

மேற்கூறப்பட்ட ஒழுங்குகள் அனைத்தும் ஆண்களுக்கு மட்டுமன்றி பெண்களுக்கும் உரியவையாகும்.

மேற்கூறப்பட்ட ஒழுங்குகளுக்கு மாறாக,

ஸுஜூத் செய்யும் போது கைகளை நிலத்தில் படுக்க வைத்தல்

முழங்கைகளை தொடையோடு சேர்த்து வைத்தல்

மூக்கை தரையில் படாமல் வைத்தல்

கால்விரல்களை கிப்லாவை முன்னோக்கி மடக்காமல் குத்தி வைத்தல்

ஸுஜூதுக்கு செல்லும் போது தலைமுடியையோ, ஆடைகளையோ கைகளால் கூட்டிப் பிடித்தல் ஆகிய அனைத்தும் பிழையானவையும் நபிவழிக்கு முரணானவையுமாகும்.

இரண்டு எச்சரிக்கைகள் :

1 )நபிகளார் கூறினார்கள் : ‘ஸுஜூதில் நடுநிலை பேணுங்கள். உங்களில் ஒருவர் (ஸுஜூதின் போது) தன் இரு முன்னங்கைகளையும் நாய் தன் முன்கைகளை விரித்து வைத்திருப்பது போன்று விரித்து 

வைக்க வேண்டாம்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

2 )நபியவர்கள் ஒரு தடவை, ‘தொழுகையில் திருடுபவனே மிக மோசமான திருடன்” என கூறிய போது ஸஹாபாக்கள் ‘தொழுகையில் திருடுவது என்றால் எப்படி?” என்றார்கள். நபியவர்கள் “றுகூஉவையும் ஸுஜூதையும் பூரணமாக செய்யாமல் விடுவதே தொழுகையில் திருடுவதாகும்” என 

கூறினார்கள் (தபரானி, ஹாகிம்).

மேலும் றுகூஉ, ஸுஜூத் ஆகிய நிலைகளில் (பர்ழ் மற்றும் ஸுன்னத் ஆகிய இரு

தொழுகைகளிலும்) அல்குர்ஆன் வசனங்களை ஓதுவது தடை செய்யப்பட்டதாகும்.

நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் கூறினார்கள் :”றுகூஉவிலும் ஸுஜூதிலும் அல்குர்ஆனை ஓதுவது எனக்கு தடை செய்யப்பட்டுள்ளது’ (முஸ்லிம்).

ஸுஜூதில் நபியவர்கள் பல திக்ருகளை ஓதியுள்ளார்கள். அவற்றுள் சில :

سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلٰى

‘ ஸுப்ஹான றப்பியல் அஃலா’(03 அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட தடவைகள்) – (அஹ்மத், அபூதாவூத்).

سُبُّوْحٌ قُدُّوْسٌ رَبُّ الْمَلَائِكَةِ وَالرُّوْحِ

‘ஸுப்பூஹுன் குத்தூஸுன் றப்புல் மலாஇகதி வர் ரூஹ்’ (முஸ்லிம்).

سُبْحَانَكَ اللّٰهُمَّ رَبَّنَا وَبِـحَمْدِكَ اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِيْ

” ஸுப்ஹானகல்லாஹும்ம றப்பானா வபிஹம்திக அல்லாஹும்மஹ்பிர்லீ ’ (நபியவர்கள் இதை ருகூஉவிலும் ஸுஜூதிலும் அதிகமாக ஓதுவார்கள்) -(புஹாரி, முஸ்லிம்).

17) நடு இருப்பு:

முதல் ஸுஜூதை முடித்த பின் நடு இருப்பில் அமர வேண்டும்.

‘நபியவர்கள் அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறியவர்களாக ஸுஜூதிலிருந்து தலையை 

உயர்த்துவார்கள்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

பின்னர் நடு இருப்பில் அமர்வார்கள்.

நபியவர்கள் இரண்டு முறைகளில் நடு இருப்பில் அமர்ந்திருக்கிறார்கள் :

1 )’இடது பாதத்தை விரித்து அதன் மீது உட்காருவார்கள். வலது பாதத்தை நேராக 

நட்டிவைப்பார்கள். வலது கால்விரல்களை (மடக்கி) கிப்லாவை முன்னோக்கி வைப்பார்கள்” (புஹாரி,நஸாஈ). (இந்த இருப்புக்கு அரபியில் ‘இப்திராஷ்’ எனப்படும்).

2 )’சில வேளைகளில் தமது இரு குதிகால்களின் மீது உட்காருவார்வார்கள்” (முஸ்லிம்). (இந்த

இருப்புக்கு அரபியில் ‘இக்ஆஃ’ எனப்படும்.)

இந்த நடு இருப்பில் தாமதிப்பதும் அவசியமாகும்.

‘ நபிகளார் ஸுஜூதில் தாமதித்திருப்பது போன்ற அளவுக்கு இவ்விருப்பில் தாமதிப்பார்கள்’ (புஹாரி,முஸ்லிம்).

பின்வரும் துஆக்களை நபியவர்கள் இவ்விருப்பில் ஓதியிருக்கிறார்கள் :

رَبِّ اغْفِرْ لِيْ رَبِّ اغْفِرْ لِيْ

” றப்பிஹ்பிர் லீ , றப்பிஹ்பிர்லீ ” (இப்னு மாஜஹ்).

றப்பிஹ்பிர் லீ வர்ஹம்னீ வஜ்புர்னீ வர்பஃனீ வர்ஸுக்னீ வஹ்தினீ(முஸ்னத் அஹ்மத்).(சில ஹதீஸ் அறிவிப்புகளில் இந்த வாசகங்கள் சிறு மாற்றங்களோடு வந்திருக்கின்றன. அவையும்

ஆதாரபூர்வமானவை என்பதால் அவற்றையும் ஓதலாம்)

18) இரண்டாவது ஸுஜூத் :

நடு இருப்பிலிருந்த பின் இரண்டாவது ஸுஜூதுக்கு செல்ல வேண்டும்.

“நபியவர்கள் நடு இருப்பிலிருந்து அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறியவர்களாக இரண்டாவது ஸுஜூதை நிறைவேற்றுவார்கள்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

முதல் ஸுஜூதில் பேணப்பட்ட அனைத்து ஒழுங்குகளும் இரண்டாவது ஸுஜூதிலும் பேணப்படவேண்டும்.

19) ஆறுதல் பெறும் இருப்பு (ஜல்ஸதுல் இஸ்திராஹா) :

இரண்டாவது ஸுஜூதை முடித்த பின் இரண்டாவது றக்அத்துக்கு செல்ல முன் சொற்ப நேரம் அமர்ந்து ஆறுதல் பெறுவது நபியவர்களின் நடைமுறையாகும்.

” இரண்டாவது ஸுஜூதிலிருந்து அல்லாஹு அக்பர் என்று கூறியவர்களாக எழுந்து ( நடு இருப்பில் அமர்வது போன்று) அமர்வார்கள். உடல் உறுப்புகள் அனைத்தும் ஆறுதல் பெறும் அளவுக்கு ஒரு சொற்ப நேரம் இவ்விருப்பில் தாமதிப்பார்கள்” (புஹாரி, அபூதாவூத்).

இவ்விருப்பில் எதுவும் ஓதுவதில்லை.

நபிகளார் இவ்விருப்பில் அமராமல் நேரடியாக மூன்றாம் றக்அத்துக்கு சென்றார்கள் என்று ஒரு சில ஹதீஸ்கள் வந்திருந்தாலும் அவை அனைத்தும் ஆதாரமற்ற பலவீனமான ஹதீஸ்களாகும் என

இமாம் அல்பானி (ரஹ்) குறிப்பிடுகிறார்கள் (பார்க்க :”அஸ்லு ஸிபதி ஸலாதிந் நபி”, 1ஃ819-821).

பின்னர் இரு கைகளையும் நிலத்தில் ஊன்றி எழுந்து இரண்டாவது றக்அத்துக்கு செல்ல வேண்டும்.

“….நடு இருப்பில் இருந்து நபியவர்கள் கைகளை நிலத்தில் ஊன்றி எழும்புவார்கள்’ (நஸாஈ,

பைஹகி).

இதே வேளை,”நபியவர்கள் கைகளை ஊன்றாமல் எழும்புவார்கள்” என்று வரக்கூடிய ஹதீஸ்களில் சில இட்டுகட்டப்பட்டவையும் மற்றும் சில பலவீனமானவையுமாகும் என இமாம் அல்பானி (ரஹ்)

நிறுவுகிறார்கள் (அஸ்லு ஸிபதி ஸலாதிந் நபி  1ஃ824).

அதே நேரம், மற்றுமொரு ஹதீஸ் இவ்வாறு வருகிறது.

” நபியவர்கள் அடுத்த றக்அத்துக்கு செல்லும் போது கைகளை தமது தொடைகளில் ஊன்றி

எழும்புவார்கள்” (அபூதாவூத்).

ஆயினும் இந்த ஹதீஸின் இரு அறிவிப்பாளர்களிடையே தொடர்பறுந்து காணப்படுவதால் இது

பலவீனமான ஹதீஸ் என இமாம் நவவி (ரஹ்) மற்றும் அல்பானி (ரஹ்) ஆகியோர் குறிப்பிடுகின்றனர் (நூற்கள் :”அல்மஜ்மூஃ|, 3ஃ446,”ஸிபதுஸ் ஸலாஹ், 1ஃ819).

எனவே சுருங்கக் கூறின்,

அடுத்த றக்அத்துக்கு எழும்பும் போது கடைப்பிடிக்க வேண்டிய சரியான முறைகள்:

இரண்டாவது ஸுஜூதுக்கு பின் சற்று நேரம் அமர்தல்

பின்னர் கைகளை நிலத்தில் ஊன்றி எழும்புதல்

இதே ஒழுங்குகளையே மூன்றாவது, நான்காவது றக்அத்துகளுக்கு எழும்பும் போதும் கடைப்பிடிக்க வேண்டும்.

20) இரண்டாவது றக்அத் :

இரண்டாவது றக்அத்துக்கு எழுந்ததும் தாமதிக்காமல் ஸுறா பாதிஹா ஓத வேண்டும்.

“நபியவர்கள் இரண்டாவது றக்அத்துக்கு வந்துவிட்டால் தாமதிக்காமல் ஸுறா பாதிஹா ஓத ஆரம்பித்து விடுவார்கள்” (முஸ்லிம், அபூஅவானா).

பின்னர் முதலாவது றக்அத்தை நிறைவேற்றியது போன்று இரண்டாவது றக்அத்தையும் நிறைவேற்ற வேண்டும்.

21) முதலாவது அத்தஹிய்யாத் (தஷஹ்ஹுத்) :

இரண்டாவது றக்அத்தின் முடிவில் முதலாவது அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமர்ந்து அத்தஹிய்யாத் ஓத வேண்டும்.

