சத்தியத்தை விட்டும் திசைதிருப்பக்கூடிய காரியங்கள்

சத்தியம் என்று வருகின்ற போது அதனை ஈமான் கொள்வதும், பின்பற்றுவதும், மனதார ஏற்றுக் கொள்வதும், அதற்கு அடிபணிவதும், அதனைப் பற்றிப்பிடிப்பதும், அதன்பால் அழைப்பு விடுப்பதும், அதற்கு உதவி புரிவதும், அதற்காக வேண்டி வாதிடுவதும் எமது கடமையாகும்.

எனவே, முஸ்லிமான ஒருவன் சத்தியத்தைத் தேடிப்பெற்றுக் கொள்வதற்கும், அதனை ஏற்றுச் செயல்படுவதற்கும், அது எங்கிருந்து கிடைத்தாலும் மனத்திருப்தியுடன் அங்கீகரிப்பதற்கும் முன்வரக் கூடியவனாக இருப்பான்.

மாறாக, வழிகேடர்களைப் பொறுத்தளவில் அவர்கள் சத்தியம் விடயத்தில் பல பிழையான நிலைப்பாடுகளைக் கொண்டிருக்கின்றனர். சிலர் சத்தியத்தை மறைக்கக் கூடியவர்களாகவும், இன்னும் சிலர் சத்தியத்துடன் அசத்தியத்தை கலக்கக் கூடியவர்களாகவும், மேலும் அசத்தியத்தைக் கொண்டு மாற்று விளக்கம் கூறக்கூடியவர்களாகவும், பல விளக்கங்களுக்குத் தோதுவாக அமையக்கூடிய ஆதார வரிகளை தேடிப் பின்பற்றக் கூடியவர்களாகவும், ஆதாரங்களை அதற்குரிய இடத்தில் பிரயோகிக்காமல் முறைதவறிய அமைப்பில் பயன்படுத்தக்கூடியவர்களாகவும், அல்குர்ஆன் அஸ்ஸுன்னாவுடைய வாசனங்களுடன் விளையாடக்கூடியவர்களாகவும், வழிதவறிய விடங்களுக்கு நற்பெயர்களை சூட்டி அலங்கரித்துக் காட்டக் கூடியவர்களாகவும் இருப்பார்கள்.

எனவே, சத்தியத்தைப் பற்றியும், அதனை விட்டும் திசைதிருப்பக்கூடிய அம்சங்களைப் பற்றியும் பேசுவது காலத்தின் தேவையாகும். ஏனெனில், இவ்விடயத்தில் ஒருவர் ஈடேற்றத்தைக் காண்பது மிகச் சிரமமாகும்.

சத்தியத்தை விட்டும் திசைதிருப்பக்கூடிய காரியங்கள் பல உள்ளன. அவற்றில் சிலவற்றை நாம் இப்போது பார்ப்போம்.

1. அநியாயம் செய்தல்

நாம் அநியாயம் செய்யக்கூடியவர்களாக இருந்தால் அதன் காரணமாக அல்லாஹ் எங்களை விட்டும் சத்தியத்தை தூரப்படுத்துவான். இது குறித்து சுமார் 10க்கு மேற்பட்ட இடங்களில் அல்லாஹ் வெளிப்படையாகக் கூறியுள்ளான். எடுத்துக்காட்டாக:

“மேலும் அல்லாஹ் அநியாயம் புரியக்கூடிய கூட்டத்தாருக்கு நேர்வழி காட்டமாட்டான்”. (அல்மாயிதா: 258)

மேலும், இதே கருத்தில் இடம்பெறக்கூடிய சில வசனங்களைப் பார்க்க வேண்டும் என்றால் பின்வரும் வசனங்களை வாசித்துப் பாருங்கள்!

ஆலு இம்றான்: 86, மாயிதா: 51, அன்ஆம்: 144, தவ்பா: 19, 109, கஸஸ்: 50, அஹ்காப்: 10, ஜுமுஆ: 5, ஸப்: 7

எனவே, அநியாயத்தை விட்டும் விலகியிருக்கும் வரை எம்மை சத்தியம் நெருங்கமாட்டாது என்ற உண்மையைப் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.

