மத்ஹபுகள் ஓர் பார்வை

இவ்வாறே எந்த ஊருக்கும் எச்சரிக்கை செய்பவரை (நபியை) நாம் அனுப்பும் போதெல்லாம் ‘எங்கள் முன்னோர்களை ஒரு வழியில் நாங்கள் கண்டோம். நாங்கள் அவர்களின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றுபவர்கள்’ என்று அவ்வூரில் சொகுசாக வாழ்ந்தோர் கூறாமல் இருந்ததில்லை.(அல்குர்ஆன்:43:23)

இன்று உலகில் வாழும் முஸ்லிம்களில் கணிசமானோர் நான்கு மத்ஹபுகளில் ஒன்றை பின்பற்றுகின்றனர. இம் மத்ஹபுகளைத் தொகுத்தவர்கள் கண்ணியமிக்க இமாம்களான அபு ஹனிபா, ஷாபிஈ, மாலிகி, ஹம்பலி, ஆகியோர்கள்தான் என்றும் நம்புகின்றனர்.

இந் நம்பிக்கை முற்றிலும் தவறானதாகும்.

எவ்வாறு இஸ்லாத்திற்கும் மத்ஹபுகளுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லையோ, அதே போன்று மத்ஹபுகளுக்கும் நான்கு இமாம்களுக்கும் எந்தச் சம்பந்தமும் கிடையாது. இமாம்கள் மத்ஹபுகளைத் தொகுக்கவுமில்லை, தங்களை பின்பற்றுங்கள் என்று சொல்லவுமில்லை. இவ்விமாம்கள் மீது கொண்ட அளவுகடந்த பக்தியினால் இவர்களின் மாணவர்களால் உருவாக்கப்பட்டவைகளே மத்ஹபுகள்.

இவர்கள் மரணித்து பலநுறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னால் எழுதப்பட்டவைகளே இன்று ஷாபிஈ மத்ஹபில் மார்க்கத்தீர்ப்பு  வழங்கக்கூடிய (பத்வா) நூல்களான

1. நூல்: அல்மஜ்மூ ஷரஹுல் முஹத்தப்,

ஆசிரியர்: அபு ஸகரிய்யா முஹியித்தின் இப்னு ஷரப் அன் நவவி,

பிறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 631,

இறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 676,

இமாம் ஷாபிஈ அவர்களுக்கும் இந்நூல் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 427 வருடங்கள்.

2. நூல்: பத்ஹுல் முயுன்,

ஆசிரியர்: ஸைனுத்தின் இப்னு அப்துல் அஸிஸ் அல்மலேபாரி,

இமாம் ஷாபிஈ அவர்களுக்கும் இந்நூல் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் சுமார் 7 நூற்றாண்டுகள்.

3. நூல்: இஆனதுத் தாலிபின்,

ஆசிரியர்: முஹம்மத் ஷதா அத்திம்யாதி,

பிறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 1266,

இறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 1302,

இமாம் ஷாபிஈ அவர்களுக்கும் இந்நூல் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 1062 வருடங்கள்.

ஷாபிஈ (ரஹ்) அவர்களுடைய பெயரால் ‘ஷாபிஈ மத்ஹப் நூல்கள்’ என அழைக்கப்படும் இந்நூல்களுக்கும் இமாம் அவர்களுக்கும் எவ்வித சம்பந்தமுமில்லை.

இமாம் ஷாபிஈ (ரஹ்)அவர்களின் பெயரைப் பயன்படுத்தி இமாம் அவர்கள் கூறிய மார்க்கத்தீர்ப்புகள் என அழைக்கப்படும் இந்நூல்கள் யாவும் இமாம் அவர்களுக்குப் பலநூறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னால் வந்தவர்களால் எழுதப்பட்டது என்பது மேலே கூறப்பட்ட சான்றுகள் மூலம் நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.

அதேபோன்று இமாம் அபு ஹனிபா மரணித்து பலநூறு ஆண்டுகளுக்கு பின்னால் எழுதப்பட்டவைகளே ஹனபி மத்ஹபில் மார்க்கத்தீர்ப்பு  வழங்கக்கூடிய (பத்வா) நூல்களா.

1. நூல்: துர்ருல் முக்தார்,

ஆசிரியர் பெயர்: முஹம்மது அலாவுதீன் ஹஸ்காபி,

பிறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 1025,

இறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 1088,

இமாம் அபூஹனீபாவிற்கும் இந்நூலின் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 900 ஆண்டுகள்.

2. நூல்: பதாவா ஆலம்கீரி,

ஆசிரியரின் பெயர்: முகலாய மன்னர் அவ்ரங்கசீப் காலத்து உலமாக்கள்,

எழுதப்பட்ட காலம்: ஹிஜ்ரி 1118,

இமாம் அபூஹனீபாவிற்கும் இந்நூலின் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 975 ஆண்டுகள்.

3. நூல்: கன்ஜுத் தகாயிக்,

ஆசிரியரின் பெயர்: அபுல் பரக்கத் அன்னாசாபி,

இறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 710

இமாம் அபூஹனீபாவிற்கும் இந்நூலின் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 560 ஆண்டுகள்.

4. நூல்: ஹிதாயா,

ஆசிரியரின் பெயர்: அலி பின் அபீபக்கர்,

பிறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 511,

இறந்த வருடம்: ஹிஜ்ரி 593,

இமாம் அபூஹனீபாவிற்கும் இந்நூலின் ஆசிரியருக்கும் இடைப்பட்ட காலம் 400 ஆண்டுகள்.

அபூஹனீபா (ரஹ்) அவர்களுடைய பெயரால் ‘ஹனஃபி மத்ஹப் நூல்கள்’ என அழைக்கப்படும் இந்நூல்களுக்கும் இமாம் அவர்களுக்கும் எவ்வித சம்பந்தமுமில்லை. இமாம் அபூஹனீபா (ரஹ்) அவர்களின் பெயரைப் பயன்படுத்தி இமாம் அவர்கள் கூறிய மார்க்கத்தீர்ப்புகள் என அழைக்கப்படும் இந்நூல்கள் யாவும் இமாம் அவர்களுக்குப் பலநூறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னால் வந்தவர்களால் எழுதப்பட்டது என்பது மேலே கூறப்பட்ட சான்றுகள் மூலம் நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.

மேலும். நான்கு இமாம்களும் தங்களைப் பின்பற்றுமாறு ஒருபோதும் கூறவுமில்லை மாறாக

1. இமாம் ஷாபிஈ(ரஹ்) கூறுகிறார்கள்

எவராக இருந்தாலும் அவரை விட்டும் ரசூல்(ஸல்) அவர்களின் வழிமுறைகளில் ஏதேனும் (சில) தவறி விடத்தான் செய்யும். நான் ஏதேனும் ஒரு சொல்லைச் சொல்லும் போது அல்லது ஏதேனும் ஒரு அடிப்படையை வகுத்துத் தரும்போது அல்லாஹ்வின் திருத்தூதருடைய கூற்றுக்கு மாற்றமாக அது இருந்தால் ரசூல்(ஸல்) அவர்கள் கூற்றை ஏற்பதே எனது கொள்கையுமாகும்.

ஆதாரம் : தாரீகு திமிஷ்க் (இப்னு அஸாகிர்) பாகம் 3 பக்கம் 15, ஈகாழுல் ஹிமம் பக்கம் 100

‘ரசூல்(ஸல்) அவர்களின் வழிமுறை எவருக்குத் தெரிகின்றதோ அதை எவருடைய கருத்துக்காகவும் விடுவது ஹலால் இல்லை’ என்று முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ‘இஜ்மாவு’ செய்துள்ளனர்.

ஆதாரம் : ஈகாழுல் ஹிமம் பக்கம் 68

2. இமாம் அபூஹனீபா(ரஹ்) கூறுகிறார்கள்

ஹதீஸ் சஹீஹாக (ஆதாரப் பூர்வமாக) கிடைக்கும் போது அதைப் பின்பற்றுவதே உனது கொள்கையாகும்.

ஆதாரம் :- ஹாஷியா இப்னு ஆபிதீன். பாகம் 1 பக்கம் 63, ரஸ்முல் முப்தீ பாகம் 1 பக்கம் 4

ஈகாழுல் ஹிமம் பக்கம் 62

எந்த ஆதாரத்தின் அடிப்படையில் நாம் முடிவு செய்தோம்’ என்பதை அறியாமல் எங்கள் சொல்லை எடுத்து நடப்பது எவருக்கும் ஹலால் இல்லை.

ஆதாரம் :- அல்இன்திகா பக்கம் 145

3. இமாம் மாலிக் (ரஹ்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள் :-

நான் (சில நேரங்களில்) சரியாகவும் (சில நேரங்களில்) தவறாகவும் முடிவெடுக்கக் கூடிய ஒரு மனிதன் தான் எனது முடிவுகளை நீங்களும் ஆராயுங்கள்! குர்ஆனுக்கும் நபி வழிக்கும் பொருத்தமானவற்றை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்! குர்ஆனுக்கும் நபி வழிக்கும் பொருத்தமில்லாதவைகளை விட்டு விடுங்கள்!