முதல் அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமரும் போது பின்வருமாறு நபிகளார் அமர்வார்கள் :

‘இடது பாதத்தை விரித்து அதன் மீது உட்காருவார்கள். வலது பாதத்தை நேராக நட்டிவைப்பார்கள். வலது கால் விரல்களை (மடக்கி) கிப்லாவை முன்னோக்கிவைப்பார்கள்” (புஹாரி, நஸாஈ). (இந்த

இருப்புக்கு அரபியில் ‘இப்திராஷ்’ எனப்படும்).

முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் உட்கார மறந்து விட்டால்…

‘நபியவர்கள் முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர மறந்து விட்டால் (தொழுகையின் இறுதியில்)

மறதிக்கான ஸுஜூத் செய்வார்கள்” (புஹாரி, முஸ்லிம்).

இனி..

21) முதலாவது அத்தஹிய்யாத் (தஷஹ்ஹுத்) :

22) இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத் :

A)இரண்டு ரக்அத் கொண்ட தொழுகையில் அத்தஹிய்யாத்தில் அமரும் போது முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர்வதா,இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர்வதா?

23) முதலாவது மற்றும் இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தின் போதான நடைமுறைகள் :

A)வலது கை சுட்டு விரலை வைத்திருக்கும் முறை :

24) அத்தஹிய்யாத் & ஸலவாத் மற்றும் துவாக்களை ஓதுதல்:

போன்றவற்றின் விரிவான சட்டங்களை   காணலாம்…

21) முதலாவது அத்தஹிய்யாத் (தஷஹ்ஹுத்) :

இரண்டாவது றக்அத்தின் முடிவில் முதலாவது அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமர்ந்து அத்தஹிய்யாத் ஓத வேண்டும்.

முதல் அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமரும் போது பின்வருமாறு நபிகளார் அமர்வார்கள் :

‘இடது பாதத்தை விரித்து அதன் மீது உட்காருவார்கள். வலது பாதத்தை நேராக நட்டிவைப்பார்கள்.வலது கால்விரல்களை (மடக்கி) கிப்லாவை முன்னோக்கிவைப்பார்கள்” (புஹாரி, நஸாஈ).

(இந்த இருப்புக்கு அரபியில் ‘இப்திராஷ்’ எனப்படும்).

முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் உட்கார மறந்து விட்டால்…

‘நபியவர்கள் முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர மறந்து விட்டால் (தொழுகையின் இறுதியில்) மறதிக்கான ஸுஜூத் செய்வார்கள்”“ (புஹாரி, முஸ்லிம்).

22) இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத் :

இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமரும் போது மூன்று முறைகளில் நபியவர்கள் அமர்ந்திருக்கிறார்கள் :

1 )இடது காலை வலப்புறமாக வெளியாக்கி விரித்து வைப்பதோடு, வலது காலை நட்டி வைத்தல். (புஹாரி)

2 )இரு பாதங்களையும் வலப்புறமாக வெளியாக்கி இரண்டையும் விரித்து வைத்தல் (அபூதாவூத்)

3 )வலது பாதத்தை விரித்து வைத்து இடது பாதத்தை தொடைக்கும் கெண்டைக்காலுக்குமிடையில் வைத்தல் (முஸ்லிம்)

(பார்க்க : ஆதில் பின் யூஸுப் :”தமாமுல் மின்னா பீ பிக்ஹில் கிதாபி வஸஹீஹிஸ் ஸுன்னா”,1ஃ270).

குறிப்பு :

ஒரு அத்தஹிய்யாத்தை மாத்திரம் கொண்ட இரண்டு றக்அத்துகள் கொண்ட தொழுகையில் (உ-ம் :ஸுப்ஹ், ஜும்ஆ தொழுகை, பெருநாள் தொழுகை, முன் பின் ஸுன்னத் தொழுகை போன்றவை)

அத்தஹிய்யாத்தில் அமரும் போது முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர்வதா,இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர்வதா என்பதில் அறிஞர்களிடையயே கருத்து வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன.

முதலாவது கருத்து :

முதலாவது அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர வேண்டும்.

இரண்டாவது கருத்து :

இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போன்று அமர வேண்டும்.

இவ்விரு கருத்துகளுள் முதலாவது கருத்தே ஆதார வலுக் கூடிய கருத்தாக காணப்படுகிறது.

என்பதாக இந் நூற்றாண்டின் பிரபல அறிஞர்களான ஷெய்க் அல்பானி, ஷெய்க் இப்னு பாஸ்,ஷெய்க் இப்னு உதைமீன், ஷெய்க் பின் சௌத் உட்பட பலர் கூறுகிறார்கள். இதற்கு பின்வரும் ஆதாரங்களை முன்வைக்கின்றனர் :

1. அபூ ஹுமைத் அஸ்ஸாது (றழி அல்லாஹு அன்ஹு ) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : நபியவர்கள் தொழுகையில் இரண்டு றக்அத்துகளின் முடிவில் முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போல் அமர்வார்கள் (புஹாரி).

2. ஆயிஷா (றழி அல்லாஹு அன்ஹா) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : நபியவர்கள் ஒவ்வொரு இரண்டு றக்அத்துகள் முடிவிலும் அத்தஹிய்யாத் ஓதுவார்கள். அப்போது முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போல் அமர்வார்கள் (முஸ்லிம்).

மேற்படி இரு ஹதீஸ்களிலும் கூறப்பட்டதன் படி, இரண்டு றக்அத்தோ, மூன்று றக்அத்தோ, நான்கு றக்அத்தோ எத்தனை றக்அத்துகள் கொண்ட தொழுகையாயினும் இரண்டு றக்அத்துகளின் முடிவில் முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போல் அமர்வதே அடிப்படையானது என்பதை புரிந்துகொள்ள முடிகிறது.

எனவேதான் இரண்டு றக்அத்துகள் உள்ள, ஒரு அத்தஹிய்யாத்தை மாத்திரம் கொண்ட தொழுகையில் அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமரும் போது முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்வது போல் அமர்வதே வலுவான ஆதாரம் கொண்டது என மேற்கூறப்பட்ட சமகால அறிஞர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர்.

இரண்டாவது கருத்தானது ஆதார வலுக் குறைந்ததாயினும், இவ்விடயம் மார்க்கத்தில் அனுமதிக்கத்தக்க கருத்து வேற்றுமை சார்ந்த ஒரு விடயம் என்பதால் சர்ச்சைக்குரிய விடயமாக பார்க்கத் தேவையில்லை. அல்லாஹு அஃலம்.

அவற்றுள் நபியவர்களின் ஸுன்னாவுக்கு மிகவும் நெருக்கமான கருத்து யாதெனில், ஒரு அத்தஹிய்யாத் கொண்ட, இரண்டு றக்அத்துகள் உள்ள தொழுகைகளில் முதல் அத்தஹிய்யாத்துக்கு அமர்வது போன்று அமர வேண்டும் என்பதாகும்.ஏனெனில் இரண்டு றக்அத்துகளின் முடிவில் (அது எத்தனை றக்அத்துகள் கொண்ட தொழுகையாயினும் ) நபியவர்களின் பொதுவான நடைமுறை முதல் அத்தஹிய்யாத்தில் அவர்வது போன்றே அமர்வதாகும் என்பதை பல ஹதீஸ்கள் தெளிவுபடுத்துகின்றன. (பார்க்க : ‘அஸ்லு ஸிபதி ஸலாதிந் நபி”, 3ஃ984).

குறிப்பு :

இரு அத்தஹிய்யாத்துகளுக்காக அமரும் போதும் நடு இருப்பின் போதும் இரு வகையான இருப்புகளை நபியவர்கள் தடுத்துள்ளார்கள் :

1. நாய் உட்காருவது போன்று உட்காருதல் :

“நாய் உட்காருவது போன்று உட்காருவதை எனது நேசரான நபிகளார் தடுத்தார்கள்” என அபூஹுரைரா (றழி அல்லாஹு அன்ஹு அல்லாஹு அன்ஹு) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் (அஹ்மத், அத்தயாலிஸி).

” ஒருவர் தனது பின்பகுதியை நிலத்தில் வைத்து இரு கெண்டைக்கால்களையும் நட்டி, இரு கைகளையும் நிலத்தில் ஊன்றியவாறு அமர்மதே நாய் இருப்பு” என முற்கால பிரபல ஹதீஸ் துறை அறிஞரான இமாம் இப்னுஸ் ஸலாஹ் (ரஹ்) தெளிவுபடுத்துகிறார்கள் (பார்க்க :”அல்மஜ்மூஃ” , 3ஃ439).

2. யூதர்களின் இருப்பு :

இடது கையை நிலத்தில் ஊன்றியவாறு அமர்வதை யூதர்களின் இருப்பு எனக் கூறி அல்லாஹ்வின் தூதர் அவ்வாறு இருப்பதை தடுத்தார்கள்.

ஒரு மனிதர் தொழுகையின் போது தரையில் இடது கையை ஊன்றிய வண்ணம் அமர்ந்திருந்ததை நபியவர்கள் கண்டபோது,”இவ்வாறு இருக்க வேண்டாம், இது யூதர்களின் இருப்பு” என குறிப்பிட்டார்கள் (அஹ்மத், ஹாகிம், பைஹகி).

23) முதலாவது மற்றும் இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தின் போதான நடைமுறைகள் :

1- இரு கைகளையும் வைக்கும் முறை :

இரு அத்தஹிய்யாத்துகளுக்கு உட்காரும் போது தமது கைகளை இரு முறைகளில் வைத்துக் கொள்வார்கள்:

1.”நபியவர்கள் அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமர்ந்தால் தமது வலது உள்ளங்கையை வலது தொடையிலும் (மற்றுமொரு ஹதீஸின் படி வலது முழங்காலில்) இடது உள்ளங்கையை இடது தொடையிலும் (மற்றொரு ஹதீஸின் படி இடது முழங்காலில்) வைப்பார்கள்” (முஸ்லிம், அபூஅவானா).

2.”நபியவர்கள் தமது முழங்கையின் ஓரத்தை தமது தொடைக்கு மேலே வைத்துக் கொள்வார்கள்”(அதாவது தமது முழங்கையை விலாவை விட்டும் விலக்கி வைக்காமல் விலாவுக்கு நெருக்கமாக வைப்பார்கள்) – (அபூதாவூத், நஸாஈ).

இரு ஸுஜூதுகளுக்கிடையிலான நடு இருப்பின் போதும் இவ்வாறே தமது இரு கைகளையும் வைத்துக் கொள்வார்கள் என்பதும் கவனத்திற்கொள்ளத்தக்கதாகும்.