2. அறியாமை

இப்பண்பு அனைத்து வகையான பாவங்களுக்கும் அடிப்டையாகக் காணப்படுகின்றது. யார் ஒரு விடயத்தைப் பற்றி அறிந்திருக்கவில்லையோ அவர் அது தொடர்பான அறிவுக்கு எதிரியாக மாறிவிடுவார் என்பது எதார்த்தமானது. அதன் அடிப்படையிலேயே எம்சமுகத்திற்கு மத்தியில் பல சத்தியத்திற்குரிய அம்சங்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டு வருகின்றன. இவ்வடிப்படையைப் பற்றி அல்லாஹுத்தஆலா பின்வருமாறு பிரஸ்தாபிக்கின்றான்.

“குர்ஆனாகிய அதன் அறிவைப் பற்றி அவர்கள் தெரிந்து கொள்ள முடியாததைப் பொய்யாக்குகின்றனர்”. (யூனுஸ்: 39)

ஷேஹுல் இஸ்லாம் இப்னு தைமியா ரஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் கூறினார்கள்: “மனிதர்களை விட்டும் நுபுவ்வத்துடைய ஒளி துண்டிக்கப்பட்டுவிட்டால், அவர்கள் பித்னாவுடைய இருளில் வீழ்ந்து விடுவார்கள். மேலும், அவர்களுக்கு மத்தியில் பித்அத்கள், பாவமான காரியங்கள் மற்றும் தீங்கான அம்சங்கள் நிகழ்ந்துவிடும்”. (மஜ்மூஉல் பதாவா: 17/310)

இதற்கான பரிகாரம்: மார்க்கத்தை நல்ல முறையில் கற்று எம் மத்தியில் காணப்படும் அறியாமையை போக்குவதாகும்.

இப்னு மஸ்ஊத் ரழியல்லாஹு அன்ஹு அவர்களிடத்தில் அமல்களில் மிகச் சிறந்தது எதுவெனக் கேட்கப்பட்ட போது: “அறிவு” என்றார்கள். அப்போது கேள்வி கேட்ட அம்மனிதர், அதே கேள்வியை மீண்டும் கேட்க, அந்நபித்தோழரும் அதே பதிலை அளித்துவிட்டு அம்மனிதரை நோக்கி, “உனக்கு நாசம் உண்டாகட்டும்! நிச்சயமாக அல்லாஹ்வைப் பற்றிய அறிவுடன் குறைவான அறிவும், கூடுதலான அறிவும் உனக்குப் பிரயோசனமளிக்கும். மேலும், அல்லாஹ்வைப் பற்றிய அறிவீனத்துடன் குறைவான அறிவும், கூடுதலான அறிவும் உனக்கு பிரயோசனமளிக்க மாட்டாது” என்றார்கள். (ஸுனனுல் பைஹகி)

3. கண்மூடித்தனமாகப் பின்பற்றுதல்.

சத்தியம் எதுவென்று தேடிப்பார்க்காமல் கண்மூடித்தனமாகப் பின்பற்றுவதை எச்சரித்து அல்லாஹுத்தஆலா பல அல்குர்ஆன் வசனங்களை இறக்கி வைத்துள்ளான். எடுத்துக்காட்டாக,

“மேலும், அவ்வாறே உமக்கு முன் எந்தவொரு கிராமத்திற்கும் அச்சமூட்டி எச்சரிக்கை செய்வோரில் ஒருவரை அனுப்பிய போதும் அவர்களிலுள்ள வசதி படைத்தவர்கள் அவரை நோக்கி: நிச்சயமாக எங்களுடைய மூதாதையினரை ஒரு வழியில் இருக்க நாங்கள் அடைந்து கொண்டோம். மேலும், நிச்சயமாக நாங்கள் அவர்களுடைய அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றிச் செல்பவர்களாக இருக்கின்றோம் என்று பதிலளிப்பார்கள்”. (அஸ் ஸுஹ்ருப்: 23)

எனவே, இத்தகைய தடைக்கல்லுக்கு சிறந்த சிகிச்சையாக, நாங்கள் எப்பொழுதும் மார்க்க விடயங்களை ஆதாரத்தோடு எடுக்கக்கூடியவர்களாக மாற வேண்டும்.

4. மன இச்சையைப் பின்பற்றுதலும் உள்ளத்தின் தீர்ப்பை அமுல் நடாத்துவதும்.