ஆதாரம் :- ஜாமிவு இப்னு அப்துல்பர் பாகம் 2 பக்கம் 42, உஸுலுல் அஹ்காம்இ பாகம் 6 பக்கம் 149

ஈகாழுல் ஹிமம்  பக்கம் 72.

நபி(ஸல்) அவர்களின் சொல்லைத் தவிர வேறு எவரது சொற்களிலும் எடுக்கத் தக்கவைகளும் உண்டு நபி(ஸல்) அவர்கள் சொல் மட்டுமே முற்றாக எடுக்கப்பட வேண்டியவை. ஆதாரம் : இர்ஷாதுஸ்ஸாலிக் பாகம் 1 பக்கம் 227

ஜாமிவு இப்னு அப்துல் பர் பாகம் 2 பக்கம் 91.

4. இமாம் அஹ்மது இப்னு ஹன்பல்(ரஹ்) கூறுகிறார்கள்.

என்னையோ மாலிக் ஷாபீஈ அவ்ஸாயீ ஸவ்ரீ போன்ற (இமாம்களையோ) பின்பற்றாதே! அவர்கள் எதிலிருந்து புரிந்து கொண்டார்களோ (அந்தக் குர்ஆன் ஹதீஸிலிருந்து) நீயும் புரிந்து கொள்!

ஆதாரம் : ஈகாழுல் ஹிமாம் பக்கம் 113.

ஷாபி, ஹனபி மத்ஹப்களின் சட்டவிளக்க ஞானக் கடல்கள் என மத்ரஸாக்களில் வைத்து மாணவர்களுக்குப் போதிக்கப்படும் மேற்கூறப்பட்ட நூற்களில் குர்ஆன் மற்றும் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்களுக்கு எதிரான கருத்துக்கள் நிறையவே இருக்கின்றன. அல்லாஹ்வின் தெளிவான வசனங்களையும் நபி (ஸல்) அவர்களின் அழகிய முன்மாதிரிகளையும் விட்டுவிட்டு மனிதர்கள் தம் கரங்களால் எழுதியவைகளை மார்க்கத் தீர்ப்புகள் என நம்பி செயல்படுபவர்கள் அல்லாஹ்வின் எச்சரிக்கைகளைப் பற்றி சிந்திக்க கடைமைப்பட்டுள்ளார்கள்

மத்ஹபுகளும் இட்டுக்கட்டப்பட்ட ஹதீஸ்களும்:

இஸ்லாமிய வரலாற்றில் நபியவர்களின் மரணத்தைத் தொடர்ந்து பல பிரிவுகள் தோன்றின. இப்பிரிவுகளில் முக்கியமாக அரசியல் ரீதியாகத் தோன்றிய பிரிவினறையும், மத்ஹபுகள் ரீதியாக தோன்றிய பிரிவினரும் குறிப்பிடலாம். இந்தப்பிரிவினர் ஒவ்வொருவரும் குர்ஆன், ஹதீஸை தங்களுக்குச் சாதகமாகப் பயன்படுத்த முயன்று தவறான விளக்கங்கள் கொடுக்கலானார்கள். சரியான ஹதீஸ்களில் தங்களுக்கு சாதகமான விஷயங்கள் இல்லாத போது தங்கள் கொள்கையை வலுப்படுத்த பல ஹதீஸ்களை இட்டுக்கட்டி கூற ஆரம்பித்தனர்.

நபி(ஸல்) அவர்கள் எச்சரித்த நான் சொல்லாததை நான் சொன்னதாகச் சொல்பவர், தன்னுடைய இடத்தை நரகில் ஆக்கிக் கொள்ளட்டும்’ என்ற ஹதீஸைப் புறக்கனித்து விட்டு தங்கள் மனோ இச்சைக்குத் தக்கவாறு மத்ஹபுகளில் பிடிவாதம் கொண்ட ஒவ்வொருவரும் தங்கள் மத்ஹபு கூறும் சட்டங்களுக்கு சாதகமாக பல ஹதீஸ்களை புனைந்து கூறினார்கள். ஒவ்வொருவரும் தாங்கள் பின்பற்றும் இமாமை புகழ்ந்து கூறி, ஹதீஸ்களை உருவாக்கி கூறிவிட்டு அதை நபி  அவர்கள் சொன்னதாகச் சொல்லி விட்டனர்.

”என்னுடைய உம்மத்தில் ஒரு மனிதர் வருவார், அவருடைய பெயர் முஹம்மது பின் இத்ரீஸ் (ஷாஃபீ). அவர் என்னுடைய உம்மத்தைக் கெடுப்பதில் இப்லீஸைவிட மிக மோசமானவர்” என்று நபி  அவர்கள் கூறியதாக இட்டுக்கட்டியுள்ளனர். (நூல்: தன்ஷிஹுஷ்ஷரீயத்)

இவ்வாறு ஹனபி மத்ஹபைச் சேர்ந்தவர்கள் ஷாபி மத்ஹபினருக்கு எதிராக இட்டுக்கட்டினர்

‘என்னுடைய உம்மத்தில் ஒரு மனிதர் வருவார் அவருடைய பெயர் நுஃமான் பின் தாபித், அவர் அபூஹனீபா என்றப் புனைப்பெயரால் அழைக்கப்படுவார். அவர் தனது கையால் அல்லாஹவுடைய மார்க்கத்தையும், என் சுன்னத்தையும் உயிர்ப்பிப்பார்’ என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் சொன்னதாக தமது ஹனபி மத்ஹபுக்கு சார்பாக ஒரு பொய்யைத் துணிந்து கூறியுள்ளனர்.

சிலர் தாங்கள் பின்பற்றுகின்ற மத்ஹபு கூறுகின்ற சட்டங்கள் நபி  அவர்களுடைய வழிமுறைக்கு மாற்றமாக இருந்தாலும் மத்ஹபு மீதுள்ள வறட்டுப் பக்தியினால் அதன் சட்டங்களை சரி செய்வதற்காக பல பலயீனமான ஹதீஸ்களைக் கூறியுள்ளனர். அவற்றுல் சிலதை இங்கே குறிப்பிடுகினறேன்.

பிலால் (ரலி) அவர்கள் (தொழுகைக்காக), இகாமத் சொல்லும் போது قد قامت الصلاة என்று கூறிய வேளையில் நபியவர்கள் أقامها الله وأدامها அகாமஹல்லாஹு வஅதாமஹா என்று கூறினார்கள். ஒரு ஆதாரமற்ற செய்தி என்ற விடயத்தை ஸாபி மத்ஹபின் பிரபல்யமான இமாமான நவவியவர்கள் குறிக்கிடுகின்றார்கள்.(அல்மஜ்மூஃ பாகம்3 பக்கம்126)

ஒரு பள்ளிவாயளுக்கு அருகாமையில், இருப்பவர் அப்பள்ளிவாயளில்தான் தொழவேண்டும். இது ஒரு ஆதாரமற்ற செய்தி என்ற விடயத்தை ஸாபி மத்ஹபின் பிரபல்யமான, மாமான நவவியவர்கள் குறிக்கிடுகின்றார்கள். (அல் மஜ்மூஃபாகம்4 பக்கம்191)

முடியையும், ரத்தத்தையும், நகங்களையும் புதையுங்கள் ஏனனில் நிச்சயமாக அவைகள் இறந்தவையாகும் என நபியவர்கள் கூறினார்கள். இமாம் ஸைலயீ அவர்கள் தமது நஸ்புர் ராயஹ் என்ற நூலில் இமாம் பைஹகி அவர்கள் இது சம்பந்தமாக வரும் அனைத்து அறிவிப்புக்களும் ஆதாரமற்றவையாகும்.எனக் குறிப்பிடுவதாகக் கூறுகிறார்கள். (நஸ்புர் ராயஹ் பாகம்1 பக்கம்417)

தொழுகையில் நபிவழி தக்பீர் கட்டும்போது வலது கையை இடது கையின் மீதுவைத்து தொப்புளுக்கு கீழே வைப்பதாகும். இமாம் நவவியவர்கள் தமது நூலான ஸரஹு முஸ்லிமில் இந்த செய்தி பலயீனம் என்பது ஏகோபிக்கப்பட்டது எனவும் இமாம் பைஹகி அவர்கள் தமது மஃரிபா எனும் நூலில் இந்த செய்தி ஆதாரமற்றது  எனவும்  குறிப்பிடுவதாக இமாம் ஸைலயீ அவர்கள் தமது நஸ்புர் ராயஹ் என்ற நூலில் கூறுகிறார்கள். (நஸ்புர் ராயஹ் பாகம்2 பக்கம்199)(ஸரஹு முஸ்லிம் பாகம்2 பக்கம்138)

பள்ளிவாயளில் பேசுவது ஒரு மிருகம் புல்லை சாப்பிடுவது போன்று நன்மைகளை அழித்துவிடும். என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் சொன்னதாக கூறப்பட்டுள்ளது. இது ஒரு ஆதாரமற்ற செய்தியன்று ஹாபிழ் இராக்கியவர்கள் குறிப்பிடுகின்றார்கள்.(தக்ரீஜு அஹாதீதில் இஹ்யா பாகம்1 பக்கம்410)