2- வலது கைவிரல்களை வைக்கும் முறை :

இரு அத்தஹிய்யாத்துகளின் போதும் நபிகளார் இரு முறைகளில் வலது கைவிரல்களை வைத்திருக்கிறார்கள் :

1 )விரல்கள் அனைத்தையும் பொத்தி சுட்டு விரலை நீட்டிவைப்பார்கள் (முஸ்லிம்)

2 )பெருவிரலை நடுவிரல் நுனியில் வைத்து வளையம் போன்றாக்கி, சுட்டு விரலை நீட்டிவைப்பார்கள்(அபூதாவூத், நஸாஈ).

3- வலது கை சுட்டு விரலை வைத்திருக்கும் முறை :

இரு அத்தஹிய்யாத் இருப்புகளிலும் வலது கை சுட்டு விரலை வைத்திருக்கும் முறை தொடர்பில் அறிஞர்களிடையே முக்கியமாக மூன்று நிலைப்பாடுகள் காணப்படுகின்றன :

முதல் நிலைப்பாடு :

சுட்டு விரலை அசைத்துக்கொண்டிருக்க வேண்டும். இக்கருத்தை மாலிக் மத்ஹப், ஹம்பலி மத்ஹப் அறிஞர்கள், மற்றும் சில ஷாபிஈ மத்ஹப் அறிஞர்கள், இமாம் இப்னுல் கையிம், ஷெய்க் அல்பானி,ஷெய்க் பின் பாஸ், ஷெய்க் இப்னு உஸைமீன் உள்ளிட்ட பலர் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

இவர்கள் இதற்கான ஆதாரமாக பின்வரும் ஹதீஸை குறிப்பிடுகின்றனர் :

‘நபியவர்கள் அத்தஹிய்யாத்தின் போது சுட்டுவிரலை உயர்த்தி அசைத்துக் கொண்டிருப்பதை நான் கண்டேன்” என வாஇல் இப்னு ஹுஜ்ர் (ரழி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள் (அபூதாவூத், நஸாஈ,அஹ்மத்).

இரண்டாவது நிலைப்பாடு :

சுட்டு விரலை அசைக்காமல் நீட்டி வைத்திருக்க வேண்டும். இக்கருத்தை ஹனபி மத்ஹப் அறிஞர்கள், பெரும்பாலான ஷாபிஈ மத்ஹப் அறிஞர்கள், சில மாலிக் மத்ஹப் அறிஞர்கள் மற்றும் இமாம் இப்னு ஹஸ்ம் ஆகியோர் கொண்டிருக்கின்றனர். இதற்கான ஆதாரமாக பின்வரும் ஹதீஸை குறிப்பிடுகின்றனர் :

‘நபியவர்கள் அத்தஹிய்யாத்தில் அமர்ந்தால் தனது இடது கையை இடது தொடையில் வைத்து,வலது கையை வலது தொடையில் வைத்து சுட்டு விரலினால் சுட்டிக்காட்டுவார்கள்” (முஸ்லிம்).

இந்த ஹதீஸில் ‘அசைத்தல்” என்பது வரவில்லை என்பதால் அசைக்காமல் விரலை நீட்டி சுட்டிக்காட்டுவது போல் வைத்திருக்க வேண்டும் என்பது இரண்டாம் தரப்பினரின் கருத்தாகும்.

முதல் தரப்பினர் முன்வைக்கின்ற ‘நபியவர்கள் அசைத்துக்கொண்டிருந்தார்கள்” என்ற ஹதீஸுக்கு இரண்டாம் தரப்பினர் விளக்கமளிக்கும் போது, அந்த ஹதீஸை அறிவிப்பவர்கள் பலர் இருந்த போதும் ஸாஇதா என்ற அறிவிப்பாளர் மாத்திரமே நபியவர்கள் விரலை அசைத்ததாக குறிப்பிடுகிறார், மற்ற யாரும் அவ்வாறு குறிப்பிடவில்லை என்பதால் ஹதீஸ்கலை விதிகளின் அடிப்படையில் அந்த ஹதீஸ் பலவீனமானது, ஆதாரமாக கொள்ள முடியாது என்று குறிப்பிடுகின்றனர்.

இதற்கு பதிலளிக்கும் முதல் தரப்பினர், ஸாஇதா என்பவர் மாத்திரம் நபியவர்கள் விரல் அசைத்தார்கள் என்று அறிவித்தாலும் அவர் நம்பகமானவர் என ஹாபிழ் இப்னு ஹஜர் (நூல் :’அத்தக்ரீப்”) போன்ற ஹதீஸ் கலை மேதைகள் குறிப்பிடுவதால் அது ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸே என நிறுவுகின்றனர்.

மூன்றாவது நிலைப்பாடு :

அத்தஹிய்யாத்தில் விரல் அசைப்பதும் அசைக்காமல் இருப்பதும் ஏற்றுக் கொள்ளத்தக்கதே,

ஏனெனில் இரண்டுக்கும் ஆதாரங்கள் உள்ளன என்று குறிப்பிடுகின்றனர். இந்நிலைப்பாட்டை இமாம் குர்துபி (நூல் :”அல்ஜாமிஉ லிஅஹ்காமில் குர்ஆன்” , 1ஃ361), இமாம் ஸன்ஆனி (நூல் :”ஸுபுலுஸ் ஸலாம்” , 1ஃ368) ஆகியோர் கொண்டிருக்கின்றனர்.

(பார்க்க : ஷெய்க் அப்துல்லாஹ் ஸாலிஹ் அல்பவ்ஸான்,”மின்ஹதுல் அல்லாம்”, 4ஃ151

இம்மூன்று கருத்துகளுள் மூன்றாவது கருத்தே சரியானதாக தெரிகிறது. ஏனெனில் விரலை அசைத்தல் அல்லது அசைக்காமல் நீட்டி வைத்திருத்தல் ஆகிய இரண்டு செயற்பாடுகளுக்கும் மேற்கூறப்பட்டவாறு ஸுன்னாவில் ஆதாரங்கள் உள்ளதால் இரண்டையும் ஏற்றுக் கொள்வதுதான் ஸுன்னா பற்றிய சரியான புரிதலாக அமையும். பலமான ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் ஏற்படும் இத்தகைய கருத்து வேற்றுமைகளின் போது ஒரு தரப்பினரை மறு தரப்பினர் விமர்சிக்காமல் விட்டுகொடுப்புடன் நடந்துகொள்வதே நமது முன்னோர்களான ஸஹாபாக்கள், நன்மக்களின் நடைமுறையாக இருந்து வந்திருக்கிறது.

அதே நேரம், எந்த ஆதாரமும் இல்லாமல் அல்லது பலவீனமான ஆதாரங்களின் அடிப்படையில் ஏற்படும் கருத்து வேற்றுமைகள் மார்க்கத்தில் நிராகரிக்கப்பட்டவையாகும் என்பதும் கவனத்திற் கொள்ளத் தக்கதாகும்.அல்லாஹு அஃலம்.

4 – சுட்டு விரலை நீட்டுவது அல்லது அசைப்பது எப்போது?

அத்தஹிய்யாத் ஓதும் போது ‘அஷ்ஹது அல்லா இலாஹ இல்லல்லாஹ்” என்ற இடத்தில்தான் வலது கை சுட்டுவிரலை நீட்ட வேண்டும் என சில அறிஞர்கள் குறிப்பிடுகின்றனர். ஆனால் இதற்கு ஆதாரம் எதுவும் இல்லை.

நபியவர்கள் அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமர்ந்தவுடன் இடது கையை இடது தொடையிலும் (அல்லது இடது முழங்காலில்) வலது கையை வலது தொடையிலும் (அல்லது வலது முழங்காலில்) வைத்து வலது கை சுட்டு விரலை நீட்டி வைப்பார்கள் அல்லது அசைப்பார்கள் என்றே அனைத்து ஹதீஸ்களும் குறிப்பிடுகின்றன (முஸ்லிம், அபூதாவூத், நஸாஈ).

எனவே, அத்தஹிய்யாத்துக்காக அமர்ந்ததிலிருந்து ஸலாம் கொடுக்கும் வரை வலது சுட்டுவிரலை நீட்டி வைத்திருப்பது அல்லது அசைத்து கொண்டிருப்பதே நபியவர்களின் நடைமுறையாகும்.

அத்தஹிய்யாத் இருப்பில் பார்வையை எங்கே செலுத்துவது?

தொழுகையின் ஏனைய நிலைகளில் ஸுஜூத் செய்யும் இடத்தை நோக்கி பார்வையை தாழ்த்த வேண்டும் என்பது போல் அத்தஹிய்யாத் இருப்பில் வலது கை சுட்டு விரலை நோக்கி பார்வையை செலுத்த வேண்டும்.

‘நபியவர்கள் அத்தஹிய்யாத்தின் போது நீட்டப்பட்டிருக்கும் சுட்டு விரலை நோக்கி தமது பார்வையை செலுத்துவார்கள்” (நஸாஈ, இப்னு ஹுஸைமா ).

24) அத்தஹிய்யாத் & ஸலவாத் மற்றும் துவாக்களை ஓதுதல்:

முதல் அத்தஹிய்யாத்தின் போது:

அத்தஹிய்யாத் ஓதுவதோடு நபியவர்கள் மீது முழுமையாக – ‘இன்னக ஹமீதுன் மஜீத்” வரை ஸலவாத் கூற வேண்டும்.

நபியவர்கள் இரு அத்தஹிய்யாத்களிலும் தன் மீதே ஸலவாத் கூறியிருக்கிறார்கள் (நஸாஈ)

 

التَّحِيَّاتُ لِلَّهِ وَالصَّلَوَاتُ وَالطَّيِّبَاتُ، السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلاَمُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ،

அத்தஹிய்யா(த்)து லில்லாஹி வஸ்ஸலவா(த்)து வத்தய்யிபா(த்)து அஸ்ஸலாமு அலை(க்)க அய்யுஹன்னபிய்யு வரஹ்ம(த்)துல்லாஹி வபர(க்)கா(த்)துஹு அஸ்ஸலாமு அலைனா வஅலா இபாதில்லாஹிஸ் ஸாலிஹீன் அஷ்ஹது அ(ன்)ல்லாயிலாஹ இல்லல்லாஹு வஅஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதன் அப்துஹு வரசூலுஹு .

அ‌ல்லது

التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ “.

அத்தஹிய்யா(த்)துல் முபார(க்)கா(த்)துஸ் ஸலவா(த்)துத் தய்யிபா(த்)து லில்லாஹி அஸ்ஸலாமு அலை(க்)க அய்யுஹன் நபிய்யு வரஹ்ம(த்)துல்லாஹி வபர(க்)கா(த்)துஹு அஸ்ஸலாமு அலைனா வஆலா இபாதில்லாஹிஸ் ஸாலிஹீன். அஷ்ஹது அ(ன்)ல்லாயிலாஹ இல்லல்லாஹு வஅஷ்ஹது அன்ன முஹம்மதர் ரசூலுல்லாஹி

இரண்டில் ஏதாவது ஒன்றை ஓதலாம்.

