எழுதியவர் : முஜாஹித் இப்னு ரஸின்
லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ் என்ற அரபு வாசகத்துக்கு ‘அல்லாஹ்வைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறுயாரும் இல்லை’ என்று தமிழில் கருத்துக் கூறலாம்.
மக்கத்து காபிர்கள் சூரியன், சந்திரன், கல், மனிதர்கள் போன்றவற்றையெல்லாம் கடவுளாக ஏற்றிருந்தனர்.
உண்மையில் இவைகள் கடவுளல்ல. கடவுள் தன்மைக்குத் தகுதியானவன் அல்லாஹ் ஒருவன் மட்டுமே.
அல்லாஹ்வின் படைப்புக்கள் கடவுள்களாக வணங்கப்பட்டாலும் அவை வணங்கத் தகுதியானவைகளல்ல. வணக்கத்துக்குரியவன் அல்லாஹ் ஒருவனே என்பதையே இக்கலிமா நமக்குணர்த்துகின்றது.
எனவே ‘வணங்கப்படுபவன் அல்லாஹ் அல்லாஹ்வைத் தவிர வேறு யாருமில்லலை’ என்று கலிமாவுக்கு நாம் விளக்கம் சொல்லக் கூடாது ‘வணக்கத்துக்குரியவன் அல்லாஹ் ஒருவனைத் தவிர வேறு யாருமில்லை’ என்றுதான் அதற்கு நாம் விளக்கம் சொல்ல வேண்டும்.
இது மொழி பெயர்ப்பு சம்பந்தமான ஒரு சிறு விளக்கம்.
முஸ்லிம் சமூகம் கலிமதுத் தவ்ஹீதை முழுமையாக ஏற்றிருந்தாலும் ஒவ்வொரு இயக்கமும் ஒவ்வொரு விதமாக விளக்கம் சொல்வதைப் பார்க்கிறோம்.
விளக்கமாகச் சொல்வதென்றால் அந்த விளக்கங்களினடிப்படையில்தான் அந்த ஜமாஅத்துக்களே உருவாகியுள்ளன. அதில் பிரதானமான இரண்டு தவறான விளக்கங்களை தெளிவுபடுத்துவதே இவ்வெழுத்தின் நோக்கம் .
தப்லீக் ஜமாஅத் அமைப்பினர் கலிமாவுக்கு தவறான விளக்கங்களை வழங்கி தமது பிரசாரத்தில் அடிப்படையாகவே அதைப் போதித்து வருவதைக் காண்கிறோம்.
அவர்களது பயான் நிகழ்ச்சிகளைப் கேட்கும் போது ‘அல்லாஹ்வால்தான் அனைத்தும் நடைபெறுகின்றது. நமது பார்வைக்கு சிலது சிலவற்றுக்குக் காரணமாக அமைவதாய் தெரிந்தாலும் அல்லாஹ்வால்தான் அதுவும் நடைபெறுகின்றது. அல்லாஹ்வால்தான் அனைத்தும் நடைபெறுகின்றது என்ற இக்கலிமாவைப் பிரசாரம் செய்யவே நபியவர்கள் இவ்வுலகுக்கு வந்தார்கள்…..’ என்று அவர்கள் பேசுவார்கள்.
தம்மோடு சேர்ந்து பணியாற்ற பிறரை அவர்கள் அழைக்கும் போது ‘உங்களது உழைப்பால்தான் உங்கள் குடும்பம் வாழ்கின்றது என்று நீங்கள் நினைக்கின்றீர்கள். அது தவறு. அனைத்தும் அல்லாஹ்வால்தான் நடைபெறுகின்றது ஆகவே வெளிக்கிளம்பிச் செல்லுங்கள்….’ என்று கூறுவார்கள். இந்த விளக்கத்தைத்தான் கலிமாவின் விளக்கமாகச் சொல்வார்கள்.
இதைத் தவிர வேறெதனையும் அவர்கள் பேசுவதில்லை. பக்கத்திலே ஷிர்க் அரங்கேறும் அதையெல்லாம் கண்டுகொள்ளமாட்டார்கள்.
கலிமாவின் விளக்கம் அதைத் தடைசெய்யாதது போன்று இருந்துவிடுவார்கள். அதாவது சுருங்கக் கூறினால் ‘எல்லாமே அல்லாஹ்வால்தான் ஆகிறது வஸ்துக்களுக்கு எந்த சக்தியுமில்லை’ என்பதுவே அவர்கள் கலிமாவிற்குத் தரும் விளக்கம்
ஆனால் கலிமாவின் சரியான விளக்கம் இதுவல்ல.
நபியவர்கள் இந்தக் கலிமாவை மக்கத்து காபிர்களிடம் முன்வைத்த போது அதை எதிர்க்கத் தூண்டிய விளக்கம் இதுவல்ல. அல்லாஹ்வைப் பற்றி மக்கத்துக் காபிர்கள் இந்த அளவை விட சற்றுக் கூடுதலாகவே நம்பியிருந்தார்கள்.
தப்லீக் ஜமாஅத்தினர் கூறும் இந்த விளக்கத்தை ஏற்கனவே மக்கத்துக் காபிர்களும் ஏற்றிருந்தனர். இதைக் கீழ்வரும் அல்குர்ஆன் வசனம் தெளிவாகக் கூறுகிறது.
(وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ ( العنكبوت61
வானங்களையும், பூமியையும் படைத்தவனும், சூரியனையும், சந்திரனையும் தன் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருப்பவனும் யார்? என்று அவர்களிடம் நீர் கேட்டால் ‘அல்லாஹ்’ என்று அவர்கள் கூறுவார்கள். (அல்அன்கபூத் : 61)
மக்கத்துக் காபிர்கள் ஏற்கனவே ஏற்றிருந்த கொள்கையை நபியர்கள் பிரசாரம் செய்யவரவில்லை. அதற்கவசியமுமில்லை.
அதற்காக ‘இவ்விளக்கம் பிழையானது, இஸ்லாமிய நம்பிக்கைக்கு முரணானது’ என விளங்கிடலாது. இவ்விளக்கம் சரியானதுவே ஆனாலும் ‘எல்லாமே அல்லாஹ்வால்தான் ஆகிறது ‘என்று நம்புவதால் மாத்திரம் ஒருவர் இஸ்லாத்துக்குள் நுழைய முடியாது.
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் கூறும் போது
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ
أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ. العنكبوت: 63
வானத்திலிருந்து தண்ணீரை இறக்கி பூமி செத்த பின் அதன் மூலம் அதற்கு உயிரூட்டுபன் யார்? என்று அவர்களிடம் நீர் கேட்டால் அல்லாஹ் என்றே கூறுவர்கள். ‘அல்லாஹ்வுக்கே புகழனைத்தும்’ என்று கூறுவீராக மாறாக அவர்களில் அதிகமானோர் விளங்கிக் கொள்வதில்லை. (அல்அன்கபூத்: 63)
இன்னோரிடத்தில் அல்லாஹ் கூறும் போது
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ لقمان: 25
வானங்களையும் பூமியையும் படைத்தவன் யார்?’ என்று அவர்களிடம் நீர் கேட்டால் ‘அல்லாஹ்’ என்று அவர்கள் கூறுவார்கள். ‘அல்லாஹ்வுக்கே புகழனைத்தும்’ என்று கூறுவீராக! எனினும் அவர்களில் அதிமானோர் அறிய மாட்டார்கள் .(லுக்மான் : 25)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் கூறும் போது
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ قُلْ أَفَرَأَيْتُمْ مَا تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ قُلْ حَسْبِيَ اللَّهُ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ الزمر: 38
‘வானங்களையும் பூமியையும் படைத்தவன் யார்?’ என்று அவர்களிடம் நீர் கேட்டால் ‘அல்லாஹ்’ என்று கூறுவார்கள். ‘அல்லாஹ்வையன்றி நீங்கள் பிரார்த்திப்பவற்றைப் பற்றிக் கூறுங்கள்!’ என்று கேட்பீராக! ‘அல்லாஹ் எனக்கு ஒரு தீங்கை நாடி விட்டால் அவனது தீங்கை அவர்கள் நீக்கி விடுவார்களா? அல்லது அவன் எனக்கு அருளை நாடினால் அவர்கள் அவனது அருளைத் தடுக்கக் கூடியவர்களா? அல்லாஹ் எனக்குப் போதும். சார்ந்திருப்போர் அவனையே சார்ந்திருப்பார்கள்’ என்று கூறுவீராக!(அஸ்ஸுமர் : 38)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் கூறும் போது
وَلَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ الزخرف: 87
அவர்களைப் படைத்தவன் யார் என்று அவர்களிடமே நீர் கேட்டால் அல்லாஹ் என்று கூறுவார்கள். பின்னர் அவர்கள் எவ்வாறு திசை திருப்பப்படுகின்றனர்? (அஸ்ஸுகுருப் : 87)
ஒரு காபிருடைய பிராத்தனையை அல்லாஹ் அல்குர்ஆனில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றான்
وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِنْ كَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ الأنفال: 32
”அல்லாஹ்வே! இது உன்னிடமிருந்து வந்த உண்மையாக இருந்தால் எங்கள் மீது வானத்திலிருந்து கல் மழையைப் பொழியச் செய்வாயாக! அல்லது துன்புறுத்தும் வேதனையைத் தருவாயாக!” என்று அவர்கள் கூறியதை எண்ணிப் பாருங்கள் (அல் அன்பால் : 32)
நபியவர்களுக்கெதிராகவே அல்லாஹ்விடம் பிராத்திக்குமளவுக்கு மக்கத்துக் காபிர்கள் அல்லாஹ்வை ஏற்றிருந்தனர் என்பதற்கு இது சான்றாக அமைகின்றது. மக்கத்துக் காபிர்களைப் பார்த்து அல்லாஹ் பின்வருமாறு கேட்கின்றான்.
وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا الإسراء: 67
கடலில் உங்களுக்கு ஒரு தீங்கு ஏற்பட்டால் அவனைத் தவிர யாரை அழைக்கிறீர்களோ அவர்கள் மறைந்து விடுகின்றனர். அவன் உங்களைக் காப்பாற்றிக் கரைசேர்த்தவுடன் புறக்கணிக்கிறீர்கள்! மனிதன் நன்றி கெட்டவனாகவே இருக்கிறான்.(இஸ்ரா : 67)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் கூறும் போது
قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّنْ يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَنْ يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَنْ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ فَسَيَقُولُونَ اللَّهُ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (31) فَذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ فَأَنَّى تُصْرَفُونَ يونس: 31، 32
‘வானத்திலிருந்தும் பூமியிலிருந்தும் உங்களுக்கு உணவளிப்பவன் யார்? செவிப் புலனையும் பார்வைகளையும் தன் கைவசம் வைத்திருப்பவன் யார்? உயிரற்றதிலிருந்து உயிருள்ளதையும் உயிருள்ளதிலிருந்து உயிரற்றதையும் வெளிப்படுத்துபவன் யார்? காரியங்களை நிர்வகிப்பவன் யார்?’ என்று கேட்பீராக! ‘அல்லாஹ்’ என்று கூறுவார்கள். ‘அஞ்ச மாட்டீர்களா’ என்று நீர் கேட்பீராக! அவனே உங்களின் உண்மை இறைவனாகிய அல்லாஹ். உண்மைக்குப் பின்னே வழி கேட்டைத் தவிர வேறு என்ன உள்ளது? எவ்வாறு திசை திருப்பப்படுகிறீர்கள்? (யூனுஸ் : 31,32)
மேலே நாம் பார்த்த இந்த வசனங்களனைத்தும் மக்கத்துக் காபிர்கள் அல்லாஹ்தான் உலகைப் படைத்துப் பரிபாலிப்பவன் என்பதை ஏற்றிருந்தார்கள் என்பதை தெளிவாகச் சொல்கின்றன. ஆகவே இதைப் பிரசாரம் செய்வதற்காக நபிவயவர்கள் வந்திருக்க முடியாது என்பது உறுதியாகின்றது.
அவர்களின் வணக்க வழிபாடுகளிலும் ஏதோ ஓரடிப்படையில் அல்லாஹ்வை நம்பியிருந்தார்கள் அதை கீழ்வரும் வசனத்திலிருந்து விளங்கலாம்.
{أَلَا لِلَّهِ الدِّينُ الْخَالِصُ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّهِ زُلْفَى إِنَّ اللَّهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ} الزمر: 3
கவனத்தில் கொள்க! தூய இம்மார்க்கம் அல்லாஹ்வுக்கே உரியது. அவனையன்றி பாதுகாவலர்களை ஏற்படுத்திக் கொண்டோர் ‘அல்லாஹ்விடம் எங்களை மிகவும் நெருக்கமாக்குவார்கள் என்பதற்காகவே தவிர இவர்களை வணங்கவில்லை’ (என்று கூறுகின்றனர்). அவர்கள் முரண்பட்டது பற்றி அவர்களிடையே அல்லாஹ் தீர்ப்பளிப்பான். (தன்னை) மறுக்கும் பொய்யனுக்கு அல்லாஹ் நேர் வழி காட்ட மாட்டான்.
(அஸ்ஸுமர் : 03)
ஜாஹிலிய்ய மக்களிடத்தில் அல்லாஹ்வைப் பற்றி நம்பிக்கை காணப்பட்டாலும் அது சரியானதாக இருக்கவில்லை அல்லாஹ்வைப் பற்றிப் பிழையான நம்பிக்கையே அவர்களிடம் காணப்பட்டது அதை அல்குர்ஆன் பின்வருமாறு கூறுகின்றது.
{ أَفَأَصْفَاكُمْ رَبُّكُمْ بِالْبَنِينَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلَائِكَةِ إِنَاثًا إِنَّكُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلًا عَظِيمًا} الإسراء: 40
உங்கள் இறைவன் உங்களுக்கு ஆண் குழந்தைகளை வழங்கி விட்டு தனக்கு வானவர்களைப் புதல்வியராக ஆக்கிக் கொண்டானா? பயங்கரமான கூற்றையே கூறுகிறீர்கள்! (அல்இஸ்ரா : 40)
எனவே அல்லாஹ்வால்தான் அனைத்தும் இடம்பெறுகின்றது என்று சொல்லிவிட்டால் அது அல்லாஹ்வைப் பற்றிய முழுமையான நம்பிக்கையாகிவிடாது. இந்த நம்பிக்கையை மட்டும் பிரசாரம் செய்ய நபிமார்கள் அனுப்பப்படவில்லை என்பதை மிக ஆழமாக விளங்க வேண்டும்.
காபிர்கள் அல்லாஹ்வை எப்படியெல்லாம் தவறாக எண்ணியிருந்தார்கள் என்பது பற்றி அல்லாஹ் மேலும் கூறும் போது
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ } الصافات: 149 – 153
‘உமது இறைவனுக்குப் பெண் குழந்தைகள்! இவர்களுக்கு ஆண் குழந்தை களா?’ என்று இவர்களிடம் கேட்பீராக!வானவர்களை நாம் பெண்களாகப் படைக்கும் போது அவர்கள் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்களா? கவனத்தில் கொள்க! அல்லாஹ் (பிள்ளைகளைப்) பெற்றெடுத்தான் என்று அவர்கள் இட்டுக்கட்டியே கூறுகின்றனர். அவர்கள் பொய் கூறுபவர்கள். ஆண் மக்களை விட அவன் பெண் மக்களைத் தேர்வு செய்து விட்டானா? (அஸ்ஸாப்பாத் : 149- 153)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் இவ்வாறு கூறுகின்றான்.
وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (19) وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَنُ مَا عَبَدْنَاهُمْ مَا لَهُمْ بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (20) أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (21) بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ} الزخرف: 19 – 22
அளவற்ற அருளாளனின் அடியார்களான வானவர்களைப் பெண்களாக அவர்கள் கற்பனை செய்து விட்டனர். அவர்கள் படைக்கப்பட்டதை இவர்கள் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்களா? இவர்களது கூற்று பதிவு செய்யப்பட்டுஇ விசாரிக்கப்படுவார்கள். ‘அளவற்ற அருளாளன் நினைத்திருந்தால் அவர்களை நாங்கள் வணங்கியிருக்க மாட்டோம்’ எனக் கூறுகின்றனர். இது பற்றி அவர்களுக்கு எந்த அறிவும் இல்லை. அவர்கள் கற்பனை செய்வோராகவே தவிர இல்லை.இதற்கு முன் அவர்களுக்கு ஏதேனும் ஒரு வேதத்தை நாம் கொடுத் தோமா? அதை அவர்கள் (இதற்கு ஆதார மாக) பற்றிப் பிடித்துக் கொண்டார்களா?அவ்வாறில்லை! ‘எங்கள் முன்னோர் களை ஒரு வழியில் நாங்கள் கண்டோம். நாங்கள் அவர்களின் அடிச்சுவடுகளில் நடப்பவர்கள்’ என்றே கூறுகின்றனர். (அஸ்ஸுக்ருப் : 19-22)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் பின்வருமாறு சொல்கின்றான்.
{وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَذَا لِشُرَكَائِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَى شُرَكَائِهِمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ الأنعام: 136
அல்லாஹ் உற்பத்தி செய்த பயிர்களிலும் கால்நடைகளிலும் அவனுக்கு ஒரு பங்கை ஏற்படுத்துகின்றனர். ‘இது அல்லாஹ்வுக்கு உரியது; இது எங்கள் தெய்வங்களுக்கு உரியது’ என்று அவர்களாகக் கற்பனை செய்து கூறுகின்றனர். அவர்களின் தெய்வங் களுக்கு உரியதுஇ அல்லாஹ்வைச் சேராதாம். அல்லாஹ்வுக்கு உரியதுஇ அவர்களின் தெய்வங்களைச் சேருமாம். அவர்கள் அளிக்கும் தீர்ப்பு மிகவும் கெட்டது. (அல்அன்ஆம் : 136)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் பின்வருமாறு சொல்கின்றான்.