மன இச்சையைப் பின்பற்றுவது தொடர்பாகப் பல தடைகள் அல்குர்ஆன் அஸ்ஸுன்னா நெடுகில் பதிவாகியுள்ளன. அந்தவிதத்தில் அல்லாஹுத்தஆலா பின்வருமாறு பிரஸ்தாபிக்கின்றான்:

“நீர் மன இச்சையைப் பின்பற்றாதீர்! (அவ்வாறு பின்பற்றுவீரென்றால் அதன் காரணமாக) அல்லாஹ்வுடைய பாதையைவிட்டும் அது உன்னை வழிதவறச் செய்து விடும்”. (ஸாத்: 26)

இப்னு அப்பாஸ் ரழியல்லாஹு அன்ஹுமா அவர்கள் கூறுகின்றார்கள்: “ஜாஹிலிய்யாக் காலத்தில் ஒருவர் வெண்ணிறக் கல்லை ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்கு வணங்கிவருவார். அதனை விட மிக அழகானதொரு கல்;;லைக் காணும் போது இரண்டாவது கண்ட கல்லை வணங்க ஆரம்பிப்பார். முதலாவதை விட்டுவிடுவார்”. (இப்னு கஸீர்: 6/113)

இது தான் மன இச்சையைப் பின்பற்றுதலின் எதார்த்த நிலையாகும். மேலும், இமாம் இப்னு தைமியா ரஹிமஹுல்லாஹ் அவர்கள் கூறினார்கள்: “மன இச்சையைப் பின்பற்றுபவரை அவருடைய மன இச்சை குருடனாகவும் செவிடனாகவும் மாற்றிவிடும்”. (மின்ஹாஜுஸ் ஸுன்னா அந்நபவிய்யா: 5/176)

5. பொறாமை

பொறாமையானது ஒரு சோதனையாகும். சிலர், சத்தியம் குறித்த நபரிடமிருந்து வரும் போது அதனைக் காரணம் காட்டி ஏற்க மறுக்கின்றனர். இதன் காரணமாகவே மதீனாவில் காணப்பட்ட யூதர்களும் நயவஞ்சகர்களும் சத்தியத்தைக் கொண்டு வந்த அல்லாஹ்வின் தூதரை ஏற்க மறுத்தனர். இது குறித்து அல்லாஹுத்தஆலா பிரஸ்தாபிக்கும் போது:

“வேதம் கொடுக்கப்பட்டோரில் அதிகமானோர் அவர்களிடம் காணப்பட்ட பொறாமையின் காரணமாக அவர்களுக்கு சத்தியம் தெளிவான பின்னரும் நீங்கள் விசுவாசம் கொண்ட பிறகு நிராகரிப்போராகத் திரும்பிவிட வேண்டும் என்று அசைப்படுகின்றனர்”. (அல்பகரா: 109)

6. மார்க்கத்தில் எல்லை மீறிச் செல்லல்.

மார்க்கத்தில் எல்லை மீறிச் செயற்படுவதும் சத்தியம் எங்களை விட்டும் தடைப்படுவதற்குக் காரணமாக அமைகின்றது. அதனால் தான் அவ்வாறு எல்லை மீறிச் செல்ல வேண்டாம் என்று வழிகாட்டல்கள் வழங்கப்பட்டுள்ளன.

நபியவர்கள் கூறினார்கள்: “நிச்சயமாக இந்த மார்க்கம் இலகுவானது. எவரொருவர் இந்த மார்க்கத்தில் எல்லை மீறிச் சென்று அதனை கடினமானதாக ஆக்கிக் கொள்கிறாரோ அவரை அது மிகைத்துவிடும்”. (புகாரி: 39)

மேலும் நபியவர்கள் கூறினார்கள்: “எல்லை மீறிச் செல்பவர்கள் அழிந்து விட்டார்கள்!” (முஸ்லிம்)

7. தற்பெருமை கொள்ளல்

தற்பெருமை கொள்வது பலவகையான நன்மைகள் கைகூடுவதை விட்டும் தடுக்கக்கூடியதாக உள்ளது. அந்தவிதத்தில் சத்தியத்துடைய விடயத்தில் ஒருவர் அதனை மனதார ஏற்காமல், புரக்கணித்து நடப்பாரென்றால் அதன் காரணமாக அவரைவிட்டும் சத்தியம் வெகு தூரப்பட்டு சென்றுவிடுகின்றது.

உண்மையில், சத்தியத்தைப் புரக்கணிப்பதையும் மனிதர்களை அற்பமாகக் கருதுவதையுமே பெருமைக்கு வரைவிலக்கணமாகக் கூறப்படுகின்றது. இப்படியான பெருமையானது ஒருவரை இறுதி மூச்சு வரை சத்தியத்தை அனுக முடியாத அளவுக்கு தள்ளிவிடும். நபியவர்கள் ஒரு மனிதரைப் பார்த்து: “நீ உனது வலக்கரத்தால் சாப்பிடு!” என்று கூறிய போது, “என்னால் முடியாது” என்று அவர் கூறிவிட்டார். அப்போது நபியவர்கள் அந்நபரை நோக்கி: “உன்னால் முடியாமல் போகட்டும்!” என்றார்கள். அம்மனிதருக்கு இறுதிவரை தனது கையை வாயின் பக்கம் உயர்த்த முடியாமல் போனது என்று அச்செய்தியில் பதிவாகியுள்ளது. (முஸ்லிம்)

8. தனது பதவி பறிபோகக்கூடாது என்ற நோக்கில் செயற்படல்.