ஸலவாத்:

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ، اللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ، كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيمَ، إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ “.

அல்லாஹும்ம ஸல்லி அலா முஹம்மதின் வஅலா ஆலி முஹம்மதின் கமா ஸல்லை(த்)த அலா இப்ராஹீம வஅலா ஆலி இப்ராஹீம இன்ன(க்)க ஹமீது(ன்)ம் மஜீத். அல்லாஹும்ம பாரிக் அலா முஹம்மதின் வஅலா ஆலி முஹம்மதின் கமா பாரக்(த்)த அலா இப்ராஹீம வஅலா ஆலி இப்ராஹீம இன்ன(க்)க ஹமீது(ன்)ம் மஜீத்.

இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தின் போது :

அத்தஹிய்யாத் ஓதுவதோடு ஸலவாத் முழுமையாக கூற வேண்டும். அத்தோடு 04

விடயங்களிலிருந்து பாதுகாப்பு கோருமாறு நபியவர்கள் கூறினார்கள்.

‘உங்களில் ஒருவர் கடைசி அத்தஹிய்யாத் ஓதி முடித்தால் நான்கு விடயங்களிலிருந்து அல்லாஹ்விடம் பாதுகாப்பு கோரவும் :

اَللّٰهُمَّ إِنِّـيْ أَعُوْذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَمِنْ عَذَابِ جَهَنَّمَ وَمِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ وَمِنْ شَرِّ فِتْنَةِ الْمَسِيْحِ الدَّجَّالِ

நரக வேதனை, கப்ரு வேதனை, வாழ்வினதும் மரணத்தினதும் சோதனைகள், தஜ்ஜாலின் தீங்குகள் ஆகியவையாகும்” (முஸ்லிம்).

அதன் பின் தனக்கு தேவையானற்றை அல்லாஹ்விடம் கேட்டு துஆ செய்யமாறும் நபியவர்கள் கூறினார்கள். அவ்வாறான பல துஆக்களை நபியவர்கள் ஸஹாபாக்களுக்கு கற்று கொடுத்திருக்கிறார்கள் (புஹாரி, முஸ்லிம்).

இரண்டாவது அத்தஹிய்யாத்தில் அத்தஹிய்யாத்தும் ஸலவாத்தும் ஓதி முடிந்த பின் ஓத வேண்டிய துஆக்களாவன:

اَللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِيْ مَا قَدَّمْتُ وَمَا أَخَّرْتُ وَمَا أَسْرَرْتُ وَمَا أَعْلَنْتُ وَمَا أَسْرَفْتُ وَمَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّيْ أَنْتَ الْمُقَدِّمُ وَأَنْتَ الْمُؤَخِّرُ لَا إِلٰهَ إِلَّا أَنْتَ

அல்லாஹ்வே! நான் முந்திச் செய்ததையும், பிந்திச் செய்ததையும், இரகசியமாகச் செய்ததையும், வெளிப்படையாகச் செய்ததையும், எல்லை மீறிச் செய்ததையும், என்னைவிட நீ அதிகம் அறிந்திருக்கும் என் குற்றங்களையும், எனக்கு நீ மன்னித்துவிடு! நீதான் முற்படுத்துபவன்; பிற்படுத்துபவன்; உன்னைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறு யாருமில்லை. (ஸஹீஹ் முஸ்லிம்)

اَللّٰهُمَّ إِ نِّيْ ظَلَمْتُ نَفْسِيْ ظُلْمًا كَثِيْرًا وَّلَا يَغْفِرُ الذُّنُوْبَ إِلَّا أَنْتَ فَاغْفِرْ لِيْ مَغْفِرَةً مِّنْ عِنْدِكَ وَارْحَمْنِيْ إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ

அல்லாஹ்வே! நிச்சயமாக நான் எனக்கு அதிகமாக அநீதி இழைத்துக் கொண்டேன்; உன்னைத்தவிர பாவங்களை மன்னிப்பவன் வேறு யாருமில்லை; உன் புறத்திலிருந்து எனக்கு விசேஷமான மன்னிப்பை வழங்கு! எனக்குக் கருணை காட்டு! நிச்சயமாக நீதான் மிக்க மன்னிப்பாளன்; நிகரற்ற அன்புடையவன். (ஸஹீஹுல் புகாரி)

اَللّٰهُمَّ أَعِنِّيْ عَلٰى ذِكْرِكَ وَشُكْرِكَ وَحُسْنِ عِبَادَتِكَ

அல்லாஹ்வே… உன்னை நினைவு கூருவதற்கும், உனக்கு நன்றி செலுத்துவதற்கும், உன்னை அழகிய முறையில் வணங்குவதற்கும் எனக்கு உதவி செய்! (ஸுனன் அபூதாவூது)

இனி..

24) ஸலாம் கூறுவதன் ஒழுக்கங்கள்

25) ஸலாம் கூறிய பின் போண வேண்டிய ஒழுக்கங்கள்

24) ஸலாம் கூறுதல் :

அத்தஹிய்யாத் , ஸலவாத் , துஆக்கள் ஆகிய அனைத்தும் ஓதி முடிந்த பின் தொழுகையின் முடிவுரையாக ஸலாம் கூற வேண்டும்.

நபியவர்கள் ‘அஸ்ஸலாமு அலைக்கும் வரஹ்மதுல்லாஹ்” என்று தனது வலது கன்னத்தின் வெண்மை தெரியுமளவும் இடது கன்னத்தின் வெண்மை தெரியுமளவுக்கும் இரு பக்கமும் திரும்பி ஸலாம் கூறுவார்கள்” (திர்மிதி , அபூதாவூத்).

சில வேளைகளில் முதலாவது ஸலாம் கூறும் போது ‘வபரகாதுஹு” என்ற சொல்லையும் மேலதிகமாக சேர்த்து கூறுவார்கள்” (அபூதாவூத் , இப்னு ஹுஸைமா)

– (இந்த ஹதீஸ் ஆதாரபூர்வமானதென இமாம் நவவி , இமாம் இப்னு ஹஜர் , இமாம் அல்பானி ஆகியோர் கூறுகின்றனர்).

25) ஸலாம் கூறிய பின்:

இமாமாக தொழுகை நடத்துபவர் கிப்லாவை முன்னோக்கி நீண்ட நேரம் அமர்ந்திருக்காமல் மஃமூம்களை நோக்கி திரும்பி இருப்பது நபியவர்களின் நடைமுறையாகும்.

நபியவர்கள் ஸலாம் கூறியவுடன் எவ்வளவு நேரம் கிப்லாவை நோக்கி அமர்ந்திருப்பார்கள்?

ஆயிஷா (றழி) அறிவிக்கிறார்கள் : ‘நபியவர்கள் ஸலாம் கூறியவுடன் ‘அல்லாஹும்ம அன்தஸ் ஸலாம் வமின்கஸ் ஸலாம் தபாரக்த யாதல் ஜலாலி வல் இக்ராம்” என்பதை ஓதும் அளவுக்கே உட்கார்ந்திருப்பார்கள்” (முஸ்லிம்).

இதன் அர்த்தம் அந்த திக்ரை ஓதும் அளவுக்கு இருந்து விட்டு பின்னர் எழுந்து சென்றுவிடுவார்கள் என்பதல்ல. ஸலாம் கூறுவதற்கு முன்னர் கிப்லாவை முன்னோக்கி இருந்தது போன்று ஸலாம் கூறிய பின் கிப்லாவை முன்னோக்கி நீண்ட நேரம் உட்கார்ந்திருக்க மாட்டார்கள் என்பதேயாகும்.

இமாம் இப்னு ஹஜர் (ரஹ்) கூறுகிறார்கள் : மேற்படி ஹதீஸின் விளக்கம் என்னவெனில் , ஸலாம் கூறுவதற்கு முன்னர் கிப்லாவை முன்னோக்கியிருந்த அதே அமைப்பில் உட்கார்ந்திருக்காமல் மேற்கூறப்பட்ட ‘அல்லாஹும் அன்தஸ் ஸலாம்…’ எனும் திக்ரை ஓதும் அளவுக்கு இருந்துவிட்டு பின்னர் மஃமூம்களை முன்னோக்கி திரும்புவார்கள் (பார்க்க : ‘பத்ஹுல் பாரி”).

எனவே , மஃரிப் , ஸுப்ஹ் உட்பட அனைத்து தொழுகைகளிலும் ஸலாம் கூறிய பின் அந்த திக்ரை ஓதும் அளவு இருந்துவிட்டு பின்னர் மஃமூம்களை முன்னோக்கி இருப்பதே நபியவர்களின் ஸுன்னாவாகும்.

இமாமாக நின்று தொழுகை நடத்தியவர் மஃமூம்களை நோக்கி எப்படி திரும்புவது ?

அனஸ் (றழி) அறிவிக்கிறார்கள் : ‘நபிகளார் தொழுகை முடிந்தவுடன் வலப்புறமாக திரும்பி மஃமூம்களுக்கு நேராக இருப்பதை நான் அதிகமாக பார்த்திருக்கிறேன்” (முஸ்லிம் , நஸாஈ).

இப்னு மஸ்ஊத் (றழி) அறிவிக்கிறார்கள் : ‘நபியவர்கள் தொழுகை முடிந்ததும் அதிகமாக இடப்புறமாக திரும்பி இருப்பதை பார்த்துள்ளேன்” (புஹாரி , முஸ்லிம்).

அதாவது நபிகளார் சில வேளைகளில் வலப்புறமாகவும் சில வேளைகளில் இடப்புறமாகவும திரும்பி மஃமூம்களுக்கு முகத்தை முன்னோக்கி அமர்வார்கள்.

ஸமுரா (றழி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : ‘ நபியவர்கள் தொழுகை நடத்தி முடித்தால் தனது முகம் காட்டி எங்களை முன்னோக்கி இருப்பார்கள்” (புஹாரி).

மேற்கூறப்பட்ட நடைமுறைகள் இமாமாக தொழுகை நடாத்துவோருக்குரியவையாகும்.

இதன் பின்னர் இமாம் , மஃமூம்கள் , தனித்து தொழுவோர் அனைவரும் தனித்தனியாக ஓதுவதற்கென பல திக்ருகளை நபியவர்கள் கற்று தந்திருக்கிறார்கள். ஆதாரபூர்வமானவற்றை மட்டும் அறிந்து மனனமிட்டு ஓதுவது அதிக நன்மைகளை பெற்றுதரும்.