وَقَالُوا هَذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَنْ نَشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ سَيَجْزِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (138) وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَى أَزْوَاجِنَا وَإِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ } الأنعام: 138، 139
இவை தடை செய்யப்பட்ட கால்நடைகளும் பயிர்களுமாகும். நாங்கள் நாடியோரைத் தவிர (மற்றவர்கள்) இதை உண்ண முடியாது’ என்று அவர்களாகக் கற்பனை செய்து கூறுகின்றனர். சில கால்நடைகளில் சவாரி செய்வது தடுக்கப் பட்டுள்ளது எனவும்இ சில கால்நடைகள் மீது அல்லாஹ்வின் பெயரைக் கூற மாட்டோம் எனவும் அவன் மீது இட்டுக் கட்டிக் கூறுகின்றனர். அவர்கள் இட்டுக் கட்டிக் கொண்டிருந்ததால் அவர்களை அவன் தண்டிப்பான்.’இக்கால்நடைகளின் வயிற்றில் உள்ளவை எங்களில் ஆண்களுக்கு மட்டுமே உரியவை. எங்களில் பெண்களுக்குத் தடுக்கப்பட்டவை. அவை இறந்தே பிறந்தால் அதில் அனைவரும் பங்காளிகள்’ எனவும் அவர்கள் கூறுகின்றனர். அவர்களின் இக்கூற்றுக்காக அவர்களை அவன் தண்டிப்பான். அவன் ஞானமிக்கவன்; அறிந்தவன். (அல்அன்ஆம் : 138 -139)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் பின்வருமாறு சொல்கின்றான்.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ لَنْ يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ وَإِنْ يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَا يَسْتَنْقِذُوهُ مِنْهُ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ (73) مَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ} الحج: 73، 74
மனிதர்களே! உங்களுக்கு ஓர் உதாரணம் கூறப்படுகிறது. அதைக் கவனமாகக் கேளுங்கள்! அல்லாஹ்வையன்றி நீங்கள் யாரை அழைக்கிறீர்களோ அவர்கள் அனை வரும் ஒன்று திரண்டாலும் ஓர் ஈயைக் கூட படைக்க முடியாது. ஈ அவர்களிடமிருந்து எதையேனும் பறித்துக் கொண்டால் அதை அந்த ஈயிடமிருந்து அவர்களால் மீட்க முடியாது. தேடுவோனும் தேடப்படு வோனும் பலவீனமாக இருக்கிறார்கள்.அவர்கள் அல்லாஹ்வைக் கண்ணியப்படுத்த வேண்டிய அளவுக்கு கண்ணியப்படுத்தவில்லை. அல்லாஹ் வலிமை மிக்கவன்; மிகைத்தவன்; (அல் ஹஜ் : 73-74)
மற்றோரிடத்தில் அல்லாஹ் பின்வருமாறு சொல்கின்றான்.
{أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (191) وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ الأعراف: 191، 192
எதையும் படைக்காதவற்றையா அவர்கள் (இறைவனுக்கு) இணை கற்பிக் கின்றனர்? அவர்களே படைக்கப்படுகின்றனர். இவர்களுக்கு உதவிட அவர்களுக்கு இயலாது. தமக்கே கூட அவர்கள் உதவிக் கொள்ள முடியாது. (அல்அஃராப் : 191-192)
இந்த வசனங்களையெல்லாம் அவதனிக்கும் போது கீழ்வரும் அம்சங்களைக் கண்டு கொள்ளலாம்
1- அல்லாஹ்வால் எல்லாம் நடைபெறுகின்றது என்பதை மக்கத்து காபிர்கள் நம்பியிருந்தார்கள்.
2- அல்லாஹ்வுக்கென்று பிரத்யேகமான வணக்கங்கள் அவர்களிடம் காணப்பட்டன.
3- கடலில் பயணம் செய்யும் போது சில வேளைகளில் அல்லாஹ்விடம் பிராத்திக்கும் வழமை அவர்களிடம் காணப்பட்டது.
மக்கத்துக் காபிர்கள் அல்லாஹ்வை இந்த முறையில் ஏற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள் என அல்லாஹ்வே சான்று சொல்லும் போது இதை அவர்களிடம் பிரசாரம் செய்வதாற்காக வந்திருக்க முடியாது என்பது மென்மேலும் உறுதியாகின்றது.
இன்னும் சொல்வதானால், உலகில் பிறந்த அனைவருமே இவ்வுலகைப் படைத்த ஒருவன் உள்ளான் என்பதை நம்பியிருக்கின்றார்கள்.
பிர்அவ்னும் இதை நம்பியிருந்தான். அதனால்தான் மூஸா நபியவர்களிடம் ரப்புல் ஆலமீன் என்றால் யார்? என்று அவன் கேட்ட போது ரப்பு என்றால் யார் என்பதை விளங்கப்படுத்தாமல் ‘உன்னையும் என்னையும் படைத்தவன்’ என்று சுருக்கமாக மூஸா நபியவர்கள் விளக்கம் சொன்னார்கள்.
ஆகவே உலகைப்படைத்தவன் ஒருவன்தான் என்பதை பொதுவாக அனைவரும் நம்புகின்றனர். அந்த ஒருவனை மட்டுமே வணங்கவேண்டும் என்பதில்தான் பலரும் முரண்படுகின்றனர். படைப்புக்களை வணங்கக் கூடாது உலகைப்படைத்த ஒருவனை மட்டுமே வணங்க வேண்டும் என்பதைப் பிரசாரம் செய்யவே நபிமார்கள் இவ்வுலகிற்கு அனுப்பப்பட்டார்கள் என்பதை விளங்கவேண்டும்.
படைத்தல், நிருவகித்தல் ஆகிய இரண்டும் அல்லாஹ் ஒருவனுக்கு மட்டுமே உரியதாகும் என நம்புவது தவ்ஹீதுல் ருபூபிய்யா எனப்படுகின்றது.
இதையே நாம் சற்று முன்னர் விரிவாகப் பார்த்தோம். இது கலிமாவின் ஒரு கிளையாகும். அதன் இன்னொரு கிளை காணப்படுகின்றது. அதுதான் தௌஹீதுல் உலூஹிய்யா எனப்படும் வணக்க, வழிபாடுகள் அனைத்தும் அல்லாஹ் ஒருவனுக்கே மட்டுமே செய்யப்படவேண்டும் என்ற நம்பிக்கையாகும்.
பிரபஞ்சத்தையே படைத்துப் பரிபாலிக்கும் ஒருவனான அல்லாஹ்வுக்கே வணக்கம் செலுத்தப்படவேண்டும். அவன் மட்டுமே அதற்குத் தகுதியானவன். என்ற கலிமாவின் இந்தப் பகுதியை பிரசாரம் செய்யவே நபியவர்கள் இவ்வுலகுக்கு வந்தார்கள். இதை நெஞ்சில் ஆழமாய் பதியவைத்த வண்ணம் அடுத்த பகுதிக்குள் நுழைவோம்.
நபிமார்கள் எதைப்பிரசாரம் செய்தார்கள்? இன்று எதைப் பிரசாரம் செய்கின்றார்கள்? என்பது பற்றி நாம் இப் பகுதியில் அலசுவோம்.நபிமார்கள் எதைப்பிரசாரம் செய்தார்கள் என்பதை அல்குர்ஆன் பின்வருமாறு மிகத்தெளிவாகக் கூறுகின்றது.
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ النحل: 36
அல்லாஹ்வை வணங்குங்கள்! தீய சக்திகளை விட்டு விலகிக் கொள்ளுங்கள்!’ என்று ஒவ்வொரு சமுதாயத்திலும் ஒரு தூதரை அனுப்பினோம் ( அநநஹ்ல் : 36)
நபியவர்கள் தமது பிரசாரத்தில் இதையே முற்படுத்தினார்கள் என்பதைப் பல ஹதீஸ்கள் நமக்குணர்த்திக்கொண்டிருக்கின்றன. எனவே நம் கண்முன்னால் அல்லாஹ்வுக்கு இணை கற்பிக்கப்படுவதை நாம் கண்டால் நமக்கு ஆற்றலிருந்தால் அதை நல்ல முறையில் பிரசாரம் செய்து தடுக்க வேண்டிய பொறுப்பு நமக்கிருக்கின்றது. இதுவே அவ்விடத்தில் நாம் செய்ய வேண்டிய அத்தியாவசியப் பணியாகவுமுள்ளது. ஆனால் இன்று நடைபெறுவதோ தலை கீழாகவுள்ளது.
இஸ்லாம் வலியுறுத்தும் ஏகத்துவத்தைப் பேசாமல் தொழுகைப் பற்றியும் நற்பண்பாடு பற்றியும் ஷிர்க் அரங்கேறும் இடங்களில் பேசுகின்றார்கள்.
இணை வைத்தலோடு நல்லமல்கள் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுமாயிருந்தால் மக்கத்து முஷ்ரிகீன்கள் அல்லாஹ்வுக்காக விட்டிருந்த ஒட்டகங்கள் அல்லாஹ்வுக்கு சேராது என்று ஏன் அல்லாஹ் கூறவேண்டும்? அவ்லியாக்கள் என்ற பேரால் தவாப், நேர்ச்சை, எண்ணெய் தேய்த்தல் என்று பித்தலாட்டங்கள் நடைபெறும் போது அவ்விடத்துக்குச் சென்று தொழுகை பற்றியும், நற்குணங்கள் பற்றியும் பேசுவதையா இஸ்லாம் நமக்குக் கற்றுத் தந்தது?
எமன் தேசத்துக்கு இஸ்லாத்தின் தூதை எடுத்துச் செல்லவிருந்து முஆதிப்னு ஜபல் (ரழி) அவர்களைப் பார்த்து நபியவர்கள் பின்வருமாறு சொல்கிறார்கள்.
صحيح البخاري (2 104) 1395 – عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا: أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَعَثَ مُعَاذًا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ إِلَى اليَمَنِ، فَقَالَ: «ادْعُهُمْ إِلَى شَهَادَةِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ، وَأَنِّي رَسُولُ اللَّهِ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذَلِكَ، فَأَعْلِمْهُمْ أَنَّ اللَّهَ قَدِ افْتَرَضَ عَلَيْهِمْ خَمْسَ صَلَوَاتٍ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ، فَإِنْ هُمْ أَطَاعُوا لِذَلِكَ، فَأَعْلِمْهُمْ أَنَّ اللَّهَ افْتَرَضَ عَلَيْهِمْ صَدَقَةً فِي أَمْوَالِهِمْ تُؤْخَذُ مِنْ أَغْنِيَائِهِمْ وَتُرَدُّ عَلَى فُقَرَائِهِمْ»
நபி(ஸல்) அவர்கள் முஆத்தை யமனுக்கு (ஆளுநராக) அனுப்பினார்கள். அப்போது அவரிடம், வணக்கத்திற்குரியவன் அல்லாஹ்வைத் தவிர யாருமில்லை; நான் இறைத்தூதர் என்ற உறுதிமொழியின் பால் அவர்களை அழைப்பீராக! இதற்கு அவர்கள் கட்டுப்பட்டால் தினமும் ஐவேளைத் தொழுகையை இறைவன் கடமையாக்கியிருக்கிறான் என்பதை அவர்களுக்கு அறிவிப்பீராக! இதற்கும் அவர்கள் கட்டுப்பட்டால் அவர்களில் செல்வந்தர்களிடம் பெற்று, ஏழைகளுக்கு வழங்குவதாக அவர்களின் செல்வத்தில் இறைவன் ஸகாத்தைக் கடமையாக்கியிருக்கிறான் என்பதை அறிவிப்பீராக! என்று கூறினார்கள்.