நபியவர்கள் தக்பீர் சொன்னால் தமது இருகைகளையும் கீழே விடுவார்கள். ஓத நாடினால்  வலது கையை இடது கையின்மீது வைப்பார்கள். இது ஒரு ஆதாரமற்ற செய்தி என்று ஹாபிழ் இராக்கியவர்கள் குறிப்பிடுகின்றார்கள். (தக்ரீஜு அஹாதீதில் இஹ்யா பாகம்1 பக்கம்417)

உங்களில் ஒருவர் மரணித்தால் அவரின் மீது மண்ணை போட்டு கப்ரை சீராக்கிவிட்டு உங்களில் ஒருவர் கப்ரின் தலை மாட்டில் நின்று இன்னாளுடைய மகன் இன்னானே என்று தல்கீன் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டும் என நபி (ஸல்) அவர்கள் சொன்னதாக கூறப்பட்டுள்ளது. இதுவும் ஒரு ஆதாரமற்ற செய்தி என்று ஹாபிழ் இராக்கியவர்கள் குறிப்பிடுகின்றார்கள். (தக்ரீஜு அஹாதீதில் இஹ்யா பாகம்9 பக்கம்408) (அல் மஜ்மூஃபாகம்5 பக்கம்304)

மேற்குறித்த செய்திகள் அனைத்தும் ஆதாரமற்றதாக இருந்தும் ஷாபி மத்ஹபினர் இவைகளை ஆதாரமாகக் கொள்கின்றனர் பிரபல்யமான இமாமான நவவியவர்கள் உட்பட ஆதாரமற்றவைகள் என்று கூறியும் மத்ஹபு மீதுள்ள வறட்டுப் பக்தியினால் அதன் சட்டங்களை சரி செய்வதற்காக இவைகளை ஆதாரமாகக் கொள்கின்றனர்.

வல்ல இறைவன் வறட்டுப் பிடிவாதத்தை விட்டும் நம்மைப் பாதுகாப்பானாக.

இன்னும் சிலர் மத்ஹபு மீதுள்ள வறட்டுப் பக்தியினால் அதன் சட்டங்களை சரி செய்வதற்காக சில ஹதீஸ்களைப் புனைந்தும்  கூறியுள்ளனர்.

”யார் தனது தொழுகையில் கையை உயர்த்துகிறானோ அவனுக்குத் தொழுகை இல்லை” என்று நபி  அவர்கள் கூறியதாக இட்டுக்கட்டிக் கூறியுள்ளனர். காரணம் தொழுகையில் கையை உயர்த்தக் கூடாது என்பதுதான் ஹனபி மத்ஹப் சட்டம். நூல்: அஸ்ஸுன்னத் வமாகானதுஹா

தொழுகையில் இமாம் பிஸ்மியை சப்தமிட்டு ஓதவேண்டுமென்ற மத்ஹபுடையர்கள் அவர்களின் மத்ஹபுக்குச் சாதகமாக பின்வருமாறு ஒரு பொய்யான ஹதீஸை உற்பத்தி செய்து கூறினர்.

”காஃபத்துல்லாஹவில் ஜிப்ரீல் (அலை) அவர்கள் எனக்கு இமாமாக நின்று தொழுதார்கள் அப்போது பிஸ்மியை சப்தமிட்டு ஓதினார்கள்” என்று நபி  அவர்கள் கூறியதாக பொய்யாகக் கூறியுள்ளனர். நூல்: (தன்ஷிஹுஷ்ஷரீயத்)

இவ்வாறு மத்ஹபு வெறிபிடித்தவர்கள் இது போன்ற பல ஹதீஸ்களை இடைச்செருகல் செய்துள்ளனர். அவை அவ்வப்போது மக்களுக்கு இனம் காட்டப்பட்டு வந்துள்ளது.

 நபிவழிக்கு முரணான மத்ஹபுச் சட்டங்கள்:

“ நம்பிக்கை கொண்டோரே! நீங்கள் அழ்ழாஹ்வையும்,  இறுதி நாளையும் நம்பி இருந்தால் அழ்ழாஹ்வுக்குக் கட்டுப்படுங்கள்! இத்தூதருக்கும், (முஹம்மதுக்கும்) உங்களில் அதிகாரம் உடையோருக்கும் கட்டுப்படுங்கள்! ஏதேனும் ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் முரண்பட்டால் அதை அழ்ழாஹ்விடமும், இத்தூதரிடமும் கொண்டு செல்லுங்கள்! இதுவே சிறந்ததும், மிக அழகிய விளக்கமுமாகும்.” (அல்குர்ஆன் 4:59)

இஸ்லாத்தின் அடிப்படை மூலாதாரமாக  அல்குர்ஆனும் ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸும் அமைந்திருக்கின்றது. இஸ்லாத்தை ஏற்ற ஒவ்வொரு முஸ்லிமும் இவ்விரண்டின் அடிப்படையிலும் தமது வாழ்வின் எல்லா அம்சங்களையும் அமைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என இஸ்லாம் எதிர்பார்க்கின்றது.

மத்ஹபு நூற்களைப் பொறுத்த மட்டில் அவற்றில் அல்குர்ஆனுக்கு மாற்றமான சட்டங்கள் காணப்படுவது போல் நபிவழிக்கு நேர் முரணான சட்டங்களும் மலிந்து காணப்படுகின்றன. அவற்றில் சிலவற்றை நோக்குவோம்.

01. ஒருவரோ அல்லது பலரோ பள்ளிவாயலுக்கு கூட்டுத்தொழுகைக்காக வந்து இமாமை எந்த நிலையில் கூட்டுத்தொழுகையில் காண்கின்றார்களோ, அவர்கள் அந்த இமாமுடன் சேர்ந்து தொழ  வேண்டும்.

இதுதான் நபிவழியும் இஸ்லாத்தின் சட்டமுமாகும். இதை பின்வரும் ஹதீஸ் கூறுகிறது.

‘(கூட்டுத் தொழுகைக்காக) இகாமத் சொல்வதைச் செவியுற்றால் தொழுகைக்கு நடந்து செல்லுங்கள். அப்போது நிதானத்தையும், கண்ணியத்தையும் கடைப்பிடியுங்கள். அவசரப்பட்டு ஓடிச் செல்லாதீர்கள். (இமாமுடன்) உங்களுக்குக் கிடைத்த (ரக்அத்) தைத் தொழுங்கள், உங்களுக்குத் தவறிப் போனதை (பின்னர்) பூர்த்தி செய்யுங்கள் என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.’

(அறிவிப்பவர்: அபூஹுரைரா (ரழி), நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி-636)

ஆனால் இதற்கு நேர் மாற்றமாக ஷாபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

‘இமாம் கடைசி ரக்அத்தின் ருகூவை முடித்ததன் பின் பள்ளிவாயலுக்கு வரும் கூட்டத்தினர் இமாம் சலாம் கொடுக்கும் வரை (தொழுகையில்) சேராமல் பொறுமையாக இருந்து அவர் சலாம் கொடுத்த பின்பு தனி ஜமாத்தாக தொழ வேண்டும். இதுதான் ஸுன்னத்தாகும். (இக்கருத்து ஷாபி மத்ஹபின் பத்ஹுல் முயீன் எனும் நூலில் பாகம்-02, பக்கம்-06ல் கூறப்பட்டுள்ளது)

‘நம்பிக்கை கொண்டோரே! நீங்கள் அல்லாஹ்வையும், இறுதி நாளையும் நம்பி இருந்தால் அல்லாஹ்வுக்குக் கட்டுப்படுங்கள்! இத்தூதருக்கும், (முஹம்மதுக்கும்) உங்களில் அதிகாரம் உடையோருக்கும் கட்டுப்படுங்கள்! ஏதேனும் ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் முரண்பட்டால் அதை அல்லாஹ்விடமும், இத்தூதரிடமும் கொண்டு செல்லுங்கள்! இதுவே சிறந்ததும், மிக அழகிய விளக்கமுமாகும்.’ (அல்குர்ஆன் 4:59)

02. திருமறை குர்ஆனை ஓதுவது இஸ்லாத்தில் வணக்கமாகக் கருதப்படும் ஓர் அம்சமாகும். ஒருவர் திருக்குர்ஆனை மூன்று நாட்களுக்குக் குறைவாக ஓதி முடிப்பதை இஸ்லாம் தடைசெய்துள்ளது.

அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் மூன்று நாட்களுக்குக் குறைவாக ஒரு குர்ஆனை ஓதி முடிப்பதற்குத் தடை விதித்தார்கள். இதை பின்வரும் ஹதீஸ் தெளிவுபடுத்துகிறது.