பின்வருவன ஸலாம் கொடுத்த பின் ஓத வேண்டிய ஆதாரபூர்வமான திக்ருகளாகும் :

அபூஹுரைரா (றழி) கூறுகிறார்கள் : ‘நபியவர்கள் கூறினார்கள் : ‘ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு பின்னரும் யார் ஸுப்ஹானல்லாஹ 33 தடவைகள் , அல்ஹம்து லில்லாஹ் 33 தடவைகள் , அல்லாஹு அக்பர் 33 தடவைகள் ஓதி நூறை பூர்த்தியாக்க லா இலாஹ இல்லல்லாஹு வஹ்த ஹு லா ஷரீக ல ஹு , லஹுல் முல்கு வலஹுல் ஹம்து வஹுவ அலா குல்லி ஷைஇன் கதீர் என்பதையும் ஓதுகிறாரோ அவருடைய பாவங்கள் கடல் நுரையளவு இருந்தாலும் மன்னிக்கப்படும்.”(முஸ்லிம் , நஸாஈ).

மற்றுமொரு ஹதீஸில் அல்லாஹு அக்பர் என்பதை 34 தடவைகள் கூறுமாறு வந்துள்ளது (முஸ்லிம் , திர்மிதி).

மற்றுமொரு ஹதீஸில் ஸுப்ஹானல்லாஹ் 10 தடவைகள் , அல்ஹம்து லில்லாஹ் 10 தடவைகள் , அல்லாஹு அக்பர் 10 தடவைகள் கூறுமாறு வந்துள்ளது (திர்மிதி , அபூதாவூத் , இப்னுமாஜஹ்).

இவை அனைத்தும் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்கள் என்பதால் விரும்பியதை கடைப்பிடிக்க முடியும் ,

அல்லது ஒவ்வொரு ஹதீஸையும் ஒவ்வொரு தொழுகைக்கு பின் கடைப்பிடிக்கும் போது அனைத்து ஹதீஸ்களையும் நடைமுறைப்படுத்துவதாக அமையும்.

ஆயதுல் குர்ஸி ஓதுவதன் சிறப்பு :

அபூஉமாமா (றழி) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: ‘ஒவ்வொரு பர்ழ் தொழுகைக்கும் பின்னர் யார் ஆயதுல் குர்ஸி ஓதுகிறாரோ அவர் சுவர்க்கம் செல்வதற்கு மரணம் மட்டுமே தடையாக இருக்கிறது” (நஸாஈ).

‘குல்” ஸூராக்கள் (முஅவ்விதாத்) :

உக்பா இப்னு ஆமிர் (றழி) கூறுகிறார்கள் : ‘ஒவ்வொரு (பர்ழ்) தொழுகைக்கு பின்னரும் குல்ஹுவல்லாஹு அஹத் , குல் அஊது பிரப்பில் பலக் , குல் அஊது பிரப்பின்னாஸ் ஆகிய ஸூராக்களை ஓதுமாறு நபியவர்கள் என்னை பணித்தார்கள்” (அபூதாவூத்).

26) திக்ருகள் ஓதி முடிந்த பின்: 

தொழுகை முடிவுற்ற பின் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்களில் வந்துள்ள திக்ருகளை ஓதிய ஒருவர் தனக்கு தேவையான இம்மை , மறுமை தேவைகளை அல்லாஹ்விடம் தனக்கு தெரிந்த மொழியில் பிரார்த்தனையாக முன்வைப்பது மார்க்கத்தில் மிகவும் வரவேற்கத்தக்க விடயமாகும்.

ஆயினும் இமாம் துஆ ஓத மஃமூம்கள் ஆமீன் கூறும் கூட்டு துஆ எனப்படும் நடைமுறையானது நபியவர்களால் கடைப்பிடிக்கப்படாத காரியம் என்பதில் எந்த சந்தேகமும் இல்லை. நபியவர்களால் காட்டித்தரப்படாத எந்த ஒரு செயலும் மார்க்கமாக இருக்க முடியாது என்பதிலும் நமக்கு சந்தேகமோ , சலனமோ இருக்ககூடாது , அந்த செயல் நமது பார்வையில் எத்தனை அழகானதாக இருந்த போதிலும் கூட…

இமாம் மாலிக் (றஹ்) கூறினார்கள் : ‘மார்க்கத்தில் இல்லாத ஒரு நடைமுறையை புதிதாக உருவாக்கிவிட்டு அது நல்லதென்று கருதுபவன் , நபியவர்கள் தனது நபித்துவப் பணியில் மோசடி செய்துவிட்டார்கள் என்று நினைக்கிறான்”.

நபியவர்கள் மதீனாவுக்கு சென்ற பின் தொழுகை ஹி. 02ம் ஆண்டு கடமையாக்கப்பட்டதிலிருந்து மரணிக்கும் வரை தனது மஸ்ஜிதுந் நபவியில் ஸஹாபாக்களை மஃமூம்களாக கொண்டு ஐவேளை தொழுகைகள் , ஜும்ஆ தொழுகை போன்றவற்றை தொழுவித்திருக்கிறார்கள். எந்தவொரு சந்தர்ப்பத்திலும் தொழுகை முடிந்த பின் நபியவர்கள் கூட்டு துஆ ஓதவுமில்லை , ஸஹாபாக்கள் ஆமீன் கூறியதுமில்லை.

துஆ கேட்டால் உடன் அங்கீகரிக்கப்படுகின்ற உயர்ந்த தகுதியை கொண்டிருந்த நபியவர்களே கூட்டு துஆ கேட்கவில்லை எனும் போது , அந்த நபியை பின்பற்ற வேண்டிய கடப்பாட்டை கொண்டிருக்கும் முஸ்லிம்கள் அவர்கள் அறவே செய்யாத ஒரு செயலை எந்த அடிப்படையில் செய்வது?

இதே வேளை , பெரும்பாலான முஸ்லிம் பிரதேசங்களில் செய்யப்படுவது போன்று திருமணம் , ஜனாஸா , பொதுநிகழ்வுகள் ஆகியவற்றின் போது கூட நபிகளார் தமது வாழ்நாளில் கூட்டு துஆ ஓதவில்லை.

திருமணத்தின் போது மணமகன் அல்லது மணமகளை பார்த்து தனியாக பிரார்த்திப்பதற்காக நபியவர்கள் கற்று தந்த துஆ ‘பாரகல்லாஹு லக வபாரக அலைக வஜமஅ பைனகுமா பீ கைர்” என்பதாகும் (அபூதாவூத் , திர்மிதி , இப்னுமாஜஹ்).

ஒருபோதும் நபியவர்கள் இன்றிருப்பது போன்று மணமகனின் வீட்டில் ஒரு துஆ , மணமகளின் வீட்டில் ஒரு துஆ என்று கூட்டாக துஆ ஓதியதாகவோ ஸஹாபாக்கள் ஆமீன் கூறியதாகவோ எந்தவோர் ஆதாரமும் இல்லை.

இவ்வாறே நபியவர்கள் பல ஜனாஸாக்களில் கலந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். ஜனாஸாவை அடக்கம் செய்த பின் நபியவர்களை சுற்றி ஸஹாபாக்கள் அமர்ந்துகொள்ள , அவ்விடத்தில் வைத்தே நபிகளார் சிறிய உபதேசம் ஒன்று நிகழ்த்துவார்கள். பின்னர் ஸஹாபாக்களை நோக்கி

‘(அடக்கப்பட்டிருக்கும்) உங்கள் சகோதரருக்காக பாவமன்னிப்பு கோருங்கள்” என்றே கூறுவார்கள்.(அபூதாவூத்).

‘பாவமன்னிப்பு கோருங்கள்” என்று நபிகளார் ஸஹாபாக்களை பார்த்து கூறியதே , தனித்தனியாகவே துஆ கேட்க வேண்டும் என்பதை தெட்டத்தெளிவாக எடுத்துக்காட்டுகிறது. கூட்டு துஆவுக்கு ஆதாரமில்லை என்பதற்கு இதை விடவும் வேறு சான்று தேவையில்லை.

பொதுநிகழ்வுகள் பலவற்றிலும் இறைத்தூதர் அவர்கள் பங்கேற்றிருக்கிறார்கள். வெளிநாட்டு அரச பிரதிநிதிகள் , யூத கிறிஸ்தவ சமூக தலைவர்கள் பலரோடு பல சந்தர்ப்பங்களிலும் கூட்டங்களை நடத்தியிருக்கிறார்கள். ஸஹாபாக்களோடு பல அமர்வுகள் , கலந்துரையாடல்களை நிகழ்த்தியிருக்கிறார்கள். எந்தவொரு சபையையும் அல்லாஹ்வை புகழ்ந்து , நபி மீது ஸலவாத் கூறி ஆரம்பிப்பார்கள். சபைகளை முடிக்கும் போது ‘ஸுப்ஹானகல்லாஹும்ம வபிஹம்திக அஷ்ஹது…” என்ற தஸ்பீஹை தனித்தனியாக ஓதிவிட்டே கலைந்து செல்வார்கள். நம்மவர்கள் செய்வது போன்று கூட்டு துஆ ஓதவுமில்லை , முடிக்கும் போது ஸலவாத் பாடல் பாடவுமில்லை.

யுத்த களத்தில் கூட நபியவர்கள் தனியாகத்தான் துஆ செய்தார்கள். பத்ரு யுத்தம் நடைபெற்ற தினத்தில் எதிரிகளின் பெரும் படையை கண்ணுற்ற போது நபியவர்கள் கிப்லாவை நோக்கி திரும்பி அல்லாஹ்விடம் தனியாகவே பிரார்த்தித்தார்கள்.(முஸ்னத் அஹ்மத்).

எல்லாம் வல்ல அல்லாஹ் அல்குர்ஆனில் கூறுகிறான் :

‘அல்லாஹ்வின் மீதும் , இறுதி நாளின் மீதும் ஆதரவு வைத்து , அல்லாஹ்வை அதிகம் நினைவு கூருவோருக்கு நிச்சயமாக அல்லாஹ்வின் தூதரிடம் ஓர் அழகிய முன்மாதிரி உங்களுக்கு இருக்கிறது” (33 : 21).

வித்ர் தொழுகை குறித்த சந்தேகங்களும் தெளிவுகளும்

1:குனூத்

ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் :

ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் ஓதும் நடைமுறை பல முஸ்லிம்களால் கடைப்பிடிக்கப்பட்டு

வருகிறது. ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத்ஓத வேண்டும் என சில அறிஞர்கள் குறிப்பிட, மற்றும் சிலரோ நபியவர்கள் வழக்கமாக ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் ஓதும் நடைமுறையை கடைப்பிடிக்கவில்லை என்பதால் நாமும் அவ்வாறே நடந்து கொள்ள வேண்டும் என்று குறிப்பிடுகின்றனர்.