அறிவிப்பவர் : அப்துல்லாஹிப்னு அப்பாஸ் (ரழி)
ஆதாரம் : புஹாரி 1395
யமன் தேசத்தவர்கள் ஏற்கனவே வேதம் வழங்கப்பட்டவர்கள் அல்லாஹ்வைத் தெரிந்தவர்கள் அவர்களுக்கே அல்லாஹ்வைத்தான் முதலில் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும் என நபியவர்கள் இங்கே பணித்துள்ளதிலிருந்து தெளஹீத் தான் முதலில் பிரசாரம் செய்யப்பட வேண்டும் என்பது தெளிவாகின்றது.
தப்லீக் ஜமாஅத்திலிருக்கும் பெரியவர்கள் தொட்டு கீழ் நிலையிலுள்ளவர்களிடமும் சென்று அல்லாஹ் எங்கேயிருக்கின்றான் என்று கேட்டால் மௌனமாகவிருப்பார்கள் அல்லது எங்கும் இருக்கின்றான் என்பார்கள்.
நான்கு மாதம் நான்கு வருடங்களாக தப்லீக்கிலீடுபடுவோருக்கு இந்த அடிப்டை தெரியவில்லை. கேட்டால் நமது உலமாக்கள் இது பற்றிப் பேசக் கூடாது என்று சொல்லியுள்ளார்கள் எனச்சொல்வார்கள்.
ஓர் அடிமைப் பெண்ணைப் பார்த்து அவள் முஃமினா? என்று சோதிப்பதற்கு நபியர்கள் இதே கேள்வியையே கேட்டார்கள் என ஹதீஸ்களில் பார்க்கின்றோம் ஆனால் இவர்களின் உலமாக்களோ இதைப் பற்றிப் பேசக் கூடாது எனப் பணித்துள்ளார்களாம்? இதுதானா நபிமார்களின் வழிமுறை?
நபியவர்களைப் பார்த்து அல்லாஹ் பின்வருமாறு கூறுகின்றான்
لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ الزمر: 65
‘நீர் இணை கற்பித்தால் உமது நல்லறம் அழிந்து விடும்; நீர் இழப்பை அடைந்தவராவீர் ( அஸ்ஸுமர் : 65)
நபியவர்களுக்கே இந்த எச்சரிக்கையென்றால் ஷிர்க் எந்தளவுக்குப் பாரதூரமான ஒருபாவமாகவுள்ளது என்பதை நாம் யோசிக்க வேண்டும்.
இத்தகைய பெரும் பாவம் பகிரங்க்கமாக்க் கண்முன்னால் நடைபெறும் போது அதைப் பார்த்துக் கொண்டு சும்மா இருக்கலாமா? இதுவா நபிமார்களின் தஃவா? தப்லீக் இயக்கத்தவர்கள் தமது பிரசாரத்தில் இவ்வாறு கூறுவார்கள் ‘நபியவர்கள் தாயிபுக்குச் சென்றார்கள் எதற்காகத் தெரியுமா? அனைத்தும் அல்லாஹ்வால்தான் நடைபெறுகின்றது என்ற கலிமாவுக்கும், தொழுகைக்காகவும்தான் ஆகவே அல்லாஹ்வின் பாதையில் அழைப்பு விடுக்க வாருங்கள்’ என்பார்கள்.
உண்மையிலேயே கலிமாவை இவ்வாறு விளங்கித்தான் நபியவர்கள் மக்களை அழைத்தார்கள் என்றால் பத்ர், உஹத் போன்ற யுத்தங்கள் எதுவுமே நடைபெற்றிருக்காது. ஏனென்றால் காபிர்கள் இதை ஏலவே ஏற்றிருந்தார்கள். அதனால்தான் தப்லீக் அமைப்பினருக்கு பிரச்சாரங்களின்போது எதிர்ப்புக்கள் வருவதில்லை. ஏனென்றால் மக்கள் எதைச் செய்தாலும் அதற்கேட்ப இசைந்து போவது அவ்வியக்கத்தவர்களின் பிராதான பண்பாகும்.
ஆனால் நபிமார்களின் பிரசாரப்பாணியைப் பார்ப்போமானால் ஆட்சியாளர் முதல் சதாரண மக்கள் வரை அனைவராலும் எதிர்க்கப்பட்டதாக அவர்களின் அழைப்புப்பணி காணப்பட்டது. சத்தியத்தைச் சொன்னால்தான் எதிர்ப்புக்களும் எழும் என்பது நபிமார்களின் வரலாற்றிலிருந்து நாம் பெறும் பாடமாகவுள்ளது.
அதனால்தான் வரகா பின் நவ்பல் அவர்கள் நபியவர்களைப் பார்த்து ‘இது போன்ற செய்தியை யார் கொண்டு வந்தாலும் அவர் கொடுமைப்படுத்தப்படுவார். உனது சமூகம் உன்னை இதற்காக வெளியேற்றும்’ என்று சொன்னார்.
எனவே அல்லாஹ்வைப் பற்றி சரியாகப் பேசிராத, பேசியவரை எதிர்க்கின்ற ஒரமைப்பில் நாம் எவ்வாறு அங்கம் வகிக்க முடியும்? தங்களது தலைவர்கள் உலகில் சுற்றித் திரிவதாகவும், அல்லாஹ்வோடு பேசியதாகவும், நபியவர்கள் அவரைப் பார்த்து இஷாராச் செய்ததாகவும் பொய்யையும் புரட்டையும் அள்ளி வீசுகின்ற ஓரமைப்பு எவ்வாறு தூய இஸ்லாத்தைப் பிரதிபலிக்க முடியும்? அதைப் பிரசாரம் செய்ய முடியும்? எனவே அல்லாஹ்வைப் பற்றிய சரியான அடிப்படையில்லாமல் எதைத்தான் நீங்கள் பிரசாரம் செய்து மக்களைப் பண்படுத்த முனைந்தாலும் அது ஒருக்காலும் நிலைக்கப் போவதில்லை. மக்கத்துக் காபிர்களும் ஹஜ் செய்தார்கள். அரபாவுக்குப் போகவேண்டிய நாளில் அவர்கள் ஹரமில் இருப்பார்கள். எல்லோரும் முஸ்தலிபாவுக்குச் சென்றதும் அவர்கள் முஸ்தலிபாவுக்குச் சென்றார்கள். இஸ்லாம் வருவதற்கு முன்னால் நிலைமை இப்படித்தான் இருந்தது. பின்னர்தான் அல்லாஹ் பின்வருமாறு கட்டளையிட்டான்.
ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ البقرة: 199
பின்னர் மக்கள் எங்கிருந்து புறப்படுகிறார்களோ அங்கிருந்து நீங்களும் புறப்படுங்கள்! அல்லாஹ்விடம் மன்னிப்புக் கேளுங்கள்! அல்லாஹ் மன்னிப்பவன்; நிகரற்ற அன்புடையோன் ( அல்பகரா : 199)
இவ்வாறான சில நல்லமல்கள் அவர்களிடம் காணப்பட்டாலும் அவர்களின் அடிப்படை பிழையாகவிருந்த காரணத்தால் அல்லாஹ் அவற்றை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. எனவே நல்லமல்கள் எத்தனைதான் காணப்பட்டாலும் அகீதாவில் சரியான தெளிவும், அறிவும் அங்கு காணப்படவில்லையெனன்றால் நல்லமல்கள் ஒருபோதும் பயனளிக்கப் போவதில்லை என்பதை தெளிவாக விளங்க வேண்டும்.
இந்த அடிப்டையைச் சரியாகத் தெரிந்து அதையே முதலில் மக்களிடம் நாம் முன்வைக்க வேண்டும். சத்தியத்தை நம்மால் முடிந்த வரை எடுத்துரைக்க வேண்டும். அழைப்புப்பணியில் இதுவே அடிப்படையானது.
கலிமாவுக்கு வழங்கப்படும் மற்றொரு தவறான விளக்கம்தான் ‘சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கன்றி வேறு யாருக்குமில்லை’.
‘வணக்கத்துக்குத் தகுதியானவன் அல்லாஹ் ஒருவன் மட்டுமே என்பதைச் சொல்லவே நபியவர்கள் உலகுக்கு வந்தார்கள். ஆனால் அதைச் சொல்ல அல்லாஹ்வின் சட்டமும், அதிகாரமும் அவசியப்படுகின்றன. அதற்காகவே நபியர்கள் ஆரம்பத்தில் பாடுபட்டார்கள். இந்த நோக்கத்துக்காகவே மக்காவில் நபியவர்கள் நபித்தோழர்களுக்குப் பயிற்சி வழங்கினார்கள். முதலில் தாருல் அர்க்கத்தில் இரகசியமாகப் பயிற்று வித்து அவர்களுக்காக ஒரு நாட்டைத் தேடினார்கள். தாயிபுக்குப் போனார்கள் அது ஏதுவாக அமையவில்லை. பின்னர் மதீனாவுக்குப் போனார்கள் அது பொருத்தமாகக் காணப்பட்டது உடனே ஒப்பந்தம் செய்து ஆட்சியை அமைத்தார்கள். பின்னர்தான் யுத்தம் செய்தார்கள்………..’ என்று சிலர் பேசுவதைப் பார்க்கின்றோம்.