‘நபி (ஸல்) அவர்கள் என்னிடம், ஒவ்வொரு மாதமும் மூன்று நாட்கள் நோன்பு நோற்பீராக! என்று கூறினார்கள். இதைவிட அதிகமாக எனக்குச் சக்தி உள்ளது! என்று நான் கூறினேன். முடிவில், ஒருநாள் நோன்பு நோற்று ஒரு நாள் விட்டுவிடுவீராக!  என்று கூறினார்கள்.

மேலும் ஒவ்வொரு மாதமும் (ஒரு தடவை) குர்ஆனை (முழுமையாக) ஓதுவீராக! என்றார்கள். இதைவிட அதிகமாக (ஓத) எனக்கு சக்தி உள்ளது! என்று நான் கூறினேன். (நான் கேட்கக் கேட்க) குறைத்துக்கொண்டே வந்து முடிவில் மூன்று நாட்களில் ஒருதடவை குர்ஆனை (முழுமையாக) ஓதுவீராக! என்று கூறினார்கள்.’ (அறிவிப்பாளர்: அப்துழ்ழாஹ் பின் அம்ர் (ரழி), நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி-1978)

ஆனால் இதற்கு நேர் மாற்றமாக ஷாபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

ஒருவர் குர்ஆனை ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு தடவை ஓதி முடிக்க வேண்டும். ரமழானில் அறுபது தடவை ஓதி முடிக்க வேண்டும். ஒவ்வொரு தடவையும் தொழுகையிலேயே ஓதி முடிக்க வேண்டும். (இக்கருத்து ஷாபி மத்ஹபின் இஆனதுத் தாலிபீன் எனும் நூலில் பாகம்-01 பக்கம்-16ல் கூறப்பட்டுள்ளது.)

ஒரு நாளைக்கு இருதடவை குர்ஆனை ஓதிமுடிப்பது சாத்தியமா? என்பது ஒருபுறம் இருக்க, இதற்கு மார்க்கத்தில் அனுமதி உள்ளதா? என்பதைக் கூட இவர்கள் சிந்திக்கவில்லை.

03. ஜும்ஆத் தொழுகையின் நேரம் தொடர்பாக இஸ்லாம் பின்வருமாறு கூறுகிறது. ஜும்ஆவுக்கு இரண்டு நேரங்கள் உள்ளன. ஒன்று ழுஹர் நேரம் மற்றது முற்பகல் நேரம் இதுபற்றி பின்வரும் நபிமொழி தெளிவுபடுத்துகிறது.

‘நாங்கள் வெள்ளிக்கிழமை அன்று (மிகவும்) மகிழ்ச்சியாக இருப்போம் என்று சஹ்ல் பின் சஅத் (ரழி) அவர்கள் கூறினார்கள். நான் ஏன் என்று கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் எங்களுக்கு ஒரு மூதாட்டி இருந்தார். அவர் மதீனாவிலுள்ள ‘புளாஆ’ எனும் பேரிச்சந் தோட்டத்திற்கு ஆளனுப்பி (அங்கு பயிராகும்) தண்டுக் கீரையின் தண்டுகளைக் கொண்டுவரச் செய்து, அதை ஒரு பாத்திரத்தில் இடுவார். அத்துடன் சிறிது வாற்கோதுமையை அரைத்து அதில் இடுவார். நாங்கள் ஜுமுஆத் தொழுதுவிட்டு திரும்பி வந்து அந்த மூதாட்டிக்கு சலாம் சொல்வோம். அப்போது அவர் அந்த உணவை எங்கள் முன் வைப்பார். அதன் காரணத்தினால் நாங்கள் (வெள்ளிக்கிழமை) மகிழ்ச்சியோடு இருப்போம். ஜுமுஆவிற்குப் பிறகுதான் நாங்கள் மதிய ஓய்வு எடுப்போம், காலை உணவையும் உட்கொள்வோம்.’ (அறிவிப்பவர்: அபூஹாஸிம் சலமா பின் தீனார் (ரஹ்), நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி-6248)

ஆனால் இதற்கு நேர் மாற்றமாக ஷாபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

ஜும்ஆத் தொழுகை நிறைவேறுவதற்கு முக்கியமான நிபந்தனைகளில் ஒன்று அது ழுஹர் நேரத்தில் தொழப்பட வேண்டும் என்பது. அதற்கு முன் தொழப்பட்டால் அந்த ஜும்ஆ செல்லத்தக்கதல்ல.

(இக்கருத்து ஷாபி மத்ஹபின்; பத்ஹுல் முயீன் எனும் நூலில் பாகம்-02, பக்கம்-62ல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.)

04. போதைப் பொருள் பாவனையை இஸ்லாம் மிக வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது. குறைவாகப் பாவித்தாலும், கூடுதலாகப் பாவித்தாலும் போதை ஏற்பட்டாலும், ஏற்படாவிட்டாலும் ஹராமேயாகும்.

போதை தரக்கூடிய ஒவ்வொன்றும் தடை செய்யப்பட்டது (ஹராம்) ஆகும். இதை பின்வரும் ஹதீஸ் கூறுகிறது. ‘அழ்ழாஹ்வின் தூதரே! எங்கள் (பிறந்த இடமான) யமன் நாட்டில் தேனில் ‘அல்பித்உ’ எனப்படும் ஒரு வகை பானமும் தயாரிக்கப் படுகிறது (அவற்றின் சட்டம் என்ன?) என்று கேட்டேன். அதற்கு அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், போதை தரக்கூடிய ஒவ்வொன்றும் தடை செய்யப்பட்டது. (ஹராம்) ஆகும் என்று பதிலளித்தார்கள்.’ (அறிவிப்பவர்: அபூமூசா அல்அஷ்அரி (ரழி) நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி-6124)

ஆனால் இதற்கு நேர் மாற்றமாக ஷாபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

கொஞ்சம் (போதைப் பொருள் சாப்பிடலாம்) என்பதன் கருத்து என்னவெனில் அது அறிவில் எந்த ஒரு பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தக்கூடாது. அது போதையூட்டக் கூடியதாக இருப்பினும் சரியே. அதிகம் என்பதன் கருத்து அது அவ்வாறு அறிவில் ஒருவிதமான பாதிப்பை ஏற்படுத்துவதாகும்.

எனவே, இது மக்ரூஹ் (வெறுக்கத் தக்கது) என்பதுடன் கொஞ்சம் சாப்பிடுவது கூடும். இது ஹராம் ஆகாது. ஆனால், இதைக் கண்டிப்பாகப் பொது மக்களிடம் மறைத்தாக வேண்டும். இல்லையெனில் அவர்கள் கொஞ்சம் என்று எண்ணிக் கொண்டு அதிகம் சாப்பிட்டு விடுவார்கள். (இக்கருத்து ஷாபி மத்ஹபின்; இஆனதுத் தாலிபீன் எனும் நூலில் பாகம்-4 பக்கம்-156ல் கூறப்பட்டுள்ளது)

05. இஸ்லாத்தில் அடிப்படை மூலாதாரமான அல்குர்ஆன் முஸ்லிம்களிடத்தில் மகத்துவமிக்க வேதமாகும். அதை  ஓதுவதையும் அதன்படி நடப்பதையும் இஸ்லாம் வணக்கமாகக் கருதுகிறது. ஏனெனில் அது இறைவனின் வார்த்தையும் வழிகாட்டலுமாகும். திருக்குர்ஆனில் ஸுரத்துல் பாத்திஹாவுக்கென்று தனிச்சிறப்பு உள்ளது. இதை பின்வரும் ஹதீஸ் கூறுகிறது.

‘நான்(பள்ளிவாசலில்) தொழுதுகொண்டிருந்தபோது என்னை நபி (ஸல்) அவர்கள் அழைத்தார்கள். (தொழுகையில் இருந்தமையால்) நான் அவர்களுக்கு உடனடியாக பதிலளிக்கவில்லை. (தொழுதுமுடித்த பிறகு) அழ்ழாஹ்வின் தூதரே நான் தொழுதுகொண்டிருந்தேன்.

(அதனால்தான் உடனடியாக தங்களுக்கு நான் பதிலளிக்க வில்லை) என்று சொன்னேன். நபி (ஸல்) அவர்கள் ‘அழ்ழாஹ்’ (இறை நம்பிக்கையாளர்களே) அழ்ழாஹ்வும் (அவனுடைய தூதரும் உங்களை அழைக்கும்போது அவர்களுக்கு பதிலளியுங்கள் என்று 8:24ஆவது வசனத்தில்) சொல்லவில்லையா? என்று கேட்டார்கள்.

பிறகு நீங்கள் பள்ளி வாசலிலிருந்து வெளியேறுவதற்கு முன்பாக குர்ஆனிலேயே மகத்துவமிக்க ஓர் அத்தியாயத்தை உங்களுக்கு நான் கற்றுத்தர வேண்டாமா? என்று வினவியபடி எனது கையைப் பிடித்தார்கள்.

நாங்கள் (பள்ளிவாசலிலிருந்து)வெளியேற முனைந்த போது நான் (அவர்கள் வாக்களித்ததை நினைவூட்டி) அழ்ழாஹ்வின் தூதரே தாங்கள் குர்ஆனிலேயே மகத்துவம் பொருந்திய தோர் அத்தியாயத்தை நான் உங்களுக்குக் கற்றுத்தர வேண்டாமா? என்று கேட்டீர்களே! என்று வினவினேன்.