யார் எக்கருத்தை கூறினாலும் குர்ஆனோடும் ஹதீஸோடும் அதை ஒப்பிட்டு அவ்விரண்டிலும் இருந்தால் அதை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும், இல்லையென்றால் அதை விட்டு விட்டு

குர்ஆனையும் ஹதீஸையும்பின்பற்ற வேண்டும் என்பது வளம்மிக்க நமது இஸ்லாமிய வரலாறு நெடுகிலும் தோன்றிய இஸ்லாமிய அறிஞர்கள் வலியுறுத்தும் விடயமாகும்.

இவ்வடிப்படையில் ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத்ஓத வேண்டும்என்று கூறுவோர் பின்வரும் ஒரு ஹதீஸை ஆதாரமாக முன்வைப்பர் :

அனஸ் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) அறிவிக்கிறார்கள் : ‘நபியவர்கள் இவ்வுலகை விட்டுப் பிரியும்வரை ஸுப்ஹ்

தொழுகையில் குனூத்ஓதினார்கள்” (அஹ்மத், தாரகுத்னீ).

மேற்படி ஹதீஸ் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என்றால் எந்த தயக்கமுமின்றி இதை நடைமுறைப்படுத்தி

விட முடியும். ஆனால் வரலாற்றில் பல பொய்யர்கள், நம்பகமற்றவர்கள், மோசடிகாரர்கள் தோன்றி நபியவர்கள் சொல்லாத, செய்யாத, அங்கீகரிக்காத எத்தனையோ விடயங்களை நபியவர்களின் பெயரால் கூறிய நிகழ்வுகள் பல நடைபெற்றிருப்பதால், ஒரு விடயம் நபியவர்களின் ஹதீஸ் என்று

கூறப்படும் போது அப்படியே அதை ஏற்றுகொண்டு விடாமல், உண்மையில் நபியவர்களிடமிருந்துதான்

அவ்விடயம் நமக்கு வந்துள்ளதா என்று ஆராய்ந்து அறிந்து பின்பற்ற வேண்டியது அவசியத்திலும் அவசியமாகும்.

ஏனெனில் நபியவர்கள் சொல்லாத, செய்யாதவற்றையெல்லாம் நபியவர்கள் பெயரில் இட்டுக்கட்டி கூறுவது பெரும்பாவம் என நபியவர்கள் எச்சரித்திருக்கிறார்கள் :

‘நான் கூறாதவற்றை நான் கூறியதாக யார் கூறுகிறாரோ அவர் தனது தங்குமிடத்தை நரகில் அமைத்துக் கொள்ளட்டும்”(புஹாரி, முஸ்லிம்).

எனவேதான் இஸ்லாமிய வரலாற்றில் தோன்றிய ஆயிரக்கணக்கான ஹதீஸ்துறை அறிஞர்கள் ஹதீஸ்களை நுணுகி ஆராய்ந்து நபியவர்கள் கூறியவை எவை, நபியவர்களின் பெயரால் பொய்யாக புனையப்பட்டவை எவை, சந்தேகத்திற்கிடமானவை எவை என்றெல்லாம் வடித்தெடுத்து தொகுத்து

இந்த சமூகத்துக்கு வழங்கியிருக்கிறார்கள், இன்றும் வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

இப்பின்னணியில் ஸுப்ஹ் குனூத் பற்றி மேற்கூறப்பட்ட ஹதீஸை நோக்கும் போது அது

நபியவர்களின் ஹதீஸ் என்பதை மறுக்கும் அளவுக்கு ஹதீஸ்கலை கோட்பாட்டு விதிகளின் அடிப்படையில் மூன்று வடுக்கள் அல்லது குறைபாடுகள் காணப்படுகின்றன என அறிஞர்கள் விளக்குகின்றனர்:

1 )இந்த ஹதீஸ் அறிவிப்பாளர்களுள் ஒருவரான அபூஜஃபர் அர் ராஸி என்பவர் நம்பகமானவர் அல்ல என ஹதீஸ்துறை வல்லுநர்களான இமாம்அஹ்மத்(ரஹ்), இமாம் நஸாஈ (ரஹ்), இமாம்

அபூஸுர்ஆ (ரஹ்), இமாம் இப்னு ஹஜர் (ரஹ்), இமாம் இப்னு ஹிப்பான் (ரஹ்) ஆகியோர் கூறுகின்றனர்.

2 )அர்ரபீஃ பின் அனஸ் அல்பக்ரி என்ற மற்றொரு அறிவிப்பாளர் பலவீனமான ஹதீஸ்களை அறிவிக்கும் ஒருவர் என இமாம் (ரஹ்), இமாம் இப்னு ஹிப்பான் (ரஹ்) ஆகியோர் விமர்சிக்கின்றனர்.

3 )நபியவர்கள் தொடராக ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் ஓதவில்லை என்பதை நிரூபிக்கின்ற மிகவும் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்களுக்கு முரணாக இந்த ஹதீஸ் அமைந்திருக்கிறது.

இம்மூன்று வகையான குறைபாடுகளும் மேற்படி ஹதீஸில் இருப்பதால் இது ஆதாரமாக ஏற்க முடியாத, ‘முன்கர்” என்ற வகையை சேர்ந்த மிகவும் பலவீனமான, நடைமுறைப்படுத்த முடியாத

ஹதீஸ் என ஹதீஸ்துறை அறிஞர்கள் முடிவுசெய்கின்றனர்.

(பார்க்க :அப்துல்லாஹ் பின் ஸாலிஹுல் பவ்ஸான், ‘மின்ஹதுல் அல்லாம்’ , 3ஃ128-130).

ஸுப்ஹ் தொழுகையில் நபியவர்கள் தொடர்ச்சியாக குனூத் ஓதவில்லை என்பதற்கு பின்வரும் இரு ஹதீஸ்கள் தெளிவான ஆதாரமாக அமைகின்றன :

1 )அபூமாலிக் அல்அஷ்ஜஈ அவர்கள் தனது தந்தையிடம் ஒரு தடவை, ‘எனது தந்தையே! நீங்கள் நபியவர்களுக்கு பின்னாலும் அபூபக்ர் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு), உமர் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு), உஸ்மான் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு), அலி (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) 

ஆகியோருக்குப் பின்னாலும் தொழுதிருக்கிறீர்கள். அவர்களெல்லாம் ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் 

ஓதினார்களா? ” என்று கேட்டார்கள். அதற்கு ஸஹாபியான தந்தையவர்கள் ‘மகனே! அது 

மார்க்கத்தில் இல்லாத, புதிதாக ஏற்படுத்தப்பட்ட ஒரு செயல்” என்று கூறினார்கள் (திர்மிதி, நஸாஈ, 

இப்னுமாஜஹ்). – (இது ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என இமாம் திர்மிதி (நூல் : ஸுனனுத்திர்மிதி),இமாம் இப்னு ஹஜர் (நூல் : நதாஇஜுல் அப்கார்) ஆகியோர் குறிப்பிடுகின்றனர்).

2 )அபூமிஜ்லஸ் எனப்படும் தாபிஈ அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : ‘நான் ஒருநாள் இப்னு உமர் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) அவர்களோடு ஸுப்ஹ் தொழுதேன். அவர்கள் குனூத் ஓதவில்லை. அப்போது நான் ‘நீங்கள் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) குனூத் 

ஓதவில்லையே” என்றேன். அதற்கு அவர்கள் ‘நபித் தோழர்களில் யாரும் குனூத் ஓத நான்

கண்டதில்லை” (பைஹகி) – (இது ஆதாரபூர்வமான சம்பவம் என பிரபல ஹதீஸ் கலை திறனாய்வாளர் இமாம் தஹபி (ரஹ்) கூறுகிறார்கள் – நூல் : அல்முஹத்தப், 2ஃ653).

நபியவர்களின் சிறுசிறு செயல்களை கூட கூர்ந்து அவதானித்து கூறிய ஸஹாபாக்கள், நபிகளார் தொடராக ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் ஓதியிருந்தால் அதை ஒருபோதும் அறிவிக்காமல் விட்டிருக்கமாட்டார்கள். ஒருவர், இருவரல்ல, பலர் அது பற்றி கூறியிருப்பார்கள். எனவே நபியவர்கள்

ஸுப்ஹில் மாத்திரம் தொடர்ச்சியாக குனூத் ஓதும் வழிமுறையை கொண்டிருக்கவில்லை என்பது தெட்டத்தெளிவாகிறது. பின்பற்ற தகுந்த ஒரே வழிமுறை நபி ஸல்லல்லாஹு அலைஹி வஸல்லம் அவர்களின் வழிமுறையேயாகும். அவ்வாறெனில் நபியவர்கள் ஒருபோதும் குனூத் ஓதவில்லையா ?

நபியவர்கள் இரு வகையான குனூத் ஓதியிருக்கிறார்கள்.

1 – துயர் கால குனூத்

2 – வித்ரு தொழுகையில் குனூத்

துயர் கால குனூத் :

முஸ்லிம்களுக்கெதிராக அச்சுறுத்தல்கள், அத்துமீறல்கள் ஏற்படுத்தப்படும்போது அவற்றிலிருந்து அல்லாஹ்விடம் பாதுகாப்பு கோரி பிரார்த்திக்கும் ஏற்பாடாக ஐவேளை தொழுகைகளிலும் கடைசி றக்அத்தில் ஓதப்படும் குனூத்தே துயர்கால குனூத் ஆகும்.

நபியவர்கள் தமது காலத்தில் முஸ்லிம்களுக்கெதிராக இறைநிராகரிப்பாளர்களால்

மேற்கொள்ளப்பட்ட வன்முறைகள் உக்கிரமடைந்த சில சந்தர்ப்பங்களில் இவ்வாறு ஐவேளை தொழுகைகளிலும் குனூத் ஓதி பிரார்த்தித்திருக்கிறார்கள். பின்வரும் ஹதீஸ்கள் இதற்கு ஆதாரமாய்

அமைகின்றன :

1 ) இப்னு அப்பாஸ் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) அறிவிக்கிறார்கள் : ‘அல்லாஹ்வின் தூதர் அவர்கள் ளுஹ்ர், அஸ்ர், 

மஃரிப், இஷா, ஸுப்ஹ் ஆகிய ஐவேளை தொழுகைகளிலும் இறுதி ரக்அத்தில் ‘ஸமிஅல்லாஹு லிமன் ஹமிதஹ்” என்று கூறிய பின் முஸ்லிம்களுக்கு துன்பமிழைத்த அரபு கோத்திரங்களுக்கெதிராக தொடராக ஒரு மாதம் குனூத் ஓதினார்கள்” (அஹ்மத், அபூதாவூத்,ஹாகிம்) – (இது ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என இமாம்களான நவவி, இப்னுல் கையிம், இப்னு ஹஜர், அல்பானி (ரஹிமஹுமுல்லாஹ்) ஆகியோர் குறிப்பிடுகின்றனர்).