நபியவர்களை நாடு பிடிக்க வந்தவர்களைப் போல இவர்கள் பார்க்கின்றார்கள் போலும். ‘உனது சமுதாயம் என்னை வெளியேற்றிரா விட்டால் நான் உன்னை விட்டுப் போகமாட்டேன்’ என்று ஹிஜ்ரத் போக முன்பு கஃபாவின் திறைச் சீலையைப் பிடித்து நபிவர்கள் சொன்ன செய்தியைப் பார்க்கும் போது நபியவர்களிடம் நாடு தேடும் யோசனைகளெல்லாம் எதுவுமில்லை என்பது புலனாகின்றது. ஆனால் இவர்களோ நினைத்தவாறெல்லாம் வியாக்கியானம் கூறி, கலிமாமாவே ஆட்சிக்குத்தான் என்று புதிய சித்தாந்தத்தையே உருவாக்கி விட்டார்கள்.
அபூலஹப் பயந்ததும் தம்மிடமுள்ள ஆட்சி பறிபோகிவிடலாம் என்பதற்குத்தான் என்றெல்லாம் விளக்கம் சொல்கிறார்கள். ஆனால் வரலாற்றைப் பார்க்கும் போது ‘ஆட்சியைத் தருகிறோம் இஸ்லாமியப் பிரசாரத்தை விட்டு விடு’ என்று நபியர்களிடம் காபிர்கள் கூறியதாகவே காண்கிறோம்.
صحيح البخاري :3534 – حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ، حَدَّثَنَا سَلِيمُ بْنُ حَيَّانَ، حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مِينَاءَ، عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: ‘ مَثَلِي، وَمَثَلُ الأَنْبِيَاءِ كَرَجُلٍ بَنَى دَارًا، فَأَكْمَلَهَا وَأَحْسَنَهَا إِلَّا مَوْضِعَ لَبِنَةٍ، فَجَعَلَ النَّاسُ يَدْخُلُونَهَا وَيَتَعَجَّبُونَ وَيَقُولُونَ: لَوْلاَ مَوْضِعُ اللَّبِنَةِ ‘
என்னுடைய நிலையும் (மற்ற) இறைத்தூதர்களது நிலையும் ஒரு வீட்டைக் கட்டிய மனிதரின் நிலையைப் போன்றதாகும். அவர் அதனை, ஒரு செங்கல் அளவிற்குள்ள இடத்தை மட்டும் விட்டுவிட்டு முழுமையாகவும் அழகாகவும் கட்டி முடித்திருந்தார். மக்கள் அதனுள் நுழைந்து (பார்வையிட்டுவிட்டு) வியப்படைந்து, ‘இச்செங்கல்லின் இடம் மட்டும் (காலியாக) இல்லாதிருந்தால் எவ்வளவு நன்றாயிருக்கும்!’ என்று கூறலானார்கள்.
இந்த ஹதீஸில் கட்டம் பூர்த்தியாகிவிட்டதாக நபியவர்கள் கூறியுள்ளார்கள்.
ஆனால் அப்போது பைத்துல் முகத்தஸ் கையிலில்லை. அப்டியென்றால் ஆட்சி பூரணமாகவில்லை. எனவே கொள்கையைத்தான் நபியவர்கள் இங்கு சுட்டிக்காட்டியுள்ளார்கள் என்பது தெளிவாகின்றது.
அதாவது மார்க்கம் நபியவர்களோடு முழுமையாகிவிட்டது அதன் பின்னால் ஆட்சி வரலாம் வராமலும் போகலாம் அது வேறு விடயம்….. என்பதுவே நாம் இங்கே கவனிக்க வேண்டியதாகும்.
1924ல் கிலாபத் வீழ்ந்ததன் பின்னர்தான் இந்த சிந்தனை மக்களிடையே பரவ ஆரம்பித்தது. சர்வதேச அளவில் நூற்றுக்கும் மேற்பட்ட அமைப்புக்கள் இஸ்லாமிய ஆட்சி என்ற பேரில் போராடி வருகின்றன. இவற்றுள் சில நல்ல கருத்துக்களைப் பிரதிபலிப்பவை என்றாலும் சில அமைப்புக்கள் தவறான போக்குடையன. இவற்றுக்குப் பின்னால் ஷீஆக்களின் பின்னணிகள் காணப்படுவதோடு ஷீஆக்களும் இதே கோஷத்தைக் கையிலேந்தியிருக்கிறார்கள் என்பதையும் நினைவில் கொள்ளவேண்டும்.
கலிமதுத் தௌஹீதுக்குப் பல் வேறுபட்ட தவாறான விளக்கங்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. அவற்றுள் தௌஹீதுல் ஹாகிமிய்யா என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கதாகும்.
அதாவது இவ்வுலகில் அல்லாஹ்வின் சட்டம் மட்டுமே இருக்க வேண்டும். கடவுள்களாக சித்தரிக்காப்பட்டுள்ள வேறெவரின் சட்டமும் உலகில் இருக்கக் கூடாது. சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ் ஒருவனுக்கு மட்டுமே உரியது.
அவ்வாறு மனிதர்களால் இயற்றப்படும் சட்டத்தை ஒருவர் ஏற்று நடந்தால் அவர் காபிராகிவிட்டார் என்ற இந்தப் பிரசாரத்தை செய்வதற்காகவே நபிமார்கள் அனுப்பப்பட்டார்கள்.
தௌஹீதுல் உலூஹிய்யா, ருபூபிய்யாவைப் போன்றே தௌஹீதுல் ஹாகிமிய்யாவும் தௌஹீதுல் உள்ள ஒரு பகுதியாகும். தௌஹீதுல் உலூஹிய்யா, ருபூபிய்யாவை விட தௌஹீதுல் ஹாகிமிய்யாவைப் பிரசாரம் செய்யவே நபிமார்கள் அனுப்பப்பட்டார்கள்.
அதிகாரம் அல்லது ஆட்சியொன்றை மையமாக வைத்துத்தான் நபியர்கள் செயல்பட்டார்கள். மக்காவில் வைத்தே நபியர்கள் ஆட்சியைக் கற்பனை பண்ணினார்கள். ஆனால் அப்போது அங்கே அதற்கான சூழல் அமையவில்லை. பின்னர் தாயிபுக்குப் போனார்கள் அதுவும் சரிவரவில்லை. பின்னர் மதீனாவுக்குச் சென்றார்கள் அது எல்லா வகையிலும் பொருத்தமாக அமைந்தது ஒப்பந்தம் செய்து ஆட்சியை நிருவினார்கள். ஆகவே நபியர்களின் நோக்கம் தூய்மையான ஆட்சியொன்றை ஏற்படுத்துவதுதான் மக்காவில் வைத்து அபூஜஹ்ல், அபூலஹப் போன்றோர் நபியவார்களை எதிர்த்ததும் தமது ஆட்சி நபியவர்களால் பறிக்கப்பட்டு விடும் என்பதற்காகவே என்றெல்லாம் விளக்கம் சொல்லப்படுகின்றது.
இவ்வுலகில் அல்லாஹ்வுடைய சட்டம் மட்டுமே நிலைநாட்டப்படவேண்டும் என்பதில் யாரும் முரண்படலாகாது. அதற்காக நபிமார்கள் வந்ததெல்லாம் ஆட்சியை ஏற்படுத்தி அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை நிலைநாட்டத்தான் என்று கூறமுடியாது. அல்லாஹ்வை மட்டும் வணங்க வேண்டும் வேறெவரையும் வணங்கக் கூடாது என்பதைச் சொல்லவே நபிமார்கள் இவ்வுலகுக்கு வந்தார்கள். சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ்வைத்தவிர வேறெவருக்கும் கிடையாது என்பதை நாம் மிகத் தெளிவாக விளங்கியிருக்கின்றோம். ஆதை உறுதிப்படுத்தும் வகையில் அது பற்றிய அல்குர்ஆன் வசனங்களைக் கீழே தருகின்றோம்.
அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கே தவிர (வேறு எவருக்கும்) இல்லை. (அன்ஆம் : 57)
பின்னர் அவர்களது உண்மையான அதிபதியாகிய அல்லாஹ்விடம் கொண்டு செல்லப்படுவார்கள். கவனத்தில் கொள்க! அவனுக்கே அதிகாரம் உள்ளது. அவன் விரைவாகக் கணக்கெடுப்பவன். (அன்ஆம் : 62)
என் மக்களே! ஒரே வாசல் வழி யாக நுழையாதீர்கள்! பல்வேறு வாசல்கள் வழியாக நுழையுங்கள்! அல்லாஹ்விட மிருந்து சிறிதளவும் உங்களை நான் காப்பாற்ற முடியாது. அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கே உள்ளது. அவனையே சார்ந்துள்ளேன். சார்ந்திருப்போர் அவனையே சார்ந்திருக்க வேண்டும்’ என்றார். (யூஸுப் : 67)
அவனே அல்லாஹ். அவனைத் தவிர வணக்கத்திற்குரியவன் வேறு யாருமில்லை. இவ்வுலகிலும் மறுமையிலும் புகழ் அவனுக்கே உரியது. அதிகாரமும் அவனுக்கே. அவனிடமே நீங்கள் திரும்பக் கொண்டு வரப்படுவீர்கள்!