நபி (ஸல்) அவர்கள் (அது) அல்ஹம்துலில்லாஹி ரப்பில் ஆலமீன் (என்று தொடங்கும் அல்பாத்திஹா அத்தியாயமே) ஆகும். அது திரும்பத் திரும்ப ஓதப்படும் ஏழு வசனங்களும் எனக்கு வழங்கப் பெற்றுள்ள மேன்மை மிகு குர்ஆனுமாகும் என்று சொன்னார்கள்.'(அறிவிப்பவர்: அபூசயீத் பின் முஅல்லா (ரழி), நூல்: ஸஹீஹுல் புகாரி-5006)

ஆனால், குர்ஆனை அவமதிக்கும் வகையில் குறிப்பாக ஸூரத்துல் பாத்திஹாவை அவமதிக்கும் வகையில் ஹனபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

சின்னி மூக்கு உடைந்து விட்டால் தன்னுடைய நெற்றியிலும் மூக்கிலும் இரத்தத்தைக் கொண்டு ஸூரத்துல் பாத்திஹா அத்தியாயத்தை எழுதிக் குணமாகும் எனில் அவ்வாறு குணமாவதற்காக எழுதுவது கூடும்.

சிறுநீரில் எழுதினால் குணம் கிடைக்கும் என்றால் பாத்திஹா அத்தியாயத்தை சிறுநீரில் எழுதுவதும் குற்றமில்லை. (இக்கருத்து ஹனபி மத்ஹபின்; ஹாஷியது இப்னு ஆபிதீன் எனும் நூலில் பாகம்-1, பக்கம்-210ல் கூறப்பட்டுள்ளது)

குர்ஆனிலேயே சிறந்த மகத்துவமிக்க அத்தியாயமென்றும் அல்குர்ஆனின் தாயென்றும் போற்றப்படும் அல்ஹம்து அத்தியாயத்தை எந்த அளவு மதித்துள்ளார்கள் பாத்தீர்களா! அழ்ழாஹ்வின் வேதத்தை சிறுநீரில் எழுதச்சொல்லி அல்குர்ஆனை அவமதிக்கும் இந்த மத்ஹபை தூக்கிப் பிடிப்பது அவசியம்தானா? மத்ஹப் வாதிகள் சிந்திக்கட்டும்.

06. இஸ்லாம் தாம்பத்திய உறவின் மூலம் உடலியல் ரீதியான தேவைகளை பூர்த்தி செய்யுமாறு கூறுகிறது. ஒருவன் தனது ஆசையை  மனைவியிடத்தில் எப்போது வேண்டுமானாலும் நிறைவேற்றிக்கொள்ள முடியும்.

திருமறை குர்ஆனில் 2:222ம் வசனத்தில் மாதவிலக்கு ஏற்படும் நாட்களைத் தவிர மற்ற நாட்களில் எப்போது வேண்டுமானாலும் இல்லறத்தில் ஈடுபடலாம் என்று இறைவன் குறிப்பிடுகின்றான்.

ஆனால் இதற்கு நேர் மாற்றமாக ஷாபி மத்ஹபு நூல் பின்வருமாறு கூறுகிறது.

மாதத்தில் முதல் நாள் இரவிலும் கடைசி இரவிலும் மாதத்தின் நடு இரவிலும் உடலுறவு கொள்வது வெறுப்பிற்குறியதாகும். காரணம் இந்நாட்களில் உடலுறவு கொள்ளும் போது ஷைத்தான் விஜயம் செய்கிறான். என்று இஹ்யாவில் வருவதாக முக்னி என்ற நூலில் பதிவாகியுள்ளது. (இக்கருத்து ஷாபி மத்ஹபின்; இஆனதுத் தாலிபீன் எனும் நூலில் பாகம்-3 பக்கம்-273ல் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.)

இவ்வாறாக நேரடியாகவே நபிவழிக்கு முரண்படக்கூடிய மத்ஹபுச் சட்டங்களை இன்னும் நாம் பின்பற்ற வேண்டுமா?

ஆபாசத்தைத் தூண்டும் மத்ஹபுச் சட்டங்கள்

‘வெட்கக்கேடான செயல் நம்பிக்கை கொண்டோரிடம் பரவ வேண்டும் என விரும்புவோருக்கு இவ்வுலகிலும்இ மறுமையிலும் துன்புறுத்தும் வேதனை உண்டு. அழ்ழாஹ்வே அறிகிறான். நீங்கள் அறிய மாட்டீர்கள்.’

(அல்குர்ஆன் 24.19)

மேலே நபிவழிக்கு முரணான மத்ஹபுச் சட்டங்கள் சிலவற்றைப் பார்த்தோம். அச்சட்டங்கள் அனைத்தும் நபிகளாரின் போதனைகளை அவமதிக்கும் வகையில் எவ்வித சரியான ஆதாரங்களுமின்றி முழுக்க முழுக்க மனிதக் கற்பனையில் தோன்றியவை என்பதையும் நபிகளாரின் போதனைகளுக்கு முற்றிலும் நேர் மாற்றமானவையாக அமைந்தவை என்பதையும் தெரிந்து கொண்டோம்.

இனி மத்ஹபுகளில் காணப்படும் ஆபாசத்தைப் போதிக்கும் சட்டங்கள் சிலவற்றைப் தெளிவு படுத்தவுள்ளோம். ஒருவன் இப்படியெல்லாம் சிந்திப்பானா? என்று எண்ணுமளவிற்கு மத்ஹபு நூலாசிரியர்கள் கற்பனை செய்துள்ளார்கள். வக்கிர புத்தி கொண்டவர்களை விடவும் இந்த மத்ஹபு நூலாசிரியர்கள் மிக மோசமாக கற்பனை செய்துள் ளார்கள் என்பதை நாம் அவர்களது நூற்களிருந்தே மேற்கோள்காட்டுவதிலிருந்தே நீங்கள் அறிந்து கொள்ளலாம்.

இஸ்லாம் அறிவுப்பூர்வமான மார்க்கம் என்பதை முஸ்லிம்களாகிய நாம் அனைவரும் ஏற்றிருக்கின்றோம்.

இத்தகைய இஸ்லாமிய மார்க்கத்தை இழிவுபடுத்தும் அடிப்படையில் பின்வரும் மத்ஹபுச் சட்டம் அமையப் பெற்றிருப்பதைப் பாருங்கள்.

ஒரு நாய் அல்லது பன்றி மனித இனத்தைச் சார்ந்த பெண் மீது பாய்ந்து உடலுறவு கொண்டு அவள் ஒரு மனிதக் குழந்தையைப் பெற்று விட்டால் அந்தக் குழந்தை அசுத்தம்தான். இவ்வாறு அசுத்தமாக இருப்பதுடனே தொழுகை மற்றும் இதர கடமைகள் அவன் மீது கடமையாக்கப்பட்டுவிட்டன.  அக்குழந் தையை (தொடக்கூடாது இருப்பினும்) தொடுவது நிர்ப்பந்தமாக இருப்பதால் மன்னிப்பு உண்டு. அவன் மேல் ஈரம் இல்லாவிட்டால் பள்ளிக்கு வருவது கூடும். (நூல் பத்ஹுல் முயீன் ஷரஹுகுர்ரதுல் ஐன் பாகம்-1 பக்கம்-34)

எவ்வளவு மடமைத்தனமான விடயத்தைப் போதிக்கிறது இந்த ஷாபி மத்ஹபு நூல் பார்த்தீர்களா? இப்படி யாராவது சிந்திப் பார்களா? நாய் பன்றி ஒரு பெண்ணிடம் உடலுறவு கொண்டு மனிதக் குழந்தை பிறந்தால் என்ற நிபந்தனையுடன் ஆபாசம் ஆரம்பமாகிறது. அப்படியென்றால் நாய் பன்றி ஒரு பெண்ணிடம் உடலுறவு கொண்டால் நாயும் பன்றியும்தான் பெண்ணின் வயிற்றில் வளரும் என்று இந்நூலாசிரியர் சொல்ல வருகின்றாரா?