2 ) பிஃரு மஊனாவில் தம்தோழர்களைக் கொலை செய்தவர்களுக்கெதிராக நபியவர்கள் ஒரு மாதம் ஸுப்ஹ் தொழுகையில் குனூத் ஓதினார்கள். அப்போது, அல்லாஹ்வுக்கும் அவனுடைய தூதருக்கும் மாறு செய்த உஸய்யா, ரிஅல், தக்வான், (பனூ) லிஹ்யான் குலத்தாருக்கெதிராக பிரார்த்தித்தார்கள்’ (புஹாரி, முஸ்லிம்).

இவை போன்று இன்னும் பல ஹதீஸ்கள் புஹாரி, முஸ்லிம் ஆகிய நூல்களில் உள்ளன.

அவற்றுள் சில ஹதீஸ்கள் மஃரிப், ஸுப்ஹ் ஆகிய இரு தொழுகைகளில் குனூத்

ஓதியதாகவும்,மற்றும் சில ஹதீஸ்கள் ளுஹ்ர், இஷா, ஸுப்ஹ் ஆகிய மூன்று தொழுகைகளில்

குனூத்ஓதியதாகவும் குறிப்பிடுகின்றன.

இந்த ஹதீஸ்களையெல்லாம் தொகுத்து நோக்கும்போது,

– முஸ்லிம்களுக்கெதிரான அடக்குமுறைகள் உக்கிரமடைந்திருக்கும் போது ஐவேளை

தொழுகைகளிலும் நபி குனூத் ஓதியிருக்கிறார்கள்.

– நெருக்கடிகள் சற்று குறையும் போது மூன்று வேளை தொழுகைகளிலும்இன்னும் சற்று

குறையும் போது இரு நேர தொழுகைகளிலும் இன்னும் சற்று குறையும்போது ஸுப்ஹில்

மட்டும் குனூத்ஓதி, பிரச்சினைகள் பெருமளவு குறையும்போது குனூத்தை முழுமையாக

விட்டிருக்கிறார்கள்.

– நபியவர்களின் காலத்தில் முஸ்லிம்களுக்கு பல்வேறு பிரச்சினைகள் இருந்த போதும் எல்லா காலமும் குனூத் ஓதிக்கொண்டிருக்கவில்லை. பிரச்சினைகள் உச்சகட்டத்தை எட்டும்போது

குனூத்ஓதுவார்கள் . தணியும்போது விட்டுவிடுவார்கள். இதே நடைமுறையை நாமும் கடைப்பிடிக்க முடியும்.

ஆயினும் இந்த துயர்கால குனூதில்

~~அல்லாஹும்மஹ்தினீ பீமன் ஹதைத..” என்பதை ஓதுவதில்லை. நபியவர்கள் ஓதியது போன்று நேரடியாக பிரச்சினைகளை முறையிட்டு துஆ செய்ய

வேண்டும்.

வித்ரு தொழுகையில் குனூத் :

நபியவர்கள் வித்ரு தொழுகையில் கடைசி ரக்அத்தில் சில வேளை குனூத் ஓதுவார்கள், சில வேளை ஓதாமலும் விடுவார்கள்.

இதே அடிப்படையில் நாம் வித்ரு தொழுகையை தனியாக தொழும்போதும் ஜமாஅத்தாக தொழும் போதும் நபியவர்கள் செய்தது போல் சில நேரம் குனூத் ஓதியும்சில நேரம் குனூத் ஓதாமலும் செயற்பட முடியும்.

வித்ரு தொழுகையின் குனூத்தில் என்ன ஓதுவது ?

நபிகளாரின் பேரரான ஹஸன் (றழியல்லாஹூ அன்ஹு) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் : ‘ நபியவர்கள் எனக்கு வித்ரு

தொழுகையின் குனூத்தில் ~~அல்லாஹும்மஹ்தினீ பீமன் ஹதைத…” என்ற துஆவை ஓதுமாறு கற்று

தந்தார்கள் (இப்னு மாஜஹ், திர்மிதி, முஸ்னத்அஹ்மத்,பைஹகி, இப்னு ஹுஸைமா).

اللَّهُمَّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ ،إِنَّكَ تَقْضِي وَلَا يُقْضَى عَلَيْكَ ، إِنَّهُ لَا يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ ، وَلَا يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ ، تَبَارَكْتَ رَبَّـنَا وَتَعَالَيْتَ

அல்லாஹ்ஹும்மஹ்தினீ ஃபீமன் ஹதைத்த வ ஆஃபினீ ஃபீமன் ஆஃபைத்த வதவல்லனீ ஃபீமன் தவல்லைத்த வபாரிக்லீ ஃபீமா அஃதைத்த வகினீ ஷர்ர மா களைத்த ஃப இன்னக தக்ளீ வலா யுக்ளா அலைக்க இன்னஹு லா யதில்லு மன் வாலைத்த வலா யிஸ்ஸு மன் ஆதைத்த தபாரக்த ரப்பனா வதஆலைத்த

இந்த ஹதீஸ் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ் என இமாம்களான திர்மிதி (ரஹ்), நவவி (ரஹ்),ஆகியோர்

குறிப்பிடுகின்றனர்.

“வித்ர் தொழுகையில் குனூத் ஓதுவது தொடர்பான ஹதீஸ்களில் மேற்படி

ஹதீஸை விட சிறந்த ஹதீஸ் வேறு எதுவுமில்லை” என இமாம் திர்மிதி அவர்கள்

குறிப்பிடுகிறார்கள் (பார்க்க : ‘மின்ஹதுல் அல்லாம்’இ 4ஃ132)

அத்தோடு தற்கால ஹதீஸ் துறை ஆய்வாரள்களான ஷெய்க் அஹ்மத்ஷாகிர் (ரஹ்) அவர்கள் திர்மிதி, முஸ்னத்அஹ்மத் ஆகிய ஹதீஸ் நூல்களுக்கான தமது விரிவுரை நூல்களிலும் ஷெய்க் அல்பானி (ரஹ்) அவர்கள் இப்னு மாஜஹ், அபூதாவூத், திர்மிதி, இப்னு ஹுஸைமா ஆகிய

நூல்களுக்கான அடிக்குறிப்புகளிலும் ஷெய்க் ஷுஐப் அல்அர்னஊத் அவர்கள் அபூதாவூத், திர்மிதி, முஸ்னத்அஹ்மத் ஆகிய நூல்களுக்கான அடிக்குறிப்புகளிலும் மேற்படி வித்ர் குனூத்பற்றிய ஹதீஸ் ஆதாரபூர்வமானதென குறிப்பிடுகின்றனர்.

அதிகமானவர்கள் ஸுப்ஹ் குனூதில் ஓதுகின்ற துஆ உண்மையில் வித்ரு தொழுகையின்

குனூத்தில் ஓதுவதற்கு நபியினால் கற்றுகொடுக்கொடுக்கப்பட்ட துஆ என்பது இதிலிருந்து தெளிவாகிறது.

திருத்தப்பட வேண்டிய சில தவறுகள்:

தொழுகையாளிகள் பலரிடம் தொழுகையை பாழாக்ககூடிய அல்லது தொழுகையின் நன்மையை வெகுவாக குறைத்துவிடக்கூடிய தவறுகள் பல காணப்படுகின்றன. அவற்றுள் சிலவற்றை இங்கே நோக்கலாம் :

1 )தொழுகைக்கு விரைந்து அல்லது ஓடிச்செல்லுதல்:

தொழுகை நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கும் போது பள்ளிவாசலுக்குள் நுழையும் பலர் ஜமாஅத் தொழுகையை அடைந்துகொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக ஸப்புக்கு ஓடி செல்வதை அதிகமாக காணமுடியும். இது பெரும் தவறாகும். றக்அத் ஒன்று தவறிப் போனால் கூட பரவாயில்லை , ஓடாமல் அமைதியாக செல்லுமாறு இஸ்லாம் கூறுகிறது.

நபிகளார் கூறினார்கள் : “தொழுகை ஆரம்பிக்கப்பட்டுவிட்டால் விரைந்து செல்லாதீர்கள். அமைதியாகவும் நிதானமாகவும் நடந்துவந்து தொழுகையில் இணையுங்கள். நீங்கள் அடைந்து கொண்டதை தொழுங்கள். தவறிப்போன றக்அத்துகளை (இமாம் ஸலாம் கூறிய பின்) பூர்த்தி செய்யுங்கள்” (புஹாரி முஸ்லிம்).

2 ) துர்வாடை வீசும் பொருட்களை பாவித்து விட்டு தொழச் செல்லுதல்:

நபியவர்கள் கூறினார்கள் : “வெங்காயம் , வெள்ளைப் பூடு என்பவற்றை சாப்பிட்டுவிட்டு எமது மஸ்ஜிதை நெருங்கிவிட வேண்டாம்” (புஹாரி , முஸ்லிம்).

மலக்குகள் , ஏனைய தொழுகையாளிகள் துன்புறுவார்கள் என்பதே நபிகளார் துர்வாடை வீசும் பொருட்களை தவிர்க்க சொன்ன காரணம். ஹலாலான வெங்காயம் , பூண்டு போன்றவற்றையே நபி தவிர்க்க கூறியிருக்கும் போது ஹராமான சிகரட் , பீடி , வெற்றிலை போன்றவற்றை பாவித்துவிட்டு மஸ்ஜிதுக்கு வருவது பாவமாகும்.

3 ) ஸப்பில் இணையாமல் தனியாக தொழுதல்:

ஒரு ஸப்பை பூர்த்திசெய்யாமல் அடுத்த ஸப்பில் நிற்பது தொழுகையில் குறைபாட்டை ஏற்படுத்தும்.அவ்வாறிருக்க சிலரோ முன் ஸப்புகளில் நீண்ட இடைவெளி இருக்கும் போதே அதை சற்றும் கவனிக்காமல் பின்னால் தனியே நின்று தொழுவார்கள். இது பெரும் தவறாகும்.

அலி பின் ஷைபான் (றழியல்லாஹு அன்ஹு) கூறுகிறார்கள் : ஒரு மனிதர் ஸப்புக்கு பின்னால் தனியே தொழுவதை அவதானித்த நபியவர்கள் அவர் தொழுது முடித்ததும் “ஸப்புக்கு பின்னால் தனியே தொழுபவருக்கு தொழுகை நிறைவேறாது. உனது தொழுகையை திரும்ப தொழு” என்று கூறினார்கள் (அஹ்மத்).

4 ) இமாமை முந்துதல்;

ஜமாஅத்தாக தொழும் போது குனிதல் , நிமிர்தல் , றுகூஉக்கு செல்லுதல் , ஸுஜூதுக்கு செல்லுதல் போன்ற அனைத்து செயல்களிலும் இமாமை முந்தாமல் அவரை பின்தொடர்ந்தே செயற்பட வேண்டும்.