(அல்கஸஸ் :70)
நம்பிக்கை கொண்டோரே! ஒப்பந்தங் களை நிறைவேற்றுங்கள்! உங்களுக்கு (பின்னர்) கூறப்படுவதைத் தவிர தாவரத்தை உண்ணும் கால்நடைகள் உங்களுக்கு அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளன. இஹ்ராமின் போது வேட்டையாடுவதை அனுமதிக்கப் பட்டது என நீங்கள் கருதக் கூடாது. தான் விரும்பியதை அல்லாஹ் கட்டளையிடுவான். (மாயிதா : 01)
உயிருக்கு உயிர் கண்ணுக்குக் கண் மூக்குக்கு மூக்கு காதுக்குக் காது பல்லுக்குப் பல் மற்றும் காயங்களுக்குப் பதிலாக அதே அளவு காயப்படுத்துதல் ஆகியவற்றை அதில் (தவ்ராத்தில்) அவர்களுக்கு விதியாக்கினோம். (பாதிக்கப் பட்ட) யாராவது அதை மன்னித்தால் அது அவருக்குப் (பாவங்களுக்குப்) பரிகாரமாக ஆகும். அல்லாஹ் அருளியதன் அடிப்படையில் தீர்ப்பளிக்காதோர் அநீதி இழைத்தவர்கள் (மாயிதா : 45)
கவனத்தில் கொள்க! தூய இம்மார்க்கம் அல்லாஹ்வுக்கே உரியது. அவனையன்றி பாதுகாவலர்களை ஏற்படுத்திக் கொண்டோர் ‘அல்லாஹ்விடம் எங்களை மிகவும் நெருக்கமாக்குவார்கள் என்பதற்காகவே தவிர இவர்களை வணங்கவில்லை(என்று கூறுகின்றனர்). அவர்கள் முரண்பட்டது பற்றி அவர்களிடையே அல்லாஹ் தீர்ப்பளிப்பான். (தன்னை) மறுக்கும் பொய்யனுக்கு அல்லாஹ் நேர் வழி காட்ட மாட்டான். (ஸுமர் : 3)
உண்மையை உள்ளடக்கிய வேதத்தை உமக்கு அருளினோம். அது தனக்கு முன் சென்ற வேதத்தை உண்மைப் படுத்துவதாகவும் அதைப் பாதுகாப்பதாகவும் இருக்கிறது. எனவே அல்லாஹ் அருளியதன் அடிப்படையில் அவர்களிடையே தீர்ப்பளிப்பீராக! உம்மிடம் வந்துள்ள உண்மையை அலட்சியம் செய்து அவர்களின் மனோ இச்சைகளைப் பின்பற்றாதீர்! உங்களில் ஒவ் வொருவருக்கும் வாழ்க்கைத் திட்டத்தையும் வழியையும் ஏற்படுத்தியுள்ளோம். அல்லாஹ் நினைத்திருந்தால் உங்களை ஒரே சமுதாயமாக்கியிருப்பான். எனினும் உங்களுக்கு அவன் வழங்கியவற்றில் உங்களைச் சோதிப்பதற்காக (அவ்வாறு ஆக்கிடவில்லை.) எனவே நன்மைகளுக்கு முந்திக் கொள்ளுங்கள்! நீங்கள் அனைவரும் அல்லாஹ்விடமே திரும்பிச் செல்ல வேண்டும். நீங்கள் முரண்பட்டது பற்றி அவன் உங்களுக்கு அறிவிப்பான். (மாயிதா : 48)
மேலுள்ள இவ்வசனங்கள் அனைத்தும் சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டும் உரியது என்பதை தெளிவாகச் சொல்கின்றன. நாம் இவற்றை முழுமையாக ஏற்கின்றோம். இதற்கு மாற்றமாக ஒருவர் இஸ்லாமிய சட்டத்தை மறுத்தால் அவரை நாம் காபிர் என்போம். களவெடுத்தால் கை வெட்டக்கூடாது. கசையடி வழங்கக் கூடாது என்று ஒருவர் கூறினால் அவரை நாம் காபிர் என்போம்.
ஆனால் லாஇலாஹ இல்லல்லாஹ் என்ற கலிமாவின் மூலம் நபியவர்கள் இதையா மக்களிடம் எதிர்பார்த்தார்கள்? என்பதை நாம் சிந்திக்க வேண்டும். நபியவர்கள் இந்தப் பிரசாரத்தை முன்னெடுத்த போது அந்த மக்கள் விளங்கியதெல்லாம் வணக்க வழிபாடுகள் அனைத்தும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே செய்ய வேண்டும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே நேர்ச்சை செய்ய வேண்டும். அவனுக்கே அறுத்துப் பலியிட வேண்டும். அவனிடமே நோய் நிவாரணம் தேடவேண்டும். என்பதையே. இந்த விளக்கத்தின் அடிப்படையில்தான் அவர்கள் இஸ்லாத்தை ஏற்றார்கள். இவர்கள் சொல்வதைப் போல் நபியவர்கள் கலிமாவின் மூலம் ஆட்சி அதிகாரத்தையே எதிர்பார்த்தார்கள் என்றால் குறைஷிகள் அதைக் கொடுப்பதற்கு தயாராகவே இருந்தார்கள் அது பற்றிய சமரசத்தையும், கொள்கையில் சிறிதளவேனும் நழுவமாட்டேன் என்பதை நபியவர்கள் எவ்வாறு எடுத்துரைத்தார்கள் என்பதையும் சூறா காபிரூன் அழகாகச் சித்தரிக்கின்றது.
எனவே கலிமாவின் மூலம் குறைஷிகள் விளங்கியது வணக்க வழிபாடுகள் அனைத்தும் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே செய்ய வேண்டும். அல்லாஹ்வுக்கு மட்டுமே நேர்ச்சை செய்ய வேண்டும். அவனுக்கே அறுத்துப் பலியிட வேண்டும். அவனிடமே நோய் நிவாரணம் தேடவேண்டும். என்பதையே. அதனால்தான் அவர்கள் தமது தெய்வங்களை விடமறுத்து அதைக் கூறிய நபியர்களை கடுமையாக எதிர்த்தார்கள் என்பதை நாம் விளங்க வேண்டும்.
ஆட்சிக்காகத்தான் நபியவர்கள் உலகுக்கு வந்தார்கள் என்றால் அபீஸீனியாவுக்கு தனது தோழர்களை அனுப்பியமை மிகப்பெரும் தவறென்பதாகிவிடும். ஏனென்றால் அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை நிலை நாட்ட வந்த நபியவர்கள் அல்லாஹ்வின் சட்டமல்லாது மனித சட்டம் நிலைநாட்டப்படுகின்ற அபீஸீனியாவுக்குத் தனது தோழர்களை அனுப்பியிருக்கக் கூடாது. அது மட்டுமா அங்கே நபித்தோழர்கள் அந்நாட்டு மன்னரிடம் தீர்ப்புக் கேட்டுச் செல்கிறார்கள்.
மக்காவிலிருந்து வந்த முஸ்லிம்களை திரும்பி தம் நாட்டுக்கனுப்புமாறு கோரி குறைஷிப்பிரமுகர்கள் சிலர் பரிசுப் பொருட்களுடன் மன்னரிடம் சென்று விடயத்தைக் கூறவே மன்னர் குறித்த நபித்தோழர்களை விசாரித்த போது அவர்களில் ஒருவர் ‘முஹம்மத் அல்லாஹ்வின் தூதர் அல்லாஹ்வை மட்டும் வணங்கச் சொன்னார் உறவுகளைச் சேர்ந்து நடக்கச் சொன்னார்……’ என்று நபியவர்களின் பிரச்சாரத்தை மன்னருக்கு விளக்குகிறார். சொல்லவும் ‘நீங்கள் விரும்பியவாறு இங்கு இருக்கலாம்’ என்று மன்னர் முஸ்லிம்களிடம் சொன்னார் என்று வரலாற்றில் பார்க்கின்றோம். இவர்கள் சொல்வதைப் போல் பார்த்தால் மன்னரிடம் அந்த மக்கள் ‘அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை நிலைநாட்டவும் உங்களைப் போன்ற குப்பிரியத்திலுள்ள மன்னர்களை எதிர்க்கவுமே நபியவர்கள் வந்தார்கள்’ என்றுதான் சொல்லியிருக்க வேண்டும். அவ்வாறு சொல்ல வில்லலை. அவ்வாறுசொல்லியிருந்தால் மன்னர் அவர்களை அங்கு விடப் போவதுமில்லை. பிற்காலத்தில் ஆட்சியை ஏற்ற அபீஸீனிய மன்னருக்கு தான் முஸ்லிம் என்று வாயால் சொல்வதற்குக் கூட முடியவில்லை. இத்தகைய ஒரு நாட்டுக்குத் தம்மை அனுப்பிய போது எந்த நபித் தோழராவது ஏன் எங்களை இஸ்லாமிய ஆட்சியில்லாத ஓர் அந்நிய நாட்டுக்கு அனுப்புகிறீர்கள்? என்று நபியவர்களிடம் வினவவுமில்லை. இந்த மக்கள் எதைச் சொல்கிறார்கள் என்பதை மன்னர் தெரிந்திருந்தார். எனவே அவர்களுக்கு அடைக்கலம் கொடுத்தார். ஆகவே இஸ்லாத்தின் அடிப்படை ஆட்சியோ, சட்டமோ அல்ல என்பதை விளங்க வேண்டும்.