அதனால்தான் மனிதக் குழந்தை பிறந்தால் என்ற நிபந்தனை போட்டார் போலும். இஸ்லாத்திற்கு வெளியே இருப்பவர்கள் இதை அறிந்தால் இஸ்லாத்தைப் பற்றி எப்படி கணிப்பிட்டுக் கொள்வார்கள். மேலும் அக்குழந்தை அசுத்தம் என்று கூறி விட்டு தொழலாம் என்று கூறுவது எவ்வளவு மடமைத்தனம். சிந்தியுங்கள் இச்சட்டம் எவ்வளவு பைத்தியகாரத்தன மாகவும் ஆபாசமாகவும் உள்ளது என்பது விளங்கும். கிறுக்குத் தனமானதும் முட்டாள் தனமானதுமான மற்றுமொரு ஆபாசத்தை கற்பனை செய்யும் மத்ஹபுச் சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

உண்ணத்தக்க பிராணி இரண்டும் உடலுறவு கொண்டு மனித வடிவில் குழந்தை பெற்றால் அவன் தூய்மையான வனாவான். அவனை உண்ணலாம். இவன் குர்ஆனை மனனம் செய்து கதீபாக பணிபுரியலாம். நமக்கு ஹஜ்ஜுப் பெருநாள் தொழுகையை இவன் நடத்தலாம். தொழுகை முடிந்த பிறகு அவனையே குர்பானியும் கொடுக்கலாம். (நூல்: இஆனதுத் தாலிபீன்      பாகம்-1 பக்கம்-113)

ஆடும் ஆடும் சேர்ந்தால் ஆடுதானே பிறக்கும் மனிதன் பிறப்பானா? பிறக்கக் கூடும் என மத்ஹபு கூறுகிறது. ஒரு ஆடு மாட்டுடனோ அல்லது மாடு ஆட்டுடனோ சேர்ந்தால் மனித வடிவில் குழந்தை பிறக்கலாம் என மத்ஹப் கூறுகிறது. இது நடைமுறைச்சாத்தியமா? அறிவியல் இதை நம்புமா? இஸ்லாம் இப்படிப்பட்ட உளறலை கூறியிருக்குமா? அறிவுடையோர் இதை ஒப்புக் கொள்வார்களா? சிந்தியுங்கள். மிருகமும் பெண்ணும் சேர்ந்த பின் பிறக்கும் குழந்தை அசுத்தமாம் மிருகமும் மிருகமும் சேர்ந்த பின் பிறக்கும் குழந்தை சுத்தமாம் வித்தியாசம் ஏதேனும் தெரிகிறதா? அறிவுள்ளவன் எவனாக இருந்தாலும் இச்சட்டத்தைப் பார்த்தால் கொதித்தெழவே செய்வான்.மனிதப் பண்புகளை வேரோடு தகர்த்தெறியும் இச்சட்டத்தை ஏற்க எந்த மனிதனாவது முன்வருவானா? மத்ஹப் வாதிகளே சிந்தியுங்கள்!

இச்சட்டத்தை நீங்கள் ஏற்பீர்களா? இனியும் இந்த மத்ஹபு தேவைதானா?

மற்றொரு ஆபாசத்தை கற்பனை செய்யும்  மத்ஹபுச் சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

ஆணுறுப்பு என்ற வார்த்தை தன்னுடைய ஆணுறுப்பையும் குறிக்கும். எனவே ஒருவன் தன்னுடைய ஆணுறுப்பைத் தனது பின் துவாரத்தில் விட்டான் என்றால் அதற்காக அவனுக்குத் தண்டனை கொடுக்கப்படும். (நூல்: இஆனதுத் தாலிபீன்     பாகம்-4 பக்கம்-162)

எப்படி சிந்தித்துள்ளார்கள் இந்த மத்ஹபு வாதிகள் பார்த்தீர்களா? மிருகஜாதிக்கு மட்டுமே தோன்றக்கூடிய கற்பனைகளை மார்க்க சட்டங்கள் என்ற பேரில் இவர்கள் எழுதி வைத்துள்ளனர். குர்ஆன் ஹதீஸில் இதற்கு ஆதாரம் உள்ளதா? என்று கூட கேட்க முடியாத அளவுக்கு நா கூசுகின்ற அருவருக்கத் தக்க ஆபாசங்களை உள்ளடக்கியுள்ள இந்த மத்ஹபு நூற்களை என்ன செய்வது?

மற்றொரு ஆபாசத்தை கற்பனை செய்யும்  மத்ஹபுச் சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

மார்க்கக் கடமைகள் விதியாக்கப்பட்ட வயதினன் தனது ஆணுறுப்பை ஒரு சிறுமியின் பெண்ணுறுப்பில் நுழைத்து விடுகிறான். அந்தச் சிறுமி ஒருநாள் குழந்தையாக இருப்பினும் அவ்வாறு நுழைந்ததற்காக அவனுக்கு (விபச்சாரத்திற்கான) தண்டனை வழங்கப்படும். அதுபோல் ஒரு பெண் தனது பெண்ணுறுப்பில் ஒரு சிறுவனுடைய ஆணுறுப்பை நுழைத்து விடுகிறாள். அந்த சிறுவன் ஒருநாள் வயதுப் பையனாக இருப்பினும் அவ்வாறு அவள் நுழைத்ததற்காக அவளுக்கு விபச்சாரத்திற்கான தண்டனை வழங்கப்படும். (நூல் இஆனதுத் தாலிபீன் பாகம்-4 பக்கம்-162)

இச்சட்டங்களை எழுதுவதற்குக்கூட கை கூசுகிறது என்ன செய்வது மத்ஹபுகளுக்கு வக்காளத்து வாங்குபவர்களுக்கு மத்ஹபுகளிலுள்ள அபத்தங்களை எடுத்துக் கூறியாவது அதிலிருந்து அவர்களை விடுபட வைப்பது எமது கடமை என்பதால் இவைகளைக் கூறுகின்றோம். மேற்கூறப்பட்ட ஆபாசச் சட்டங்கள் அனைத்தும் எமது நாட்டிலுள்ள அறபு மத்ரஸாக்களில் போதிக்கப்படும் ஷாபி மத்ஹபு நூற்களில் காணப்படுபவைகளாகும்.

இதைவிட மோசமாகவும் கேவலமாகவும் நாங்களும் சளைத்தவர்களல்ல என்ற அடிப்படையில்  ஹனபி மத்ஹபுக்காரர்கள் சிந்தித்திருப்பதை நாம் இப்போது சொல்லும் தகவலை வைத்து நீங்கள் புரிந்து கொள்லாம்.

ஒருவன் தனது ஆணுறுப்பை ஒரு மிருகத்திடம் அல்லது இறந்துவிட்ட பெண்ணிடம் இந்திரியம் வெளிப்படாதவாறு செலுத்தினால் அல்லது மிருகத்தின் (பெண்) உறுப்பைத் தொட்டால் அல்லது தன்னுடைய ஆணுறுப்பின் துவாரத்தில் தண்ணீரை அல்லது எண்ணையை சொட்டவிட்டு அது உள்ளே இருக்கும் மூத்திரப் பையை அடைந்தாலும் சரி நமது மத்ஹபின் படி (நோன்பு முறியாது) (நூல்: அத்துர்ருல் முக்தார் பாகம்-2 பக்கம்-439)

எப்படி கற்பனை பார்த்தீர்களா? இப்படியெல்லாம் ஒருவன் கற்பனை செய்வானா? எவ்வளவு ஆபாசமாக இம்மத்ஹபுச் சட்டம் உள்ளது. சிந்தியுங்கள் இனியும் மத்ஹபுப் பிடிவாதம் தேவைதானா?

மற்றொரு ஆபாசத்தை கற்பனை செய்யும் ஹனபி மத்ஹபுச் சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட சொல்லின் பிரகாரம் பார்த்தால் ஆசை ஏற்படாத சிறுமியிடம் அல்லது இறந்துவிட்ட பெண்ணிடம் அல்லது ஒரு மிருகத்திடம் உடலுறவு கொள்வதால் வுழு நீங்க மாட்டாது. ஆண் குறியை மாத்திரம் கழுவி விட வேண்டும். (நூல்: அத்துர்ருல் முக்தார்: பாகம்-1 பக்கம்-179)

இவ்வளவு ஆபாசமாகக் கூட கற்பனை செய்ய முடியுமா? மத்ஹப்வாதிகள் கறபனை செய்தது போன்று கற்பனை செய்யலாம் என்று வைத்துக் கொள்வோம். இந்தச் சட்டங்களுக்கு ஆதாரமாக அமைந்த அல்குர்ஆன் வசனங்கள் யாவை? அல்லது ஹதீஸ்கள் யாவை? அடுத்து இவர்கள் கூறும் மேற்கூறப்பட்ட சட்டத்திற்கு ஒத்த மற்றொரு சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

பார்த்தால் ஆசை ஏற்படாத சிறுமியிடம் உடலுறவு கொள்வதால் குளிப்பு கடமையாகாது. வுழுவும் நீங்காது. இதைச் செய்தால் குளிப்பு கடமையில்லை என்று கூறும் போது இது செய்யத்தக்க காரியம் என்ற கருத்து மறைந்துள்ளது. இப்படி நடக்கக் கூடியவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்றே வைத்துக் கொண்டாலும் இதனால் குளிப்பு கடமையில்லை என்று எப்படிக் கூற முடியும்? அதற்கான ஆதாரம் என்ன?

மற்றொரு ஆபாசத்தை கற்பனை செய்யும் ஹனபி மத்ஹபுச் சட்டத்தைப் பாருங்கள்.

ஒருவர் தனது மறைவுறுப்பில் துணியைச் சுற்றிக் கொண்டு உடலுறவில் ஈடுபடுகிறார். அப்போது உடலுறவின் இன்பத்தை அவர் அடைந்தால் குளிப்புக் கமையாகும். இல்லையெனில் குளிப்புக் கடமை இல்லை.