இப்படியான நோக்கில் செயற்படுபவரும் சத்தியத்தைவிட்டும் தூரப்படுத்தப்படுவார். ஏனெனில், இத்தகையவர்களின் முழு நோக்கமும் தனது பதவியை தக்க வைத்துக் கொள்வதாகும். அதற்காக வேண்டி இத்தகையவர்கள் மார்க்கத்தைக் கூட உதாசீனம் செய்யக்கூடிய நிலையைப் அவதானித்து வருகின்றோம். வரலாற்றில் அப்துல்லாஹ் இப்னு உபை இப்னி ஸலூலைப் பாருங்கள்! அவன் முனாபிக்களின் தலைவனாகக் காணப்பட்டான். தான் எதிர்பார்த்த பதவி தன்னை விட்டும் கைநழுவிப் போனதை அறிந்த போது, அதனை நோக்காகக் கொண்டு சத்தியம் வந்தபோதும் அதற்கு எதிரியாகச் செயற்பட்டான். இந்நிலைதான் பட்டம் பதவிக்கு முதலிடம் கொடுக்கக்கூடிய ஒவ்வொருவருக்கும் உண்டாகும்.

9. சத்தியத்தை குறிப்பிட்ட ஓர் அழைப்பாளனுடன் சுருக்கிக் கொள்வது.

சத்தியமானது, குறிப்பிட்ட ஓர் அழைப்பாளனுடன் மாத்திரம் சுருங்கிக் கொண்ட ஒன்றல்ல! மாறாக, அல்லாஹுத்தஆலா காலத்துக்குக் காலம் இச்சத்தியத்தைத் தெளிவுபடுத்துவதற்காக பல அழைப்பாளர்களை ஏற்படுத்தி வைத்திருக்கின்றான். நபியவர்களுக்குப் பின்னுள்ள இஸ்லாத்தினுடைய வரலாற்றைப் பார்க்கும் போது இவ்வுண்மையைப் புரிந்து கொள்ளலாம். இப்படியிருக்க, சிலர் சத்தியத்தைப் புரக்கணிக்கின்றனர். காரணம், அச்சத்தியமானது தனக்குப் பிடிக்காத நபரால் சொல்லப்பட்டது என்பதற்காக! உண்மையில், இத்தகையவர்களின் எதிர்பார்ப்பு சத்தியமானது ஒரு குறிப்பிட்ட அழைப்பாளனினால் அல்லது ஒரு கூட்டத்தினால் அல்லது ஒரு பிரிவினால் சொல்லப்பட வேண்டும் என்பதாகும். இப்படியான நிலைப்பாடு அவரை அறியாமலே சத்தியத்தை விட்டும் தூரமாக்கி விடும்!

இவை தவிர்ந்த இன்னும் சில காரணங்கள் உள்ளன. அவற்றை சுருக்கமாகத் தருகின்றேன்.

நேர்வழியை கேட்டுத் தெரிந்து கொள்வதில் உள்ள பொடுபோக்கான நிலை.

அல்லாஹ்வைப் பற்றிய அச்ச உணர்வு இல்லாமை.

அசத்தியத்தில் உள்ளவர்களுடனான தொடர்பு.

தன்னோடு முரண்பட்டவர்களின் கருத்துக்களை அலசி ஆராயாமை. வழிகேட்டில் உள்ளவர்களைப் பற்றியும் வழிகேடான அம்சங்கள் பற்றியும் காணப்படுகின்ற அறிவின்மை.

இப்படிப் பல காரணங்கள் உள்ளன. இவற்றை நல்ல முறையில் விளங்கி, சத்தியத்தை நேசிக்கக்கூடிய நன்மக்களாகவும் அதனை தேடிப் பின்பற்றக்கூடியவர்களாகவும் அல்லாஹுத்தஆலா எம்மையும் உங்களை ஆக்கி அருள்பாளிப்பானாக!

– அபூ ஹுனைப் ஹிஷாம் (ஸலபி, மதனி)