ஆட்சிக்காகத்தான் நபியவர்கள் உழைத்தார்கள் என்றால் மதீனாவில் ஆட்சியமைத்ததும் நஜ்ஜாஷி மன்னருக்கு ஜனாஸாத் தொழுகை நடாத்தினார்கள். தன்னிடம் ஆட்சி அதிகாரம் இருந்த போது ‘மன்னரே என்னிடம் வந்து சேர்ந்து எனக்குக் கட்டுப்பட்டிருங்கள் என்றுதான் சொல்லியிருக்க வேண்டும். ஆனால் நபியவர்கள் அப்படியெல்லாம் எதுவும் செய்யவில்லை. நான் அங்கு வரவா என்று மன்னரே வலிந்து கேட்ட போதும் கூட நபியவர்கள் அவரையழைக்கவில்லை என்பதிலிருந்து ஆட்சியோ, அதிகாரமோ முக்கியமல்ல கொள்கைதான் முக்கியம் என்பது உறுதியாகின்றது. அதன் அடிப்படையில் ஓர் ஆட்சி உருவானால் அந்த இடத்திலும் இறைவன் சொல்வதை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும்
யூஸுப் நபியவர்களின் வரலாற்றிலும் படிப்பினைகள் பலவுண்டு. தான் ஓர் அந்நிய ஆட்சியின் கீழிருந்து அங்குள்ள அமைச்சரின் மனைவியால் தவறானதின்பால் பலவந்தப்படுத்தப்பட்டு அதற்கு இணங்க மறுத்ததனால் அநியாயமாக சிறைவாசம் சென்றார்கள். அங்குள்ள கைதிகளுக்கு தௌஹீத் பிரசாரம் செய்கிறார்கள். இந்த சந்தர்ப்பத்தில்தான் சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் யாருக்குண்டு என்பதையும் நபி யூஸுப் அவர்கள் அவர்களுக்கு விளங்கப்படுத்துகின்றார்கள். அதை அல்குர்ஆனில் அல்லாஹ் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றான்.
‘என் சிறைத் தோழர்களே! ஏராளமான கடவுள்கள் (இருப்பது) சிறந்ததா? அடக்கியாளும் ஒரே ஒருவனாகிய அல்லாஹ்வா?”அவனன்றி நீங்கள் வணங்குபவை வெறும் பெயர்களே. நீங்களும் உங்களின் முன்னோர்களும் அவற்றுக்குப் பெயரிட்டீர்கள்! இது குறித்து அல்லாஹ் எந்தச் சான்றையும் அருளவில்லை. அதிகாரம் அல்லாஹ்வைத் தவிர எவருக்கும் இல்லை. அவனைத் தவிர எதையும் நீங்கள் வணங்கக் கூடாது’ என்று அவன் கட்டளையிட்டுள்ளான். இதுவே நேரான மார்க்கம். எனினும் அதிகமான மனிதர்கள் விளங்குவதில்லை.’ (யூஸுப் : 39-40)
பின்னர் யூஸுப் நபியவர்கள் சிறையிலிருந்து வெளிவருகின்றார்கள். அதன் பின்னர் மன்னர் யூஸுப் (அலை) அவர்களை அழைத்து தனக்கு நெக்கமானவராக, ஒரு பொருப்பாளராக ஆக்கயமை பற்றி அல்குர்ஆன் கீழ்வருமாறு கூறுகின்றது.
அவரை என்னிடம் கொண்டு வாருங்கள்! அவரை எனக்காகத் தேர்வு செய்கிறேன்’ என்று மன்னர் கூறினார். அவரிடம் மன்னர் பேசிய போது ‘இன்று நீர் நம்மிடத்தில் நிலையான இடம் பெற்றவராகவும், நம்பிகைக்குரிய வராகவும் இருக்கிறீர்’ என்றார். ‘இப்பூமியின் கருவூலங்களுக்கு அதிகாரியாக என்னை நியமியுங்கள்! நான் அறிந்தவன்; பேணிக் காப்பவன்’ என்று அவர் கூறினார்.(யு{ஸுப் : 54-55)
அந்த ஆட்சியில் ஒரு பொறுப்பை ஏற்றுக் கொள்கின்றார்கள். தனது சகோதரர்கள் தன்னிடம் உதவி தேடி வந்த சமயம் அவர்களோடு வந்திருந்த தன் சகோதரன் புன்யாமீனைத் தன்னோடு வைத்துக் கொள்வதற்காக ஒரு திட்டம் போட்டு புன்யாமீனுடைய பையினுள் பாத்திரத்தைப் பதுக்கி வைக்கச் சொல்கிறார்கள். ஏனெனில் யாராவது ஒருவர் திருடினால் அவரிடம் ஒரு தொகை வாங்கிவிட்டு அல்லது வேளை வாங்கிவிட்டு அவரை விடுவதே அக்காலத்தில் திருட்டுக்கான தண்டனையாகவிருந்தது.
பாத்திரத்தைத்திருடியதாக புன்யாமீன் இனங்காணப்படுகின்றார். அப்போது யூஸுப் நபியவர்கள் அவர்களிடம் ‘இவருக்கு என்ன தண்டனை வழங்குவது?’ என்று அவர்க்ளிடத்திலேயே கேட்கச் சொல்கிறார். அதற்கு அவர்கள் ‘அவரை உங்களோடு வைத்துக் கொள்ளுங்கள்’ என்று சொல்கிறார்கள். யூஸுப் (அலை) அவர்களுக்கும் அதுவே தேவையாகவுமிருந்தது. இதை அல்லாஹ் பின்வருமாறு சொல்கின்றான். இங்கு அல்லாஹ்வை நிராகரிக்கும் ஓர் அட்சியில் யூஸுப் நபியவர்கள் ஒரு பதவியைக் கேட்டுப் பெறுகின்றார்கள். அல்லாஹ்வின் சட்டத்தை அமுல்படுத்த முடியாத ஓர் ஆட்சியில், யார் குற்றம் செய்தார் என்று தெளிவாகத் தெரிந்த பின்பும் அநியாயமாகக் குற்றம் செய்யாதவர்களை சிறையில் தள்ளிய அவ்வாட்சியில் யூஸுப் நபியவர்கள் ஏன் அங்கம் வகித்தார்கள் என்பதை சிந்திக்க வேண்டும். அவர் ஆட்சியில் பங்கெடுத்த பின்னராவது எகிப்து முழுவதும் இஸ்லாமிய ஆட்சியாக மாறியமைக்கான எந்த சான்றுகளும் இல்லை. இறை நிராகரிப்பாளரின் ஆட்சியில் பங்கெடுக்கக் கூடாது என்றிருந்தால் யூஸுப் நபியவர்கள் இப்பொறுப்பை ஏற்றிருப்பார்களா? அவர்கள் செய்ததெல்லாம் அல்லாஹ்வை மட்டும்தான் வணங்க வேண்டும் என்ற தனது கொள்கையை அந்த மக்களிடம் முன்வைத்ததுதான். அதில் அவர்கள் வெற்றியும் கண்டார்கள்.
சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டும்தான் என்பதைச் சிலர் தவறாக விளங்கியுள்ளார்கள். சட்டம் என்றால் அது அரசியல்தான் என்று இவர்கள் விளங்கியுள்ளார்கள். இது முற்றிலும் தவறானதாகும். அல்லாஹ்வை மட்டும்தான் வணங்க வேண்டும் என்பதிலேயே சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ்வுக்கு மட்டும் என்பதும் அடங்கிவிட்டது. அடிபணிதல், கட்டுப்படுதல் அல்லாஹ் ஒருவனுக்காக மட்டுமே என்பதையும்தான் கலிமா உள்ளடக்கியுள்ளது என்பதை நாம் உணரவேண்டும். எனவே அல்லாஹ்வும், தூதரும் எதையெல்லாம் நமக்குச் சொன்னார்களோ அவையனைத்தும் சட்டம்தான். தாடி வைததல் ,கரண்டைக்கு மேல் ஆடையணிதல், தொழுதல், ஸகாத் கொடுத்தல் போன்ற எல்லாம் சட்டமே. அவற்றைப் பின்பற்றுவது அனைவருக்கும் கடமையே. வணக்க வழிபாடுகள் இவ்வாறுதான் அமைய வேண்டும் என அல்லாஹ்வும் தூதரும் சொன்னால் அதற்கு மாறுபட முடியாது. பித்அத்துக்களைச் செய்ய முடியாது. ஆகவே சட்டம் என்பது குற்றவியல், அரசியல், பொருளியல், குடும்பவியல் போன்ற எல்லாத் துறைகளையும் உள்ளடக்கியதாகும். இவையனைத்திலும் அல்லாஹ்வையும், தூதரையும் பின்பற்றவேண்டும். ஆட்சியமைத்தால்தான் சட்டத்தை நிலை நாட்டலாம் என்பது இறைவனின் சட்டம் என்றால் என்ன என்ற புரிதலின்மையின் காரணமாக விளைந்தது.