உறுப்பிலே துணியைச் சுற்றிக் கொண்டு உடலுறவில் ஈடுபடும் சாத்தியம் உண்டா? சாத்தியம் என்று வைத்துக் கொண்டாலும் உடலுறவு இன்பத்தை அடைந்தால் மட்டும் குளிப்புக் கடமை என்று கூறுவது சரியா? இந்த ஹதீஸை வாசித்துப் பாருங்கள் பதில் கிடைக்கும்.

‘ஒருவர் தம் மனைவியின் (இருகை இருகால் ஆகிய) நான்கு அங்கங்களுக்கிடையில் வீற்றிருந்து உள்ளீடு செய்துவிட்டாரானால் அவர் மீது குளியல் கடமையாகி விடுகிறது. (விந்து வெளியாகாவிட்டாலும் சரியே!) என்று அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்.’ (அறிவிப்பவர்: அபூஹுரைரா (ரழி) நூல்: ஸஹீஹுல் புஹாரி-291)

இதே ஹதீஸ் இன்னும் சில அறிவிப்பாளர் தொடர் வழியாகவும் வந்துள்ளது. ஹதீஸ் தெளிவாக குளிப்பு கடமை என்று கூறியிருக்க மத்ஹப் கூறும் கற்பனைச் சட்டம் கூடாது என்கிறது எதை நாம் பின்பற்ற வேண்டும். தீய சிந்தனை கொண்டவர்களையும் வக்கிர எண்ணம் கொண்டவர்களையும் உருவாக்கிவிட முனையும் வகையில் ஆபாசத்தைத்தான் மதஹபுகள் போதிக்கின்றன என்பதை இனியாவது இந்த மத்ஹபு வாதிகள் சிந்தித்து மத்ஹபுகளை உதறித் தள்ளி விட்டு குர்ஆன்இ ஹதீஸின் பக்கம் வருவார்களா?

குழப்பத்தை தோற்றுவிக்கும் மத்ஹபுச் சட்டங்கள்;

‘அவர்கள் இந்தக் குர்ஆனைச் சிந்திக்க மாட்டார்களா? இது அழ்ழாஹ் அல்லாதவரிடமிருந்து வந்திருந்தால் இதில் ஏராளமான முரண்பாடுகளைக் கண்டிருப்பார்கள்.’ (அல்குர்ஆன் 4:82)

வுழுவை முறிக்கக் கூடிய காரியங்களில் ஒன்று ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிடுவதாகும். ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியும் என இஸ்லாம் கூறுகிறது. குறித்த விடயம் தொடர்பாக மத்ஹபுகள் கூறக்கூடிய கருத்துக்களைப் பார்ப்போம்.

இமாம் ஷாபியிடத்தில் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியாது.

இது தொடர்பாக நவவி அவர்கள் தமது ‘மஜ்மூஃ’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார்கள். ‘எங்களது மத்ஹபில் சமைக்கப்பட்ட அல்லது சமைக்கப்படாத உணவு எதையேனும் உட்கொண்டால் வுழு முறியாது. ஒட்டக இறைச்சியைத் தவிர இது விடயத்தில் இரண்டு கருத்துக்கள் காணப்படுகின்றன. பிரபல்யமான புதிய சொல்லின் பிரகாரம் வுழு முறியாது அதுதான ஷாபி மத்ஹப்வாதிகளிடத்தில் சரியானது. பழைய சொல்லின் பிரகாரம் வுழு முறியும் இக்கூற்று ஷாபி மத்ஹப் வாதிகளிடத்தில் பலவீனமானது.’ (நூல்:அல் மஜ்மூஃ பாகம்-2 பக்கம்-57)

இமாம் அபூஹனீபாவிடத்திலும், இமாம் மாலிக்கிடத்திலும் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியாது. இது தொடர்பாக அபூ முஹம்மத் அலிய்யி பின் ஸகரிய்யா அவர்கள் தமது ‘அல்லுபாப் பில் ஜம்இ பய்னஸ் சுன்னதி வல்கிதாப்’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியாது. இவ்வாறே அதிகமான அறிஞர்கள் அபிப்பிராயப்பட்டுள்ளனர். வுழு செய்ய வேண்டும் என்ற கட்டளையை கையை கழுவுதல் என்று அவர்கள் கருதுகின்றனர். ஏனெனில் அவ்வாறு செய்வதற்கும் வுழு என்று சொல்லப்படும் என்பதாலாகும்.’ (நூல்: அல்லுபாப் பில் ஜம்இ பய்னஸ் சுன்னதி வல்கிதாப் பாகம்-1 பக்கம்-124)

இமாம் அஹ்மத் இடத்தில் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியும்.  இது தொடர்பாக இப்னு குதாமா அல்மக்திஸி அவர்கள் தமது ‘அல்-முஃனி’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘மொத்தத்தில் ஒட்டக இறைச்சியை பச்சையாகவோ, சமைத்தோ, அறிந்தோ, அறியாமலோ எந்த நிலையில் சாப்பிட்டாலும் வுழு முறியும்.’ (நூல்: அல்முஃனி பாகம்-1, பக்கம்-211)

குறித்த விடயத்தில் மத்ஹபுகளின் பெயரால் பல்வேறுபட்ட கருத்துக்கள் தோன்றியுள்ளதை அவதானிக்கலாம். இதில் சரியான கருத்து எது என்பதை அறிய திருமறை குர்ஆனின் பக்கமும் நபிகள் நாயகத்தின் வழிகாட்டலின் பக்கமும் செல்ல வேண்டும் என்பது இறைவனின் உயரிய கட்டளையாகும். இறைவன் திருமறையில் பின்வருமாறு கூறுகின்றான்.

‘நம்பிக்கை கொண்டோரே! நீங்கள் அழ்ழாஹ்வையும், இறுதி நாளையும் நம்பி இருந்தால் அழ்ழாஹ்வுக்குக் கட்டுப்படுங்கள்! இத்தூதருக்கும், (முஹம்மதுக்கும்) உங்களில் அதிகாரம் உடையோருக்கும் கட்டுப்படுங்கள்! ஏதேனும் ஒரு விஷயத்தில் நீங்கள் முரண்பட்டால் அதை அழ்ழாஹ்விடமும், இத்தூதரிடமும் கொண்டு செல்லுங்கள்! இதுவே சிறந்ததும், மிக அழகிய விளக்கமுமாகும்.’ (அல்குர்ஆன் 4:59)

குர்ஆன், ஸுன்னாவில் தேடிப்பார்த்தால் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியும் என்பதை அறியலாம். ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியும் என்பதற்கான ஆதாரங்களை நோக்குவோம்.

‘ஒரு மனிதர் அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்களிடம் ஆட்டு இறைச்சி சாப்பிட்டால் (புதிதாக) அங்கசுத்தி வுழு செய்ய வேண்டுமா எனக் கேட்டார். அதற்கு அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள், நீர் விரும்பினால் வுழு செய்துகொள். விரும்பாவிட்டால் வுழு செய்ய வேண்டாம் என்று சொன்னார்கள். அந்த மனிதர் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் நான் (புதிதாக) அங்கசுத்தி வுழு செய்ய வேண்டுமா எனக் கேட்டார். அதற்கு அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு செய்து கொள்க என்றார்கள். அவர் ஆட்டுத் தொழுவத்தில் நான் தொழலாமா? என்று கேட்டார். அதற்கு ஆம் (தொழலாம்) என்றார்கள். அவர் ஒட்டகத் தொழுவத்தில் தொழலாமா? என்று கேட்டார் அதற்கு நபி (ஸல்) அவர்கள் இல்லை (தொழ வேண்டாம்) என்று கூறினார்கள்.’ (அறிவிப்பவர்: ஜாபிர் பின் ஸமுரா (ரழி)), நூல்: ஸஹீஹ் முஸ்லிம்-588)

‘அழ்ழாஹ்வின் தூதர்(ஸல்)அவர்களிடத்தில் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு செய்ய வேண்டுமா? எனக் கேட்கப்பட்டது. அதற்கு நபியவர்கள் வுழு செய்யுங்கள் எனக் கூறினார்கள். ஆட்டு இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு செய்ய வேண்டுமா? எனக் கேட்கப்பட்டது. வுழு செய்யத் தேவையில்லை எனக் கூறினார்கள். ஒட்டகத் தொழுவத்தில் தொழுவது பற்றிக் கேட்கப்பட்டது. அதற்கு தொழ வேண்டாம் என்றார்கள். ஏனெனில் அது ஷைத்தான்களின் இடங்களில்; உள்ளதாகும் என்றார்கள். ஆட்டுத் தொழுவத்தில் தொழுவது பற்றிக் கேட்கப்பட்டது. அதற்கு தொழுங்கள்;. ஏனெனில், அது பரக்கத்தாகும் என்றார்கள்.’ (அறிவிப்பவர்: பராஉ பின் ஆஸிப் (ரழி), நூல்: அபூதாவுத்-184)

‘அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள் ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு செய்யுமாறு எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள். ஆட்டு இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு செய்யத் தேவையில்லை என்றும் எங்களுக்குக் கட்டளையிட்டார்கள்.’ (அறிவிப்பவர்: ஜாபிர் பின் ஸமுரா (ரழி), நூல்: இப்னுமாஜா-495)  ஒட்டக இறைச்சி சாப்பிட்டால் வுழு முறியும் என்று நபி மொழிகள் தெட்டத் தெளிவாக கூறியிருக்க மத்ஹபுகள் வுழு முறியாது எனக் கூறுகிறது.