நபிகளார் கூறினார்கள் : “உங்களில் ஒருவர் இமாமுக்கு முன்பாக (றுகூஉவின் போது , ஸுஜூதின் போது) தனது தலையை உயர்த்தினால் அவரது தலையை அல்லது அவரது தோற்றத்தை அல்லாஹ் கழுதையின் தலையாக அல்லது கழுதையின் தோற்றமாக மாற்றிவிடுவான் என்பதை அஞ்சமாட்டாரா? “ (புஹாரி , முஸ்லிம்).

அல்பராஃ (றழியல்லாஹு அன்ஹு) கூறுகிறார்கள் : “நபியவர்கள் ஸமிஅல்லா ஹு லிமன் ஹமிதஹ் என்று கூறினால் அவர்கள் ஸுஜூதுக்கு குனியும் வரை நாங்கள் எங்களது முதுகை குனியச் செய்ய மாட்டோம்.அவர்களை பின்தொடர்ந்தே நாம் ஸுஜூத் செய்வோம்” (புஹாரி).

5 ) தொழுகைக்கு தகுதியற்ற செயல்களில் ஈடுபடல்:

திரும்பிப் பார்த்தல் , அவசரமாக தொழுதல் , சோம்பேறித்தனமாக தொழுதல் , அங்கங்களை அதிகமாக அசைத்தல் போன்றவை தொழுகையில் உயிரோட்டத்தையும் நன்மைகளையும் குறைத்து விடுபவையாகும்.

அபூ ஹுரைரா (றழியல்லாஹு அன்ஹு) கூறுகிறார்கள் : “தொழுகையில் கோழி கொத்துவது போன்று கொத்துவதையும்,நரி திரும்பி பார்ப்பது போன்று திரும்பி பார்ப்பதையும் குரங்கு அமர்வது போல் அமர்வதையும் நபியவர்கள் தடுத்தார்கள்” (அஹ்மத் , தயாலிஸி)

இவை போன்று ,இறுக்கமான ஆடைகளை அணிதல் , பிறரது கவனத்தை திசைதிருப்பும் வகையிலான படங்கள் ,எழுத்துகள் கொண்ட ஆடைகளை அணிதல் , ஆடைகளை கரண்டைகாலுக்கு கீழே இழுபடக்கூடியதாக உடுத்தல் போன்றவையும் அவசியம் தவிர்க்க வேண்டியவையாகும்.

சில பயனுள்ள குறிப்புகள்:

1 ) அதான் , இகாமத் குறித்து…

தனியாக தொழும் போதும் ஜமாஅத்தாக தொழும் போதும் அதான் , இகாமத் கூறுவது மிகவும் வலியுறுத்தப்பட்ட ஸுன்னத்தாகும் :

மாலிக் இப்னுல் ஹுவைரிஸ் (றழியல்லாஹு அன்ஹு) கூறுகிறார்கள் : நபியவர்கள் கூறினார்கள் : ‘தொழுகை நேரம் வந்துவிட்டால் உங்களில் ஒருவர் அதான் கூறவும்” (புஹாரி , முஸ்லிம்).

பெண்களுக்கு ஜமாஅத் தொழுகை கடமை இல்லை. ஆனால் அதற்கு மார்க்கத்தில் தடையும் இல்லை. நபிகளார் காலத்தில் ஆண்களை போன்றே பெண்களும் அனைத்து ஜமாஅத் தொழுகை ,ஜும்ஆ போன்றவற்றில் கலந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். பிற்காலத்தில் பல்வேறு நடைமுறை சிக்கல்கள் ஏற்பட்டதால் பெண்கள் ஐவேளையும் மஸ்ஜிதுக்கு செல்வது நின்றுபோனது. ஆயினும் பெண்கள் மஸ்ஜிதுக்கு செல்ல அனுமதிகோரினால் அனுமதி கொடுங்கள் என்ற நபிகளாரின் கட்டளையின் அடிப்படையில் இன்றைய காலத்தில் பெண்கள் மஸ்ஜிதுக்கு செல்ல அனுமதிகோரும் பட்சத்தில் அனுமதிக்க வேண்டியது ஆண்கள் மீதுள்ள பொறுப்பாகும்.

பெண்கள் கூட்டமொன்று ஒன்று கூடியிருக்கும் இடங்களில் அவர்களில் ஒருவர் முதல் ஸப்பில் நடுவில் நின்று (ஆண்கள் போன்று முன்னே சென்று நிற்காமல்) ஜமாஅத்தாக தொழுகை நடத்த முடியும்.அவ்வேளை அவர்களில் ஒருவர் அதான் , இகாமத் கூற முடியும்.

ஆயிஷா (றழியல்லாஹு அன்ஹு) அவர்கள் பெண்கள் கூட்டமொன்றுடன் இருக்கும் போது அதான் , இகாமத் கூறியதோடு , அவர்களுக்கு நடுவில் நின்று இமாமாக நின்று தொழுகை நடத்தியிருக்கிறார்கள்(பைஹகி).

இது ஆதார பூர்வமான தகவல் என ஷெய்க் அல்பானி (ரஹ்) கூறுகிறார்கள் (பார்க்க :தமாமுல் மின்னா” , பக் 153).

2 )தொழுகையின் போது தும்மல் ஏற்பட்டால்…

தொழுதுகொண்டிருக்கும் போது தும்மல் ஏற்பட்டால் அவர் அல்ஹம்துலில்லாஹ் என்று கூற முடியும். ஆனால் தொழுகையில் ஈடுபட்டிருக்கும் மற்றவர்கள் “யர்ஹமுகல்லாஹ்” என்று கூறகூடாது. ஏனெனில் அல்ஹம்து லில்லாஹ் என்பது அல்லாஹ்வை புகழ்வது. யர்ஹமுகல்லாஹ் என்பது குறித்த நபருக்காக பிரார்த்திப்பது. அல்லாஹ்வுடன் உரையாடுகின்ற தொழுகையில் மனிதர்கள் சம்மந்தப்பட்ட வார்த்தைகள் இடம்பெற கூடாது.

நபியவர்கள் ஒரு தடவை தொழுகை நடத்திகொண்டிருந்த போது மஃமூமாக தொழுத ஒருவர் தும்மி அல்ஹம்துலில்லாஹ் கூறியதும் அருகில் தொழுத ஒருவர் யர்ஹமுகல்லாஹ் என்று கூறினார். தொழுகை முடிந்ததும் அவரை அழைத்து “அவ்வாறு கூறகூடாது” என்று நபி உபதேசித்தார்கள். ஆயினும் அல்ஹம்துலில்லாஹ் கூறியவரை நபிகளார் குற்றம்காணவில்லை. (முஸ்லிம் – நீண்டஹதீஸின் சுருக்கம்).

3 )செருப்பு அணிந்து தொழுதல்

செருப்பு அல்லது பாதரட்சை அணிந்து தொழுவதை நபியவர்கள் அனுமதித்திருக்கிறார்கள். ஆனால் அதில் நஜிஸ் ஏதும் இல்லாமலிருக்க வேண்டும் என்பது நிபந்தனையாகும். செருப்பணிந்திருக்கும் வேளையில் அந்த செருப்போடு தொழுது யூதர்களுக்கு மாறுசெய்யுமாறும் நபியவர்கள் வலியுறுத்தியுள்ளார்கள்.

நபிகளார் கூறினார்கள் : “ யூதர்கள் செருப்புகள் அணிந்து தொழமாட்டார்கள். அவர்களுக்கு நீங்கள் மாறுசெய்யுங்கள்” (அ பூதா வூத் , ஹாகிம்).

மேலும் கூறினார்கள் : “உங்களில் ஒருவர் மஸ்ஜிதுக்கு வந்தால் தனது பாதணிகளை அவதானிக்கவும். அவற்றில் நஜிஸ் பட்டிருந்தால் தரையில் துடைத்துவிட்டு அவற்றுடன் தொழவும்”(அபூதாவூத் , இப்னு ஹுஸைமா)

4 )தொழுகையை அதன் நேரம் கடந்த பின் நிறைவேற்றுதல்

ஒரு தொழுகையை அதன் உரிய நேரத்தை விட்டு பிற்படுத்துவதற்கு மார்க்கம் இரு காரணிகளை மாத்திரமே அனுமதித்துள்ளது :

1. தூக்கம்

2. மறதி

ஒருவர் அயர்ந்து தூங்கி தொழுகை நேரத்தை தவறவிட்டுவிட்டால் அல்லது குறித்த ஒரு தொழுகையை தொழ மறந்து போய்விட்டால் , அவ்விருவரும் – தூங்கியவரும் மறந்தவரும் -எழுந்தவுடன் அல்லது நினைவு வந்தவுடன் தாமதிக்காது தொழுகையை நிறைவேற்றிட வேண்டும்.

(அதற்காக நன்றாக தூங்கி எழுந்து பிந்தி தொழலாம் என்பது இதன் அர்த்தமல்ல. எப்போதேனும் அப்படி நடந்தால் …)

நபிகளார் கூறினார்கள் : “யாரேனும் தொழுகையை விட்டுவிட்டு தூங்கிவிட்டால் அல்லது மறந்துவிட்டால் நினைவு வந்தவுடன் தொழுதுவிடவும்” (முஸ்லிம்)

மார்க்கம் அனுமதித்த இவ்விரு காரணங்கள் தவிர வியாபாரம் , பிரயாணம் , நோய் , கூட்டம் , மாநாடு , வகுப்பு என்பன போன்ற காரணங்களுக்காக ஒருபோதும் தொழுகைகளை கழா செய்ய முடியாது.

ஏனெனில் மேற்குறித்த காரணங்களுக்காக தொழுகைகளை கழா செய்ய அவசியமில்லாதவாறு சட்டங்களையும் சலுகைகளையும் மார்க்கம் வழங்கியுள்ளது.

பிரயாணிகள் சேர்த்து , சுருக்கி தொழ வேண்டும்.

நோய் காரணமாக நின்று தொழ முடியாவிட்டால் உட்கார்ந்தும் அதற்கும் முடியாவிட்டால் சாய்ந்தும் தொழவேண்டும்.

தண்ணீர் இல்லாவிட்டால் அல்லது தண்ணீரை பயன்படுத்த முடியாவிட்டால் தயம்மும் செய்ய வேண்டும்.

யுத்த களத்தில் கூட தொழுகை நேரம் வந்துவிட்டால் போராளிகள் இரு குழுக்களாக பிரிந்து ,ஒரு குழு போராட மற்ற குழு தொழ வேண்டும் , பின்னர் போராடிய குழு தொழ , தொழுத குழு போராட வேண்டும்.

இந்த சட்டங்களெல்லாம் எதை உணர்த்துகின்றன என்றால் தூக்கம் , மறதி ஆகிய இரண்டையும்

தவிர வேறு எதற்காகவும் தொழுகையை கழா செய்ய முடியாது என்பதையாகும்.

முற்றும்…