இறை சட்டமாக அரசியலை மட்டும் தூக்கிப்பிடிக்கும் இவர்கள் அல்லாஹ் கூறியுள்ள பல சட்டங்களைப் புறக்கணிக்கின்றனர். கூட்டு துஆ அல்லாஹ்வின் சட்டத்திலில்லை ஆனால் செய்கிறார்கள். கப்ர்கள் கட்டப்படக் கூடாது, கட்டப்பட்டவை உடைக்கப்பட வேண்டும் என்பது அல்லாஹ்வின் சட்டம் ஆனால் செய்யமாட்டார்கள். வட்டியெடுப்பது அல்லாஹ்வின் சட்டத்தில் பெரும்பாவமாகும். ஆனால் இவர்களோ, முஸ்லிம்கள் சிறுபான்மையினராக வாழும் நாட்டில் வட்டியெடுக்கலாம் என்கிறார்கள். இசை அல்லாஹ்வின் சட்டத்தில் தடுக்கப்பட்டதாகும். ஆனால் இவர்களோ அது ஹலால் என்கின்றார்கள்……….. பின்பற்ற முடியுமான பல சட்டங்கள் தேங்கிக்கிடக்கும் போது ஆட்சி வந்தால் எதையெல்லாம் பின்பற்றலாம் என்பது பற்றிக் கற்பனை செய்து கொண்டிருக்கின்றார்கள். இஸ்லாமிய ஆட்சி பற்றிப் பேசும் இவர்களிடம் இஸ்லாமிய ஆட்சி பற்றிக்கூட சரியான தெளிவு கிடையாது. ‘இஸ்லாத்திற்கும் கொம்யூனிஸத்துக்கும் எந்த முரண்பாடுமில்லை. உமர் (ரழி) அவர்கள் கொம்யூனிஸத்தை நிலை நாட்ட வந்த ஒரு சிறந்த தலைவர் அபூதர் (ரழி) அவர்கள் ஒரு கொம்யூனிஸ வாதி. இஸ்லாத்திற்கும் ஜனநாயகத்திற்கும் எந்த வேறுபாடும் கிடையாது……..’ என்றெல்லாம் கூறியவர்கள் அவர்களில் மிகப்பெரும் அறிஞர்களாகக் கணிக்கப்படுகிறார்கள். இஸ்லாத்தை முழுமையாகப் பின்பற்ற வேண்டும் என்பதை இவர்கள் வலியுறுத்துகின்றார்கள். நாமும் அதையே சொல்கிறோம். தம்மால் முடிந்தவற்றில் இஸ்லாத்தை முழுமையாகப் பின்பற்ற வேண்டும். மாதவிடாய் ஏற்பட்ட பெண்ணால் 20 நாட்களே தொழ முடியும், மற்றொருவருக்கு மாதம் முழுவதும் தொழ முடியும் இருவரும் இஸ்லாத்தை முழுமையாகப் பின்பற்றியவர்களாகவே கருதப்படுவர். அவர் 10 நாள் தொழவில்லை என்பதால் இஸ்லாத்தை முழுமையாகப் பின்பற்றவில்லை என்பதாகாது.
இஸ்லாமிய ஆட்சி கலிமாவில் ஒரு பகுதியாகிய இந்த சிந்தனை 1924 க்குப் பின்னரே உருவாகியது. தௌஹீதுல் ஹாகிமிய்யா என்ற வார்த்தையை முதலில் சொன்னவர் மௌலானா மௌதூதி (ரஹ்) அவர்களாவார். அவருக்குப் பின்னால் அதைச் சொன்னவர் ஸெய்யித் குத்ப் அவர்கள்;.
‘இறைவனின் சட்டத்தை வைத்து ஆட்சி செய்யாதவர்கள் தமக்கு சட்டம் இயற்றும் அதிகாரமுள்ளதாகச் சொல்கிறார்கள். அவ்வாறு சொல்பவர்கள் தம்மைக் கடவுளாக அறிவிக்கிறார்கள். அவ்வாறு அறிவித்த ஆட்சியாளர்களை ஆட்சியாளனாக ஏற்பது அவனை வணங்குவதற்குச் சமம். எனவே. எனவே அவர்கள். முஸ்லிம்களாக இருந்து அந்த ஆட்சியாளர்களை ஏற்றால் அவர்கள் முர்த்த்களாகி விடுகின்றனர்.’ இதுவே அவர்கள் தவ்ஹீதுல் ஹாகிமீயாவின் மூலம் முன்வைத்தது.
இவர்கள் இந்தக் கருத்தை முன் வைத்த விதத்திலேயே ஆட்சியை அடிப்படையாகக் கொண்ட ஜமாஅத்துக்கள் உருவாகின. அப்பாவி மக்களைக் கொன்று குவித்து, ஆட்சியாளர்களுக்கெதிராகக் கிளர்ந்தெழும் அளவிற்கு இந்தக் கருத்து சிலரைத் தூண்டியது. இவையனைத்தையும் அவர்கள் இணைவைப்புக்கெதிரான பிரச்சாரமாகக் கருதினார்கள். ஸெய்யித் குத்ப் எழுதிய ‘மைல்கற்கள்’ ‘அல்குர்ஆனின் நிழலிலே’ போன்ற நூற்களிலும், மௌலானா மௌதூதி அவர்களின் ‘இஸ்லாத்தின் வாழ்வியல் ஒழுங்குகள்';, ‘அல்குர்ஆனிலே வரும் நான்கு நடைமுறைகள்’ போன்ற நூற்களிலும் அவர்கள் சொல்லவருவது என்னவென்றால் என்றால் ‘சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் அல்லாஹ் ஒருவனுக்கு மட்டுமே. ஆயினும் தற்போதைய உலகைப் பார்ப்போமானால் அல்லாஹ்வின் சட்டம் எங்குமில்லை…..’ என்பதே;. ஸெய்யித் குத்ப் அவர்கள் ‘இன்று உலகில் ஒலிக்கும் அதான்கள் அல்லாஹ்வின் அதான்கள் அல்ல. அதைச் சொல்பவர்கள் யாரும் முஸ்லிம்களல்ல’ என்று கூறியுள்ளார். மௌலானா மௌதூதி அவர்கள் ‘நபியவர்கள் இஸ்லாத்தைப்பிரசாரம் செய்யும் வேளையில் கஃபாவைப் பராமரித்துக் கொண்டிருந்த பூசாரிகள் போன்றவர்களே இன்று கஃபாவில் சேவை செய்து கொண்டிருப்பவர்களாவர்;’ என்று கூறியுள்ளார். ‘இன்று உலகை ஆழ்பவர்களும் ஆழப்படுபவர்களும் இறைவனை நிராகரித்துவிட்டனர்’ என்றெல்லாம் ஸெய்யித் குத்ப் அவர்கள் தனது ‘ஜாஹிலிய்யதுல் அஸ்ர்’ என்ற நூலில் குறிப்பிட்டுள்ளார். இந்தப் புரட்சிக் கருத்துக்களால் தூண்டப்பட்ட பல இளைஞர்கள் பல இயக்கங்களாகப் பரிணமித்தார்கள். எகிப்து, சிரியா, லெபனான் போன்ற நாடுகளில் வன்முறைகள் வெடித்தன. இந்தக் கருத்துக்கள் பற்றிய விமர்சனங்கள் எழுந்த போது எகிப்தைச் சேர்ந்த ஸாலிம் அல் பஹ்னஸாஈ என்பவர் இக்கருத்தைப் பாதுகாக்கும் வகையில் ‘ஸையித் குதுப் பைனல் ஆதிபிய்யதி வல் மவ்ழூஇய்யா’ என்ற நூலை எழுதி ஸையித் குதுப் மீதான விமர்சனங்களுக்கு வியாக்கியானம் வழங்கினார். ஸலாஹுல் காலிதீ என்பவரும் இவ்வாறே கருத்துச் சொன்னார். ஸெய்யித் குத்ப் இந்தக் கருத்தைச் சொன்னமைக்கு அவருடைய பல புத்தகங்களே சான்றாகவுள்ளன.யூஸுப் அல்கர்லாவி அவர்களே ‘ஸையித் குதுபின் நூல்களில் இந்த முழு முஸ்லிம் சமூகமும் குப்பார்களாகிவிட்டனர் என்ற கருத்துக்கள் இருந்தன’ என ‘அவ்லவியாதுல் ஹரகாதில் இஸ்லாமியா’ என்ற நூலில் ஏற்றுள்ளார். இந்தக் கருத்துக்கள் முஸ்லிம்களின் இரத்தத்தை ஓட்டச்செய்தனவேயன்றி வேறெதையும் ஏற்படுத்தவில்லை. இன்று வரை அதனால் எற்பட்ட விபரீதங்கள் தொடர்ந்த வண்ணமுள்ளன.
இஸ்லாமிய ஆட்சியை அகீதாவின் ஒரு பகுதியாக கொள்கையின் ஒரு பகுதியாக மாற்றியமைத்தஇந்த சித்தாந்தத்திற்கு ஷீஆக்களும் ஒரு வகையில் காரணமாகவுள்ளனர். இஸ்லாமிய ஆட்சியைப் பேசும் அமைப்பினர் யாரும் இன்றைய ஷீஅக்களுக்கெதிராக, அவர்களின் கொள்கைகள் பற்றி எதுவும் பேசியதில்லை. இதன் பிறகாவது பேசப் போவதுமில்லை. மஹ்தி பவுன்டேஸன் என்ற அமைப்பு உருவாகிய போது வரிந்து கட்டிக் கொண்டு அதை எதிர்த்தவர்கள், அல் குர்ஆனில் மாற்றம் செய்து, அபூபக்ர் (ரழி) உமர் (ரழி) போன்றோரைச் சபித்து, ஆயிஷா (ரழி) அவர்களை வசைபாடிய ஷீஆக்களைப் பற்றி ஏன் பேசுவதில்லையென்றால் ஷீஆக்கள் இஸ்லாமிய ஆட்சி பற்றிப் பேசியமைதான். இதனால்தான் சவூதியை விட ஈரானை அதிகம் நேசிக்கின்றார்கள். ஷீஆக்கள் அகீதாவில் முரண்பட்டாலும் இஸ்லாமிய ஆட்சி பற்றிப் பேசுகின்ற ஒரே காரணத்துக்காகவே இவர்கள் ஷீஆக்களை விரும்புகின்றனர். ஆகக் கலிமாவின் நோக்கம்
படைத்து நிருவகிக்கும் ஒருவனே வணக்கத்திற்குரியவன் என்பதைச் சொல்வதுவேயன்றி வேறில்லை. அவ்வாறு ஏற்றவர்களுக்கான ஒரு அழகிய வாழ்வுமுறையை அடுப்படி முதல் அரசியல் வரை இறைவன் வகுத்துக் கொடுத்துள்ளான். அவைகளே இறைவனது சட்டம். இதை இயன்றளவு ஏற்று நடக்க வேண்டும். அதை மறுத்தால் அவர் இறைவனை நிராகரித்தவராவார்.
என்றுதான் கலிமாவைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.