வுழுவை முறிக்கக் கூடிய காரியங்களில் ஒன்று ஒருவர் மர்மஸ்தானத்தை திரையின்றித் தொடுவதாகும். அவ்வாறு இச்சையின்றி எதேர்ச்சையாக செய்தால் வுழு முறியாது என இஸ்லாம் கூறுகிறது. இது விடயத்தில் இமாம் ஷாபி அவர்களும் இமாம் அஹ்மத் அவர்களும், ஒருவர் மர்மஸ்தானத்தை திரையின்றித் தொட்டால் வுழு முறியும் எனக் கூறுகின்றார்கள். இது தொடர்பாக ‘அபூ இஸ்ஹாக் இப்றாஹீம் பின் அலிய்யிப்னு யூசுப்’ அவர்கள் தமது ‘அல் முஹத்தப்’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘உள்ளங் கையால் அபத்தைத் தொடுவதின் மூலம் வுழு முறிந்து விடும். (நூல்: அல்- முஹத்தப் பாகம்-1 பக்கம்-24)

அதே போன்று நவவி அவர்கள் தமது மஜ்மூஃ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘அபத்தைத் தொடுவதைப் பொறுத்தவரை உள்ளங் கையால் அதைத் தொடுவதின் மூலம் வுழு முறிந்து விடும். ஏனனில் புஸ்ரா பின்து ஸப்வான் என்ற நபித்தோழி அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள். ‘நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள் உங்களில் ஒருவர் அவனது அபத்தைத் தொட்டால் அவர் வுழு செய்யட்டும்.’ (நூல்: அல் மஜ்மூஃ பாகம்-2 பக்கம்-34)

அதே போன்று ஹன்பலி மத்ஹபைச் சேர்ந்த மாவுர்தி அவர்கள் தமது ‘அல்-இன்ஸாப்;’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘இந்த மத்ஹபில் சரியான கருத்து பொதுவாக அபத்தைத் தொட்டால் வுழு முறியும். இதன் அடிப்படையில்தான் அதிகமான தோழர்கள் இருக்கின்றனர். (நூல்: அல் இன்ஸாப்; பீ மஃரிபதிர் ராஜிஹி மினல் கிலாபி பாகம்-1 பக்கம்-202) அதே போன்று அஹ்மத் பின் ஹன்பல் அவர்களின் மகன் அப்துல்லாஹ் அவர்கள் ‘மஸாயிலு அஹ்மத் பின் ஹன்பல்’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார்கள். ‘நான் எனது தந்தையிடத்தில் அபத்தைத் தொட்டால் வுழு செய்ய வேன்டுமா? எனக் கேட்டேன். அதற்கு அவர்கள் வுழு செய்ய வேண்டும் என்றார்கள்.’ (நூல்: மஸாயிலு அஹ்மத் பின் ஹன்பல் பாகம்-1 பக்கம்-16)

இமாம் மாலிக்கிடத்தில் மர்மஸ்தானத்தை திரையின்றித் தொட்டால் வுழு செய்வது விரும்பத் தக்கது.

இமாம் ஹனபியிடத்தில் மர்மஸ்தானத்தை தொட்டால் வுழு முறியாது. இது தொடர்பாக இப்னு நஜ்ம் அவர்கள் தமது ‘அல் பஹ்ருர் ராயிக்’ என்ற நூலில் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ‘அபத்தைத் தொடுவது வுழுவை முறிக்காது.’ (நூல்: அல் பஹ்ருர் ராயிக் பாகம்-1 பக்கம்-45)

அதே போன்று ‘பதாயிஉஸ் ஸனாயிஃ’ என்ற நூலின் ஆசிரியர் பின்வருமாறு குறிப்பிடுகின்றார். ‘எங்களிடத்தில் திரையின்றி ஒருவர் தனது உள்ளங்கையால் அவரது அபத்தைத் தொட்டால் அவரது வுழு முறியாது.’ (நூல்: பதாயிஉஸ் ஸனாயிஃ பாகம-;1 பக்கம்-30)

இந்தக் குழப்ப நிலைக்குக் காரணம் இது தொடர்பாக வரக்கூடிய நபி மொழிகள் இருவிதமாகவும் இடம்பெறுவதேயாகும். அபத்தைத் தொட்டால் வுழு முறியும் என்ற கருத்தில் இடம் பெறுகின்ற நபிமொழிகள்.

புஸ்ரா பின்து ஸப்வான் என்ற நபித்தோழி அவர்கள் அறிவிக்கின்றார்கள். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். ‘யாரேனும் தமது ஆணுறுப்பைத் தொட்டால் அவர் வுழு செய்யட்டும்.’ (நூல்: முவத்தா மாலிக-;127, அபூதாவுத்-181) மற்றொறு அறிவிப்பில் ‘யார் தமது ஆணுறுப்பைத் தொட்டரோ அவர் வுழு செய்யமல் தொழ வேண்டாம்.’ (நூல்: திர்மிதி-82)  ‘உங்களில் ஒருவர் அவரது ஆணுறுப்பபை தமது கையினால் திரையின்றி தொட்டால் அவர் வுழு செய்யட்டும் என்று அழ்ழாஹ்வின் தூதர் (ஸல்) அவர்கள்  கூறினார்கள்.’ (நூல்: ஸஹீஹ் இப்னு ஹிப்பான்-1118)

மேற்குறித்த செய்திகள் ஆண்பால் சொற்றொடராக இடம்பெற்றாலும் பெண்களும் இச்சட்டத்தில் உள்ளடங்குவார்கள் என்பதை பின்வரும் செய்தி உறுதிப்படுத்துகிறது. ‘யார் தமது ஆணுறுப்பைத் தொட்டாரோ அவர் வுழு செய்யட்டும். எந்தப் பெண்ணாவது தமது பெண் உறுப்பைத் தொட்டால் அவளும் வுழு செய்து கொள்ளட்டும்.’ (நூல்: அஹ்மத்-7076)

அபத்தைத் தொட்டால் தொடுபவரின் வுழு முறியாது என்பதற்கான ஆதாரம்:

‘தொழும் போது ஒரு மனிதன் அவனது ஆணுறுப்பைத் தொட்டால் அவன் விடயத்தில் என்ன கூறுகிறீர்கள் என்று ஒருவர் நபிகளாரிடத்தில்; கேட்டார். அதற்கு நபியவர்கள் அதுவும் உனது உறுப்புக்களில் ஒன்றுதானே என பதிலளித்தார்கள்.’ (நூல்: நஸாயி-165). இவ்விரு ஆதாரபூர்வமான ஹதீஸ்களையும் ஒன்றோடொன்று மோதவிடாமல் இரண்டையும் சேர்த்து விளங்க வேண்டும்.

இவற்றை எப்படி இணைத்து விளங்கலாம். ஒருவர் தனது மர்ம உறுப்பை இரண்டு விதத்தில் தொடலாம்.

1)மற்ற உறுப்புக்கள் போன்று நினைத்துத் தொடுவது.

2)அந்த உறுப்பின் தனித் தன்மையை கருத்திற் கொண்டு தொடுவது.

முதலாவது வகை தொடுதலின் பிரகாரம் வுழு நீங்காது என்றும் இரண்டாவது வகை தொடுதலின் பிரகாரம் வுழு நீங்கிவிடும் என்றும் புரிந்து கொண்டால் எந்த முரண்பாடும் ஏற்படாது. எனவே, ஒருவர் உள்ளாடை அணியும் போது மர்மஸ்தானத்தில் கைபட்டால் வுழு நீங்காது. காரணம் அவ்வுறுப்பின் தனித்தன்மை பேணித் தொடப்படவில்லை என்பதேயாகும். அவ்வாறன்றி இச்சையோடு தொட்டால் வுழு முறிந்து விடும்

அழ்ழாஹ்வின் மார்க்கத்தில் ஒரே விடயத்தில் பல்வேறுபட்ட கருத்துக்கள் தோன்றுவதற்கு அடிப்படைக் காரணமே இந்த மத்ஹபுச் சட்டங்கள்தான் என்பதை மேற்குறித்த தகவல் ஊடாக நீங்கள் தெளிவாக அறிந்திருப்பீர்கள். எனவே, சத்தியம் எது என்பதை அறிந்து அதில் நிலையாக இருக்க இறைவன் நம் அனைவருக்கும் அருள் புரிவானாக!

-மௌலவி BM அஸ்பர் (பலாஹி)